Zimniak Janusz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Zimniak Janusz (1933-), biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej == | == Zimniak Janusz (1933-), biskup pomocniczy diecezji katowickiej (1980-1992) i diecezji bielsko-żywieckiej (1992-2010) == | ||
Urodził się 6 września 1933 w Tychach. Dwa lata później jego rodzina przeprowadziła się do Mysłowic. Po ukończeniu szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego w Mysłowicach w 1951 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]]. 9 września 1956 | [[Plik:Zimniak1.jpg|left|150px|thumb]] | ||
Urodził się 6 września 1933 w Tychach. Dwa lata później jego rodzina przeprowadziła się do Mysłowic. Po ukończeniu szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego w Mysłowicach w 1951 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. 9 września 1956 przyjął w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katowickiej Katedrze Chrystusa Króla]] święcenia kapłańskie z rąk biskupa Franciszka Sonika z Kielc. | |||
Pracował jako wikariusz w parafiach: Matki Bożej Szkaplerznej w Jejkowicach | Pracował jako wikariusz w parafiach: [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach|Matki Bożej Szkaplerznej w Jejkowicach]], Trójcy Przenajświętszej w Bielsku-Białej, [[Parafia św. Pawła Apostoła w Pawłowie|św. Pawła Apostoła w Pawłowie]], w katolickiej stacji duszpasterskiej w [[Parafia Matki Bożej Fatimskiej w Drutarni|Drutarni i Bruśku]] oraz w [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym]]. W listopadzie 1966 roku bp katowicki powierzył mu funkcję wizytatora nauki religii oraz diecezjalnego duszpasterza młodzieży męskiej. W latach 1969-1972 odbył studia specjalistyczne w Międzynarodowym Instytucie Katechetyczno-Pastoralnym "Lumen vitae" w Brukseli, afiliowanym do Uniwersytetu Katolickiego w Louvain. Otrzymał tytuł licencjata na podstawie rozprawy na temat: '' Katecheza i jej język''. | ||
Po powrocie do kraju ponownie objął funkcję wizytatora nauki religii. Równocześnie prowadził wykłady z katechetyki, pedagogiki i psychologii rozwojowej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na kursie katechetycznym w Katowicach. Pełnił funkcję sekretarza [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]]. W 1975 roku uczestniczył w pracach zespołu ekspertów przygotowujących Synod Prowincji Krakowskiej. Ponadto prowadził rekolekcje dla maturzystów oraz dni skupienia dla katechetek i nauczycieli. Od 1974 roku rozpoczął współpracę z redakcją [[Gość Niedzielny - tygodnik|"Gościa Niedzielnego"]] jako konsultant z dziedziny katechetyki. | Po powrocie do kraju ponownie objął funkcję wizytatora nauki religii. Równocześnie prowadził wykłady z katechetyki, pedagogiki i psychologii rozwojowej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na kursie katechetycznym w Katowicach. Pełnił funkcję sekretarza [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]]. W 1975 roku uczestniczył w pracach zespołu ekspertów przygotowujących Synod Prowincji Krakowskiej. Ponadto prowadził rekolekcje dla maturzystów oraz dni skupienia dla katechetek i nauczycieli. Od 1974 roku rozpoczął współpracę z redakcją [[Gość Niedzielny - tygodnik|"Gościa Niedzielnego"]] jako konsultant z dziedziny katechetyki. | ||
W latach 1977-1979 odbył studia doktoranckie w Instytucie Pastoralnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Napisał pracę pod kierunkiem ks. prof. M. Majewskiego na temat: | W latach 1977-1979 odbył studia doktoranckie w Instytucie Pastoralnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Napisał pracę pod kierunkiem ks. prof. M. Majewskiego na temat: '' Katecheza rodzinna w twórczości Pierre Ranweza''. W 1979 roku objął funkcję wicerektora Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 2 września 1980 [[Jan Paweł II|papież Jan Paweł II]] mianował go biskupem pomocniczym [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]] i biskupem tytularnym Polignano. Konsekracja biskupa nominata odbyła się 4 listopada 1980 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. | ||
Jego zawołaniem biskupim są słowa: | Jego zawołaniem biskupim są słowa: '' Evangelizari et evangelizare '' - '' być ewangelizowanym i ewangelizować''. 25 marca 1992 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym [[Diecezja bielsko-żywiecka|diecezji bielsko-żywieckiej]]. 16 stycznia 2010 [[Benedykt XVI|papież Benedykt XVI ]] przyjął jego rezygnację z pełnienia posługi bpa pomocniczego diecezji bielsko-żywieckiej, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
S. Wyszyński, Powiadomienie ks. Janusza Zimniaka o powołaniu go do godności biskupiej, WD 1981, nr 7, s. 151; H. Bednorz, Powiadomienie diecezjan o terminie konsekracji biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 152; Testimonium konsekracji biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 152-153; Życiorys biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 153-154. | [[Wyszyński Stefan|S. Wyszyński]], Powiadomienie ks. Janusza Zimniaka o powołaniu go do godności biskupiej, WD 1981, nr 7, s. 151; [[Bednorz Herbert|H. Bednorz]], Powiadomienie diecezjan o terminie konsekracji biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 152; Testimonium konsekracji biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 152-153; Życiorys biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 153-154; K. R. Prokop, Biskupi Kościoła Katolickiego w III Rzeczypospolitej. Leksykon biograficzny, Warszawa 1998, s. 167-168; G. Polak, Kto jest kim w Kościele, Warszawa 1999, s. 433-434. | ||
{{Biskupi}} | {{Biskupi}} | ||
{{Noty biograficzne}} | |||
[[Kategoria:Biografie - Z]] | [[Kategoria:Biografie - Z]] | ||
[[Kategoria:Pracownicy kurii]] | [[Kategoria:Pracownicy kurii]] | ||
[[Kategoria:Biskupi - Z]] | |||
[[Kategoria:Biskupi katowiccy]] | |||
[[Kategoria:Katechetyka]] | |||
[[Kategoria:Wychowawcy seminarium duchownego]] | |||
[[Kategoria:Diecezja bielsko-żywiecka]] |
Aktualna wersja na dzień 21:51, 23 sty 2024
Zimniak Janusz (1933-), biskup pomocniczy diecezji katowickiej (1980-1992) i diecezji bielsko-żywieckiej (1992-2010)
Urodził się 6 września 1933 w Tychach. Dwa lata później jego rodzina przeprowadziła się do Mysłowic. Po ukończeniu szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego w Mysłowicach w 1951 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 9 września 1956 przyjął w katowickiej Katedrze Chrystusa Króla święcenia kapłańskie z rąk biskupa Franciszka Sonika z Kielc.
Pracował jako wikariusz w parafiach: Matki Bożej Szkaplerznej w Jejkowicach, Trójcy Przenajświętszej w Bielsku-Białej, św. Pawła Apostoła w Pawłowie, w katolickiej stacji duszpasterskiej w Drutarni i Bruśku oraz w parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym. W listopadzie 1966 roku bp katowicki powierzył mu funkcję wizytatora nauki religii oraz diecezjalnego duszpasterza młodzieży męskiej. W latach 1969-1972 odbył studia specjalistyczne w Międzynarodowym Instytucie Katechetyczno-Pastoralnym "Lumen vitae" w Brukseli, afiliowanym do Uniwersytetu Katolickiego w Louvain. Otrzymał tytuł licencjata na podstawie rozprawy na temat: Katecheza i jej język.
Po powrocie do kraju ponownie objął funkcję wizytatora nauki religii. Równocześnie prowadził wykłady z katechetyki, pedagogiki i psychologii rozwojowej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na kursie katechetycznym w Katowicach. Pełnił funkcję sekretarza I Synodu Diecezji Katowickiej. W 1975 roku uczestniczył w pracach zespołu ekspertów przygotowujących Synod Prowincji Krakowskiej. Ponadto prowadził rekolekcje dla maturzystów oraz dni skupienia dla katechetek i nauczycieli. Od 1974 roku rozpoczął współpracę z redakcją "Gościa Niedzielnego" jako konsultant z dziedziny katechetyki.
W latach 1977-1979 odbył studia doktoranckie w Instytucie Pastoralnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Napisał pracę pod kierunkiem ks. prof. M. Majewskiego na temat: Katecheza rodzinna w twórczości Pierre Ranweza. W 1979 roku objął funkcję wicerektora Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 2 września 1980 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji katowickiej i biskupem tytularnym Polignano. Konsekracja biskupa nominata odbyła się 4 listopada 1980 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Jego zawołaniem biskupim są słowa: Evangelizari et evangelizare - być ewangelizowanym i ewangelizować. 25 marca 1992 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji bielsko-żywieckiej. 16 stycznia 2010 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z pełnienia posługi bpa pomocniczego diecezji bielsko-żywieckiej, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego.
Bibliografia
S. Wyszyński, Powiadomienie ks. Janusza Zimniaka o powołaniu go do godności biskupiej, WD 1981, nr 7, s. 151; H. Bednorz, Powiadomienie diecezjan o terminie konsekracji biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 152; Testimonium konsekracji biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 152-153; Życiorys biskupa Janusza Zimniaka, WD 1981, nr 7, s. 153-154; K. R. Prokop, Biskupi Kościoła Katolickiego w III Rzeczypospolitej. Leksykon biograficzny, Warszawa 1998, s. 167-168; G. Polak, Kto jest kim w Kościele, Warszawa 1999, s. 433-434.
|
|