Parafia św. Wawrzyńca w Ligockiej Kuźni
Historia
Ligocka Kuźnia jest jedną z 27 dzielnic Rybnika. Przed przyłączeniem do tegoż miasta była osadą rolniczą. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XVIII wieku i są związane z rozwojem tutaj hutnictwa. W 1740 roku Franciszek Karol Węgierski zbudował w Ligockiej Kuźni pierwszą z kuźnic dysponującą dwoma piecami do przetapiania żelaza. W latach 1821-1822 huta została przebudowana, stając się jednym z najnowocześniejszych wówczas zakładów. Kuźnica zaprzestała produkcji pod koniec XIX wieku, a pozostałości jej zabudowań Niemcy wysadzili podczas II wojny światowej.
W 1926 r. wieś Ligocka Kuźnia została włączona do miasta Rybnika i stała się najbardziej oddaloną - o około 6,5 km - miejscowością od kościoła parafialnego w Boguszowicach. Po niemal 50 latach od tego momentu mieszkańcy wsi postanowili wybudować własny kościół, ale władze komunistyczne miały wówczas inne plany. Nie wyrażono zgody na budowę kościoła, gdyż w Boguszowicach znajdowały się już dwa obiekty sakralne, a trzeci powstawał na osiedlu robotniczym. Stąd też ówczesny proboszcz parafii w Boguszowicach, ks. Edward Tobola w 1973 roku wystąpił z propozycją przeniesienia z Boguszowic do Ligockiej Kuźni zabytkowego kościółka pw. św. Wawrzyńca. Na to władze wydały zgodę. Uroczysta konsekracja kościoła w Ligockiej Kuźni miała miejsce 14 grudnia 1975. 2 października 1991 ks. Henryk Kuś został bestialsko zamordowany na probostwie przez nieznanych sprawców.
Kościół
Pierwsze wzmianki o kościele pw. św. Wawrzyńca w Boguszowicach pochodzą z końca XIV wieku. Wezwanie kościoła prawdopodobnie było związane z osobą biskupa wrocławskiego Wawrzyńca (1207-1232). W protokole wizytacyjnym z 1679 roku znalazła się wzmianka o istnieniu kościoła pw. św. Wawrzyńca, który był równocześnie poświęcony św. Marcinowi. Jednak nic więcej o tym kościele nie wiadomo.
Obecnie istniejący drewniany kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca pochodzi z 1717 roku, a jego budowniczym był cieśla Jakub Sedlaczek z Gliwic. Kamień węgielny wbudował opat klasztoru cystersów w Rudach Józef II von Strachwitz-Goeppersdorf. Kościół został zbudowany na planie krzyża greckiego, w konstrukcji zrębowej. Wieżę czołową w konstrukcji słupowej o lekko pochyłych ścianach szalowanych deskami dobudowano dopiero w 1830 roku. Dodatkowo postawiono dwie dobudówki, które pełnią funkcję kruchty i zakrystii. Wejście główne znajduje się w wieży od strony chóru, do którego prowadzą współczesne schody. Podniesienie obiektu spowodowane było zapotrzebowaniem na pomieszczenia katechetyczne. Kościół ogrodzony jest drewnianym parkanem.
Na teren kościelny prowadzą dwie zadaszone bramy. Za nimi rozciąga się imponujący zieleniec z różnymi gatunkami roślin oraz m.in. z dużą fontanną naprzeciwko głównego wejścia, z kapliczką maryjną w postaci groty z Lourdes, dwoma innymi kapliczkami oraz z pomnikiem św. Jana Pawła II. Ponadto, od strony prezbiterium można znaleźć nagrobki pochodzące z początku XX wieku. Nieopodal kościoła znajduje się cmentarz parafialny.
Kościół do 1975 roku pełnił funkcję filialnego. Stąd też Msze św. odprawiano tylko w niedziele. Powodowało to coraz większe zniszczenia budynku, który nie był ogrzewany. Po przeniesieniu zabytku do Ligockiej Kuźni ks. proboszcz Kuś rozpoczął proces generalnej renowacji obiektu. Odnowił kościół oraz jego obejście, wybudował probostwo i zatroszczył się o cmentarz parafialny.
Wnętrze kościoła jest zabytkowe. Najcenniejszy jest tutaj obraz męczeństwa św. Wawrzyńca, który znajduje się w rokokowym ołtarzu głównym. Malowidło pochodzi z 1685 roku, a jego autorem był Michael Leopold Willmann, zwany śląskim Rafaelem . Obraz w 1810 roku przeniesiono z kościoła cysterskiego w Rudach. Do tego czasu bowiem kościół boguszowicki był filią rudzkich cystersów. Kościół posiada cenne wyposażenie ruchome pochodzące z XVII i XVIII wieku - barokowy (bądź późnorenesansowy) ołtarz boczny z 1672 roku poświęcony Matce Bożej Ligockiej razem z obrazem Pokłonu Pasterzy i z rzeźbami św. Heleny i św. Jadwigi Śląskiej. Ponadto na uwagę zasługują: XVII-wieczny obraz przedstawiający św. Marcina zawieszony w ołtarzu głównym nad obrazem św. Wawrzyńca, rzeźba św. Jana Nepomucena, barokowe obrazy i późnobarokowy krucyfiks. W kościele znajdował się także wizerunek Maryi z Dzieciątkiem, datowany na 1445 rok. Obecnie znajduje się on w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach, jako Matka Boża z Boguszowic.
Duszpasterstwo
Obecnie na terenie parafii działają następujące grupy i ruchy:
- Ruch Światło-Życie (Oaza Młodzieżowa)
- Dzieci Maryi
- Mali Misjonarze i Eucharystyczny Ruch Młodych
- Bractwo Szkaplerza Świętego
- Grupa Modlitewna szerząca kult Najświętszej Panny Maryi. Ich charyzmatem jest modlitwa (Msza św., Nieszpory, medytacje, adoracje), spotkania organizacyjne oraz życie na wzór Matki Bożej.
- Żywy Różaniec
- Odnowa w Duchu Świętym - grupa modlitewna, której celem jest odnowa przez Ducha Świętego własnego życia członków grupy, ich rodzin i otoczenia. Członkowie tej grupy kładą nacisk na modlitwę osobistą, głębokie życie sakramentalne i odważne głoszenie Chrystusa Zmartwychwstałego.
- Grupa Biblijna
Kapliczki i krzyże przydrożne
Proboszczowie
- ks. Henryk Kuś (1977-1991)
- ks. Bronisław Matysek administrator (1991-1992), proboszcz (1992-2018)
- ks. Jarosław Paszkot (2018-nadal)
Bibliografia
Dekret erekcji parafii przy kościele św. Wawrzyńca w Rybniku III-Ligockiej Kuźni, WD 1977, nr 4-5, s. 98-99; A. Burda-Szostek, Willowa parafia. Parafia św. Wawrzyńca w Ligockiej Kuźni, GN 2006, nr 43, (dodatek katowicki), s. 14-15; M. Gontarz, L. Makówka, Szlakiem drewnianych kościołów Archidiecezji Katowickiej, Katowice; M. Kula, Boguszowice, Katowice 2008, s. 74-87; J. Pilch, Leksykon zabytków architektury Górnego Śląska, Warszawa 2008, s. 363.
|