Kuś Henryk: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Kuś Henryk (1938-1991), proboszcz w Ligockiej Kuźni == | == Kuś Henryk (1938-1991), proboszcz w Ligockiej Kuźni == | ||
Urodził się 22 września 1938 w Halembie. Jego rodzicami byli Jan Kuś – urzędnik i Maria Brożek – gospodyni domowa. Po ukończeniu szkoły podstawowej zdecydował się na podjęcie nauki w [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższym Seminarium Duchownym św. Jacka w Katowicach]], którą zwieńczył egzaminem dojrzałości w 1956 roku. W tym samym też roku poprosił o przyjęcie do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i po przyjęciu rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. | Urodził się 22 września 1938 w Halembie. Jego rodzicami byli Jan Kuś – urzędnik i Maria Brożek – gospodyni domowa. Po ukończeniu szkoły podstawowej zdecydował się na podjęcie nauki w [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższym Seminarium Duchownym św. Jacka w Katowicach]], którą zwieńczył egzaminem dojrzałości w 1956 roku. W tym samym też roku poprosił o przyjęcie do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i po przyjęciu rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. 25 czerwca 1961 przyjął święcenia kapłańskie i w czasie wakacji pomagał duszpastersko w swej rodzinnej [[Parafia Matki Bożej Różańcowej w Halembie|parafii MB Różańcowej w Halembie]] (8 lipca - 29 sierpnia). | ||
Jego pierwszą placówką wikariuszowską była [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Kostuchnie|parafia Kostuchna]], skąd w 1962 roku został przeniesiony ze względów zdrowotnych do [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Połomi|Połomi]] (1962-1965). Kolejno posługiwał w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim|Chełmie Śląskim]] (1965-1968), Czerwionce (1968-1971) oraz [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|Michałkowicach]] (1971-1974). W 1972 roku zdał egzamin proboszczowski, przedstawiając do oceny pracę proboszczowską pt. '' Ubóstwo w świetle Soboru Watykańskiego II''. W 1974 roku został wikariuszem w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach|parafii NSPJ w Boguszowicach]]. Równocześnie z tym dekretem biskup powierzył mu organizowanie nowej [[Kuracja|kuracji]] w [[Parafia św. Wawrzyńca w Ligockiej Kuźni|Ligockiej Kuźni]], która należała do parafii Boguszowice. Postarał się o przeniesienie zabytkowego, drewnianego kościoła św. Wawrzyńca z Boguszowic do Ligockiej Kuźni. W grudniu 1975 roku ówczesny [[Bednorz Herbert|bp H. Bednorz]] poświęcił przeniesiony kościół. | Jego pierwszą placówką wikariuszowską była [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Kostuchnie|parafia Kostuchna]], skąd w 1962 roku został przeniesiony ze względów zdrowotnych do [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Połomi|Połomi]] (1962-1965). Kolejno posługiwał w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim|Chełmie Śląskim]] (1965-1968), Czerwionce (1968-1971) oraz [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|Michałkowicach]] (1971-1974). W 1972 roku zdał egzamin proboszczowski, przedstawiając do oceny pracę proboszczowską pt. '' Ubóstwo w świetle Soboru Watykańskiego II''. W 1974 roku został wikariuszem w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach|parafii NSPJ w Boguszowicach]]. Równocześnie z tym dekretem biskup powierzył mu organizowanie nowej [[Kuracja|kuracji]] w [[Parafia św. Wawrzyńca w Ligockiej Kuźni|Ligockiej Kuźni]], która należała do parafii Boguszowice. Postarał się o przeniesienie zabytkowego, drewnianego kościoła św. Wawrzyńca z Boguszowic do Ligockiej Kuźni. W grudniu 1975 roku ówczesny [[Bednorz Herbert|bp H. Bednorz]] poświęcił przeniesiony kościół. | ||
W dowód uznania przyznano mu prawo do używania tytułu proboszcza oraz wszczęto starania u władz wojewódzkich o zezwolenie na erygowanie samodzielnej placówki duszpasterskiej. Parafia w Ligockiej Kuźni została utworzona w 1977 roku, a ks. Kuś został mianowany jej pierwszym proboszczem (29 kwietnia 1977). Doceniając jego zalety proponowano mu kilkakrotnie objęcie większej placówki duszpasterskiej. Za każdym razem prosił o odroczenie przeniesienia z uwagi na rozpoczęte inwestycje w kościele, które w końcowym efekcie sprawiły, że kościół w Ligockiej Kuźni stał się jednym z piękniejszych zabytków drewnianego budownictwa sakralnego w [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]]. Piękne było także otoczenie kościoła w Ligockiej Kuźni, o które ks. Henryk Kuś dbał osobiście. | W dowód uznania przyznano mu prawo do używania tytułu proboszcza oraz wszczęto starania u władz wojewódzkich o zezwolenie na erygowanie samodzielnej placówki duszpasterskiej. Parafia w Ligockiej Kuźni została utworzona w 1977 roku, a ks. Kuś został mianowany jej pierwszym proboszczem (29 kwietnia 1977). Doceniając jego zalety proponowano mu kilkakrotnie objęcie większej placówki duszpasterskiej. Za każdym razem prosił o odroczenie przeniesienia z uwagi na rozpoczęte inwestycje w kościele, które w końcowym efekcie sprawiły, że kościół w Ligockiej Kuźni stał się jednym z piękniejszych zabytków drewnianego budownictwa sakralnego w [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]]. Piękne było także otoczenie kościoła w Ligockiej Kuźni, o które ks. Henryk Kuś dbał osobiście. | ||
2 października 1991 późnym wieczorem w czasie bandyckiego napadu na probostwo w Ligockiej Kuźni ks. Henryk Kuś został zamordowany. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły rzesze parafian i wiernych z parafii sąsiednich oraz wielu księży. Eksportacji, która odbyła się 5 października 1991 przewodniczył [[Zimniak Janusz|bp J. Zimniak]]. Pogrzeb odbył się następnego dnia. Sprawował go [[Zimoń Damian|bp D. Zimoń]], a homilię wygłosił bp J. Zimniak. Ks. Henryk Kuś spoczął obok kościoła św. Wawrzyńca w Ligockiej Kuźni, którego był budowniczym. | 2 października 1991 późnym wieczorem w czasie bandyckiego napadu na probostwo w Ligockiej Kuźni ks. Henryk Kuś został zamordowany. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły rzesze parafian i wiernych z parafii sąsiednich oraz wielu księży. Eksportacji, która odbyła się 5 października 1991 przewodniczył [[Zimniak Janusz|bp J. Zimniak]]. Pogrzeb odbył się następnego dnia. Sprawował go [[Zimoń Damian|bp D. Zimoń]], a homilię wygłosił bp J. Zimniak. Ks. Henryk Kuś spoczął obok kościoła pw. św. Wawrzyńca w Ligockiej Kuźni, którego był budowniczym. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Aktualna wersja na dzień 01:38, 10 lut 2022
Kuś Henryk (1938-1991), proboszcz w Ligockiej Kuźni
Urodził się 22 września 1938 w Halembie. Jego rodzicami byli Jan Kuś – urzędnik i Maria Brożek – gospodyni domowa. Po ukończeniu szkoły podstawowej zdecydował się na podjęcie nauki w Niższym Seminarium Duchownym św. Jacka w Katowicach, którą zwieńczył egzaminem dojrzałości w 1956 roku. W tym samym też roku poprosił o przyjęcie do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i po przyjęciu rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. 25 czerwca 1961 przyjął święcenia kapłańskie i w czasie wakacji pomagał duszpastersko w swej rodzinnej parafii MB Różańcowej w Halembie (8 lipca - 29 sierpnia).
Jego pierwszą placówką wikariuszowską była parafia Kostuchna, skąd w 1962 roku został przeniesiony ze względów zdrowotnych do Połomi (1962-1965). Kolejno posługiwał w Chełmie Śląskim (1965-1968), Czerwionce (1968-1971) oraz Michałkowicach (1971-1974). W 1972 roku zdał egzamin proboszczowski, przedstawiając do oceny pracę proboszczowską pt. Ubóstwo w świetle Soboru Watykańskiego II. W 1974 roku został wikariuszem w parafii NSPJ w Boguszowicach. Równocześnie z tym dekretem biskup powierzył mu organizowanie nowej kuracji w Ligockiej Kuźni, która należała do parafii Boguszowice. Postarał się o przeniesienie zabytkowego, drewnianego kościoła św. Wawrzyńca z Boguszowic do Ligockiej Kuźni. W grudniu 1975 roku ówczesny bp H. Bednorz poświęcił przeniesiony kościół.
W dowód uznania przyznano mu prawo do używania tytułu proboszcza oraz wszczęto starania u władz wojewódzkich o zezwolenie na erygowanie samodzielnej placówki duszpasterskiej. Parafia w Ligockiej Kuźni została utworzona w 1977 roku, a ks. Kuś został mianowany jej pierwszym proboszczem (29 kwietnia 1977). Doceniając jego zalety proponowano mu kilkakrotnie objęcie większej placówki duszpasterskiej. Za każdym razem prosił o odroczenie przeniesienia z uwagi na rozpoczęte inwestycje w kościele, które w końcowym efekcie sprawiły, że kościół w Ligockiej Kuźni stał się jednym z piękniejszych zabytków drewnianego budownictwa sakralnego w diecezji katowickiej. Piękne było także otoczenie kościoła w Ligockiej Kuźni, o które ks. Henryk Kuś dbał osobiście. 2 października 1991 późnym wieczorem w czasie bandyckiego napadu na probostwo w Ligockiej Kuźni ks. Henryk Kuś został zamordowany. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły rzesze parafian i wiernych z parafii sąsiednich oraz wielu księży. Eksportacji, która odbyła się 5 października 1991 przewodniczył bp J. Zimniak. Pogrzeb odbył się następnego dnia. Sprawował go bp D. Zimoń, a homilię wygłosił bp J. Zimniak. Ks. Henryk Kuś spoczął obok kościoła pw. św. Wawrzyńca w Ligockiej Kuźni, którego był budowniczym.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Henryka Kusia; Schematyzm 1970-1986; W. Skworc, Nekrolog, WD 1991, nr 10, s. 376-377; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 164; F. Otremba, Kazanie wygłoszone podczas eksportacji ks. Henryka Kusia w Ligockiej Kuźni, WD 1991, nr 10, s. 370-373; J. Zimniak, Homilia na pogrzebie ks. Henryka Kusia w Ligockiej Kuźni, WD 1991, nr 10, s. 373-375.
| |||||