Skworc Wiktor: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
W 1992 roku Metropolita Katowicki [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]] mianował ks. Wiktora Skworca wikariuszem generalnym i ekonomem archidiecezji katowickiej. Pełniąc te funkcje ks. W. Skworc doprowadził m.in. do utworzenia funduszu pomocy dla księży misjonarzy i do zakończenia budowy domu księży emerytów. Zajmował się w tym czasie również duszpasterstwem samorządów lokalnych.
W 1992 roku Metropolita Katowicki [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]] mianował ks. Wiktora Skworca wikariuszem generalnym i ekonomem archidiecezji katowickiej. Pełniąc te funkcje ks. W. Skworc doprowadził m.in. do utworzenia funduszu pomocy dla księży misjonarzy i do zakończenia budowy domu księży emerytów. Zajmował się w tym czasie również duszpasterstwem samorządów lokalnych.


Przez kilka kadencji ks. W. Skworc należał do Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów oraz Rady Duszpasterskiej diecezji katowickiej. Przewodniczył też pracom Rady ds. Ekonomicznych i był wizytatorem parafii dziekańskich. Jest prałatem honorowym Jego Świątobliwości, był kanonikiem honorowym katowickiej kapituły katedralnej. Otrzymał licencjat z teologii oraz doktorat nauk humanistycznych z zakresu historii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W ostatnich latach brał również udział w pracach II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego przewodnicząc zespołowi przygotowującemu w Metropolii Katowickiej dokument zatytułowany "Życie społeczno-gospodarcze z uwzględnieniem ekologii i zdrowia". [[Jan Paweł II]] 13 [[Grudzień|grudnia]] 1997 mianował go Biskupem Tarnowskim i udzielił mu święceń biskupich 6 stycznia br. Ingres ordynariusza tarnowskiego do katedry tarnowskiej odbył się 25 stycznia 1998. 29 października 2011 otrzymał nominację na  arcybiskupa metropolitę katowickiego.  
Przez kilka kadencji ks. W. Skworc należał do Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów oraz Rady Duszpasterskiej diecezji katowickiej. Przewodniczył też pracom Rady ds. Ekonomicznych i był wizytatorem parafii dziekańskich. Jest prałatem honorowym Jego Świątobliwości, był kanonikiem honorowym katowickiej kapituły katedralnej. Otrzymał licencjat z teologii oraz doktorat nauk humanistycznych z zakresu historii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W ostatnich latach brał również udział w pracach II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego przewodnicząc zespołowi przygotowującemu w Metropolii Katowickiej dokument zatytułowany "Życie społeczno-gospodarcze z uwzględnieniem ekologii i zdrowia". [[Jan Paweł II]] 13 [[Grudzień|grudnia]] 1997 mianował go Biskupem Tarnowskim i udzielił mu święceń biskupich 6 stycznia br. Ingres ordynariusza tarnowskiego do katedry tarnowskiej odbył się 25 stycznia 1998.  
 
W diecezji tarnowskiej  doprowadził do powstania Katolickich Centrów Edukacji Młodzieży „Kana”, które aktualnie działają w Tarnowie, Nowym Sączu, Mielcu i Szczucinie. Ten sam cel wskazał Fundacji im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza, która każdego roku funduje ponad 100 stypendiów dla młodych z całej diecezji. Podjął również starania, zakończone sukcesem, utworzenia samodzielnego Wydziału Teologicznego w Tarnowie, działającego w strukturach UPJPII, posiadającego prawo nadawania tytułów magisterskich i doktorskich.
 
Podjął wiele inicjatyw charytatywnych, w tym  budowę, rozbudowę oraz funkcjonowanie, zainicjowanego przez abp. Józefa Kowalczyka, Ośrodka Opiekuńczo-Rehabilitacyjnego dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Caritas Diecezji Tarnowskiej w Jadownikach Mokrych oraz innych dzieł prowadzonych przez Caritas w tym programu „Gniazdo” – przez które otrzymują pomoc biedne, wielodzietne rodziny przy budowie lub modernizacji własnego domu; wspieranie budowy Przytuliska św. Brata Alberta w Grywałdzie, prowadzonego przez Siostry Albertynki. W okresie jego posługi biskupiej w Tarnowie  do pracy w krajach misyjnych, Europy Zachodniej i na Wschód wyjechało ok. 150 kapłanów.  Obok obowiązków w diecezji pełnił funkcje zlecane przez Konferencję Episkopatu Polski: delegata KEP ds. Ruchu Światło-Życie(1999-2004), przewodniczącego Komisji Misyjnej KEP (2001-2011), przewodniczącego Rady Ekonomicznej KEP (2004-2009).
 
Papież Benedykt XVI mianował go w 2005 roku członkiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Z nominacji Nuncjusza Apostolskiego w Polsce jest członkiem Kościelnej Komisji Konkordatowej (od 2010), z ramienia Episkopatu: delegatem KEP ds. działalności w Polsce „Kirche in Not" (od 2004) oraz przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec (od 2006).  29 października 2011 otrzymał nominację na  arcybiskupa metropolitę katowickiego.  
==Bibliografia==
==Bibliografia==
D. Zimoń, Komunikat o mianowaniu ks. Wiktora Skworca biskupem tarnowskim, WA 1998, nr 1, s. 5-6; D. Zimoń, Przemówienie na Mszy świętej w katedrze w Katowicach na pożegnaniu biskupa Wiktora Skworca, WA 1998, nr 1, s. 6-8; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 106.
D. Zimoń, Komunikat o mianowaniu ks. Wiktora Skworca biskupem tarnowskim, WA 1998, nr 1, s. 5-6; D. Zimoń, Przemówienie na Mszy świętej w katedrze w Katowicach na pożegnaniu biskupa Wiktora Skworca, WA 1998, nr 1, s. 6-8; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 106.

Wersja z 21:12, 29 paź 2011

Skworc Wiktor (1948-), biskup tarnowski

Skworcwiktor11.jpg

Urodził się 19 maja 1948 w Rudzie Śląskiej - Bielszowicach. Jego rodzicami byli Jerzy, pracownik kopalni "Bielszowice" oraz Anna z d. Nandzik. Dnia 6 czerwca 1948 został ochrzczony w kościele parafialnym p.w. św. Marii Magdaleny w Bielszowicach otrzymując imiona Wiktor Paweł. W 1966 roku po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego rozpoczął studia filozoficzno - teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. W roku akademickim 1970/71 odbył roczny staż w kopalni węgla kamiennego "Walenty-Wawel" w Rudzie Śląskiej, pracując pod ziemią. Obowiązek rocznego stażu dla alumnów Seminarium Śląskiego wprowadził ówczesny biskup katowicki Herbert Bednorz.

Po rocznej praktyce kontynuował studia teologiczne. W 1972 roku, po przyjęciu święceń diakonatu, rozpoczął posługę duszpasterską wśród polskiej młodzieży pracującej w Dreźnie. 19 kwietnia 1973 otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze p.w. Chrystusa Króla w Katowicach. Po zakończeniu pracy w Dreźnie, w sierpniu 1973 roku, pełnił obowiązki wikariusza parafii p.w. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

Od 1975 roku był sekretarzem i kapelanem biskupa Herberta Bednorza. W 1980 roku został mianowany kanclerzem Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Pełniąc te obowiązki angażował się m.in. w sprawy budownictwa sakralnego wspomagając Biskupa Diecezjalnego w staraniach o nowe zezwolenia budowlane. W latach 1982-87 brał udział w pracach Biskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym organizując pomoc prawną, duszpasterską i materialną dla internowanych i ich rodzin. W końcowym okresie PRL charakteryzującym się poważnymi napięciami społecznymi, na prośbę zainteresowanych stron, uczestniczył kilkakrotnie w mediacjach doprowadzając do porozumienia między strajkującymi a władzami państwowymi i pracodawcami.

W 1992 roku Metropolita Katowicki abp Damian Zimoń mianował ks. Wiktora Skworca wikariuszem generalnym i ekonomem archidiecezji katowickiej. Pełniąc te funkcje ks. W. Skworc doprowadził m.in. do utworzenia funduszu pomocy dla księży misjonarzy i do zakończenia budowy domu księży emerytów. Zajmował się w tym czasie również duszpasterstwem samorządów lokalnych.

Przez kilka kadencji ks. W. Skworc należał do Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów oraz Rady Duszpasterskiej diecezji katowickiej. Przewodniczył też pracom Rady ds. Ekonomicznych i był wizytatorem parafii dziekańskich. Jest prałatem honorowym Jego Świątobliwości, był kanonikiem honorowym katowickiej kapituły katedralnej. Otrzymał licencjat z teologii oraz doktorat nauk humanistycznych z zakresu historii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W ostatnich latach brał również udział w pracach II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego przewodnicząc zespołowi przygotowującemu w Metropolii Katowickiej dokument zatytułowany "Życie społeczno-gospodarcze z uwzględnieniem ekologii i zdrowia". Jan Paweł II 13 grudnia 1997 mianował go Biskupem Tarnowskim i udzielił mu święceń biskupich 6 stycznia br. Ingres ordynariusza tarnowskiego do katedry tarnowskiej odbył się 25 stycznia 1998.

W diecezji tarnowskiej doprowadził do powstania Katolickich Centrów Edukacji Młodzieży „Kana”, które aktualnie działają w Tarnowie, Nowym Sączu, Mielcu i Szczucinie. Ten sam cel wskazał Fundacji im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza, która każdego roku funduje ponad 100 stypendiów dla młodych z całej diecezji. Podjął również starania, zakończone sukcesem, utworzenia samodzielnego Wydziału Teologicznego w Tarnowie, działającego w strukturach UPJPII, posiadającego prawo nadawania tytułów magisterskich i doktorskich.

Podjął wiele inicjatyw charytatywnych, w tym budowę, rozbudowę oraz funkcjonowanie, zainicjowanego przez abp. Józefa Kowalczyka, Ośrodka Opiekuńczo-Rehabilitacyjnego dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Caritas Diecezji Tarnowskiej w Jadownikach Mokrych oraz innych dzieł prowadzonych przez Caritas w tym programu „Gniazdo” – przez które otrzymują pomoc biedne, wielodzietne rodziny przy budowie lub modernizacji własnego domu; wspieranie budowy Przytuliska św. Brata Alberta w Grywałdzie, prowadzonego przez Siostry Albertynki. W okresie jego posługi biskupiej w Tarnowie do pracy w krajach misyjnych, Europy Zachodniej i na Wschód wyjechało ok. 150 kapłanów. Obok obowiązków w diecezji pełnił funkcje zlecane przez Konferencję Episkopatu Polski: delegata KEP ds. Ruchu Światło-Życie(1999-2004), przewodniczącego Komisji Misyjnej KEP (2001-2011), przewodniczącego Rady Ekonomicznej KEP (2004-2009).

Papież Benedykt XVI mianował go w 2005 roku członkiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Z nominacji Nuncjusza Apostolskiego w Polsce jest członkiem Kościelnej Komisji Konkordatowej (od 2010), z ramienia Episkopatu: delegatem KEP ds. działalności w Polsce „Kirche in Not" (od 2004) oraz przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec (od 2006). 29 października 2011 otrzymał nominację na arcybiskupa metropolitę katowickiego.

Bibliografia

D. Zimoń, Komunikat o mianowaniu ks. Wiktora Skworca biskupem tarnowskim, WA 1998, nr 1, s. 5-6; D. Zimoń, Przemówienie na Mszy świętej w katedrze w Katowicach na pożegnaniu biskupa Wiktora Skworca, WA 1998, nr 1, s. 6-8; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 106.