Wicik Henryk: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Pierwszym miejscem posługi duszpasterskiej jako wikariusz była parafia pod wezwaniem [[Parafia św. Marcina w Ćwiklicach|św. Marcina w Ćwiklicach]], gdzie przebywał od 31 sierpnia 1963 do 2 września 1967, następnie krótko, bo od 2 września 1967 do 30 sierpnia 1968 w parafii [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku|MB Wszechpośredniczki Łask i Św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku]] koło Wodzisławia Śl. Zaś od 30 sierpnia 1968 do 30 sierpnia 1971 roku w parafii [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|św. Jadwigi Śląskiej w Katowicach-Szopienicach]]. Kolejnym miejscem posługi kapłańskiej był Mikołów, przebywał tam od 30 sierpnia 1971 do 30 sierpnia 1974, następnie w parafii pod wezwaniem [[Parafia Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach|Św. Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach]] od 30 VIII 1974 do 20 VIII 1977. Od 20 sierpnia 1977 przez 4 lata przebywał w [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Tychach|parafii św. Jana Chrzciciela w Tychach]]. W latach 1981-1986 pełnił funkcję wikarego również w [[Parafia Ducha Świętego w Czarnym Lesie|parafii Ducha Świętego w Rudzie Śląskiej Czarnym Lesie]] . Dnia 30 sierpnia 1986 przyszedł do [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach|parafii Podwyższenia Krzyża św. i św. Herberta w Załężu]] na osiedlu Witosa jako wikary, a po śmierci proboszcza [[Bogacki Leonard|Leonarda Bogackiego]] 25 września 1987 został mianowany administratorem parafii, gdzie pozostał do 14 lutego 1988 . Dalej, na krótko, bo od 14 lutego 1988 do końca sierpnia 1988 został przeniesiony do [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|parafii św. Józefa w Katowicach Józefowcu]], gdzie obchodzi 23 czerwca tegoż roku jubileusz 25 lecia kapłaństwa. | Pierwszym miejscem posługi duszpasterskiej jako wikariusz była parafia pod wezwaniem [[Parafia św. Marcina w Ćwiklicach|św. Marcina w Ćwiklicach]], gdzie przebywał od 31 sierpnia 1963 do 2 września 1967, następnie krótko, bo od 2 września 1967 do 30 sierpnia 1968 w parafii [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku|MB Wszechpośredniczki Łask i Św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku]] koło Wodzisławia Śl. Zaś od 30 sierpnia 1968 do 30 sierpnia 1971 roku w parafii [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|św. Jadwigi Śląskiej w Katowicach-Szopienicach]]. Kolejnym miejscem posługi kapłańskiej był Mikołów, przebywał tam od 30 sierpnia 1971 do 30 sierpnia 1974, następnie w parafii pod wezwaniem [[Parafia Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach|Św. Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach]] od 30 VIII 1974 do 20 VIII 1977. Od 20 sierpnia 1977 przez 4 lata przebywał w [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Tychach|parafii św. Jana Chrzciciela w Tychach]]. W latach 1981-1986 pełnił funkcję wikarego również w [[Parafia Ducha Świętego w Czarnym Lesie|parafii Ducha Świętego w Rudzie Śląskiej Czarnym Lesie]] . Dnia 30 sierpnia 1986 przyszedł do [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach|parafii Podwyższenia Krzyża św. i św. Herberta w Załężu]] na osiedlu Witosa jako wikary, a po śmierci proboszcza [[Bogacki Leonard|Leonarda Bogackiego]] 25 września 1987 został mianowany administratorem parafii, gdzie pozostał do 14 lutego 1988 . Dalej, na krótko, bo od 14 lutego 1988 do końca sierpnia 1988 został przeniesiony do [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|parafii św. Józefa w Katowicach Józefowcu]], gdzie obchodzi 23 czerwca tegoż roku jubileusz 25 lecia kapłaństwa. | ||
Z dniem 4 września 1988 objął parafię w Marklowicach jako administrator tymczasowy, już 30 października przewodzi nowo powstałej Radzie Parafialnej w sprawie poświęcenia kościoła. W niedzielę palmową w 1989 roku bp | Z dniem 4 września 1988 objął parafię w Marklowicach jako administrator tymczasowy, już 30 października przewodzi nowo powstałej Radzie Parafialnej w sprawie poświęcenia kościoła. W niedzielę palmową w 1989 roku bp [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]] ustanowił Marklowice Górne samodzielną parafią, ks. H. Wicik został powołany proboszczem powstałej parafii. Podczas pielgrzymki do Rzymu rocznika jubileuszowego (25 lat kapłaństwa), po rozmowie z Ojcem Świętym [[Jan Paweł II|Janem Pawłem II]] i przy jego całkowitej akceptacji wybrał jako patrona parafii św. Jozafata Kuncewicza. Tam też pozostał do emerytury - sierpień 2008. | ||
Bp [[Rakoczy Tadeusz|Tadeusz Rakoczy]] uhonorował ks. Henryka godnością kanonika. Ksiądz Henryk Wicik był czcicielem [[Obraz Matki Boskiej Piekarskiej|Matki Boskiej Piekarskiej]] i [[Matka Boska Częstochowska|Częstochowskiej]]. Zawsze uczestniczył w ważnych wydarzeniach religijnych i wspierał modlitwą. Podczas pracy duszpasterskiej pełnił posługę kapłańską dla głuchoniemych. Kiedy przebywał na emeryturze nadal czynnie włączał się w życie religijne. Wielu nadal korzystało z Jego posługi duszpasterskiej. Był ciepłym człowiekiem i prawdziwym przyjacielem. Uleczył w Bogu niejedno rozdarte serce. Ten niezwykły człowiek potrafił cieszyć się z najmniejszych rzeczy, emanowała od niego niezwykła wrażliwość na otaczający go świat, czego można było doświadczyć i nauczyć się przebywając w jego towarzystwie. | Bp [[Rakoczy Tadeusz|Tadeusz Rakoczy]] uhonorował ks. Henryka godnością kanonika. Ksiądz Henryk Wicik był czcicielem [[Obraz Matki Boskiej Piekarskiej|Matki Boskiej Piekarskiej]] i [[Matka Boska Częstochowska|Częstochowskiej]]. Zawsze uczestniczył w ważnych wydarzeniach religijnych i wspierał modlitwą. Podczas pracy duszpasterskiej pełnił posługę kapłańską dla głuchoniemych. Kiedy przebywał na emeryturze nadal czynnie włączał się w życie religijne. Wielu nadal korzystało z Jego posługi duszpasterskiej. Był ciepłym człowiekiem i prawdziwym przyjacielem. Uleczył w Bogu niejedno rozdarte serce. Ten niezwykły człowiek potrafił cieszyć się z najmniejszych rzeczy, emanowała od niego niezwykła wrażliwość na otaczający go świat, czego można było doświadczyć i nauczyć się przebywając w jego towarzystwie. | ||
Wersja z 13:44, 25 lis 2013
Wicik Henryk (1939-2013), proboszcz w Marklowicach Górnych, kanonik
Urodził się 9 lipca 1939 w Piekarach Śląskich, jako najstarszy syn Anny i Piotra Wicików. Po zdaniu matury, w 1957 roku rozpoczął studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Staż odbywał pracując w KWK Julian. Święcenia kapłańskie przyjął w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach z rąk bpa Herberta Bednorza 23 czerwca 1963 obierając sobie jako zawołanie prymicyjne cytat z Listu do Galatów 6,2: „Jeden drugiego brzemiona noście; a tak wypełnicie prawo Chrystusowe”
Posługę kapłańską pełnił przez prawie 50 lat, w tym przez 20 lat w Marklowicach Górnych (1988–2008), najpierw jako administrator, później jako proboszcz. Ostatnie pięć lat swojego życia przebywał w Kozłowej Górze dzielnicy Piekar Śl. w domu rodzinnym, jako emeryt. Zmarł w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Bytomiu, 17 marca 2013 , w V niedzielę Wielkiego Postu.
Pierwszym miejscem posługi duszpasterskiej jako wikariusz była parafia pod wezwaniem św. Marcina w Ćwiklicach, gdzie przebywał od 31 sierpnia 1963 do 2 września 1967, następnie krótko, bo od 2 września 1967 do 30 sierpnia 1968 w parafii MB Wszechpośredniczki Łask i Św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku koło Wodzisławia Śl. Zaś od 30 sierpnia 1968 do 30 sierpnia 1971 roku w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Katowicach-Szopienicach. Kolejnym miejscem posługi kapłańskiej był Mikołów, przebywał tam od 30 sierpnia 1971 do 30 sierpnia 1974, następnie w parafii pod wezwaniem Św. Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach od 30 VIII 1974 do 20 VIII 1977. Od 20 sierpnia 1977 przez 4 lata przebywał w parafii św. Jana Chrzciciela w Tychach. W latach 1981-1986 pełnił funkcję wikarego również w parafii Ducha Świętego w Rudzie Śląskiej Czarnym Lesie . Dnia 30 sierpnia 1986 przyszedł do parafii Podwyższenia Krzyża św. i św. Herberta w Załężu na osiedlu Witosa jako wikary, a po śmierci proboszcza Leonarda Bogackiego 25 września 1987 został mianowany administratorem parafii, gdzie pozostał do 14 lutego 1988 . Dalej, na krótko, bo od 14 lutego 1988 do końca sierpnia 1988 został przeniesiony do parafii św. Józefa w Katowicach Józefowcu, gdzie obchodzi 23 czerwca tegoż roku jubileusz 25 lecia kapłaństwa.
Z dniem 4 września 1988 objął parafię w Marklowicach jako administrator tymczasowy, już 30 października przewodzi nowo powstałej Radzie Parafialnej w sprawie poświęcenia kościoła. W niedzielę palmową w 1989 roku bp Damian Zimoń ustanowił Marklowice Górne samodzielną parafią, ks. H. Wicik został powołany proboszczem powstałej parafii. Podczas pielgrzymki do Rzymu rocznika jubileuszowego (25 lat kapłaństwa), po rozmowie z Ojcem Świętym Janem Pawłem II i przy jego całkowitej akceptacji wybrał jako patrona parafii św. Jozafata Kuncewicza. Tam też pozostał do emerytury - sierpień 2008.
Bp Tadeusz Rakoczy uhonorował ks. Henryka godnością kanonika. Ksiądz Henryk Wicik był czcicielem Matki Boskiej Piekarskiej i Częstochowskiej. Zawsze uczestniczył w ważnych wydarzeniach religijnych i wspierał modlitwą. Podczas pracy duszpasterskiej pełnił posługę kapłańską dla głuchoniemych. Kiedy przebywał na emeryturze nadal czynnie włączał się w życie religijne. Wielu nadal korzystało z Jego posługi duszpasterskiej. Był ciepłym człowiekiem i prawdziwym przyjacielem. Uleczył w Bogu niejedno rozdarte serce. Ten niezwykły człowiek potrafił cieszyć się z najmniejszych rzeczy, emanowała od niego niezwykła wrażliwość na otaczający go świat, czego można było doświadczyć i nauczyć się przebywając w jego towarzystwie.
Bibliografia
Foto ze strony parafii w Zebrzydowicach Śl.