Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach
Historia
W źródłach historycznych Boguszowice pojawiły się już w XIII wieku. Nazwa osady została utworzona od imienia Bogusława, kanonika kapituły krakowskiej. On bowiem przekazał wieś w ręce cystersów, którzy pozostawali jej właścicielami do początków XIX wieku. Opat z Rud miał prawo do pobierania dochodów z parafii oraz do mianowania proboszcza, którym zostawał zwykle cysters. Dzięki wpływom zakonnym w okresie reformacji parafia pozostała katolicką. W 1810 roku dobra konwentu w Rudach przejął książę raciborski, stając się tym samym również patronem kościoła boguszowickiego.
Parafia powstała tutaj najpóźniej w drugiej połowie XIII wieku. Wspólnota administracyjnie należała do archidiakonatu opolskiego diecezji wrocławskiej oraz archiprezbiteratu żorskiego. Jej nazwa została umieszczona w spisie świętopietrza z 1335 roku oraz w sprawozdaniach wizytacyjnych biskupów wrocławskich. W XV wieku wspólnota swym zasięgiem obejmowała: Boguszowice, Gotartowice, Rój, Rogoźną, Folwarki, Ligotę, Kłokocin, Rowień, Brodek oraz dwie wsie, które przestały istnieć już około 1300 roku – Nietyslawice i Bobrownik. W latach 20. XX wieku doszło do wyodrębnienia z boguszowickiej parafii Rogoźnej i Folwarków. Kolejne podziały miały miejsce w połowie XX wieku. Z inicjatywy ówczesnego proboszcza powstały nowe parafie w: Roju, Rowniu, Ligockiej Kuźni i na terenie boguszowickiego osiedla. W 1979 roku ze względu na dużą liczbę nowych parafii w dekanacie rybnickim i żorskim powołano oddzielny - boguszowicki.
Kościoły
Pierwszy kościół pw. św. Wawrzyńca, poświęcony również św. Marcinowi, stał na wzgórzu w centralnej części Boguszowic. W 1717 roku została postawiona nowa budowla sakralna, także drewniana. Kamień węgielny wmurował Józef II von Strachwitz-Goeppersdorf, opat rudzki. Budulec podarował hr. Rudolf von Gaschin, a budowniczym został Jakub Siedlaczek. W ołtarzu głównym umieszczono obraz, prawdopodobnie pędzla Michaela Willmanna przedstawiający św. Wawrzyńca, a nad nim wizerunek św. Mikołaja. Z biegiem czasu kościółek ulegał coraz większemu zniszczeniu, a parafia coraz bardziej rozrastała się. Dlatego jesienią 1929 roku przystąpiono do budowy nowego, murowanego obiektu. Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa został wzniesiony w stylu neobarokowym. Projekt architektoniczny i konstrukcyjny opracował arch. Józef Rosół z Paruszowca. Wystrój wnętrza zaprojektował prof. Edmund Czarnecki z Katowic. Budowla posiada ciekawe polichromie przedstawiające sceny biblijne, wykonane w latach 1959-1960. Kościół benedykowano 19 maja 1935. Jego konsekracji 10 września 1960 dokonał bp Herbert Bednorz.
Drewniany kościół, jako obiekt zabytkowy stał w Boguszowicach do 1975 roku. Potem został przeniesiony do Ligockiej Kuźni.
Gazetka parafialna
patrz: Serce Ewangelii
Proboszczowie
- o. Mikołaj (od 1466)
- o. Szymon z Koźla (1517-1541)
- o. Franciszek Stezechy (ok. 1620-1642)
- o. Casperides Tomasz (1649-?)
- o. Bazyli
- o. Mikołaj Bernard Alberti (1686-ok. 1692)
- o. Nivardiusz Tomasz Mentrio (ok. 1695 -?)
- o. Krzysztof Frichel (1709-1722)
- o. Mikołaj Sławikowski (1722-1724)
- o. Grzegorz Operskalski (1724-1727)
- o. Mikołaj (1727-1740)
- o. Jukundinus Wagner (1740)
- o. Antoniusz (1740-1746)
- o. Robert Stzaisne (1746-1748)
- o. Alan (1748-1749)
- o. Stefan Stubidło (1749-1755)
- o. Błażej (1755-1756)
- o. Jukundinus Wagner (1756-1772)
- o. Aleksy (1772-1774)
- o. Feliks Sobeczko (1774-1789)
- o. Flofian (1789-1795)
- o. Wincenty (1795-1799)
- o. Tomasz Wilhelm Sedlaczek (1799-1841)
- ks. Walenty Tohak (1841-1842)
- ks. Karol Markefka (1842-1848)
- ks. Fryderyk Borutzky (1848-1889)
- ks. Antoni Pendziałek (1889-1909)
- ks. Karl Janitzek (1909-1922)
- ks. Józef Kulig (1922-1927)
- ks. Karol Długaj (1927-1942)
- ks. Edward Tobola (1942-1990)
- ks. Stefan Sprot (1990-1991)
- ks. Stanisław Gańczorz (1991-2003)
- ks. Krzysztof Błotko (2003-2023)
- ks. Paweł Habrajski (2023-nadal)
Bibliografia
R. Dziechciarz, Parafia Boguszowice koło Rybnika w średniowieczu, [w:] Ojczyzna mała i wielka. Księga pamiątkowa [...], red. I. Panic, Cieszyn 1996, s. 40-45; F. Maroń, Rozwój sieci parafialnej diecezji katowickiej do końca XV w., SSHT 2 (1969), s. 101-168; M. Kula, Boguszowice, Rybnik 2008; tenże, Historia Boguszowic, Rybnik 2009, s. 92-98; Schematyzm Archidiecezji Katowickiej 1993; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 województwo śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 82-83; A. Żukowski, A. Matuszczyk-Kotulska, Szlakami Zielonego Śląska 2, Czerwionka-Leszczyny 2008, s. 98.
|