Diepenbrock Melchior: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Diepenbrock Melchior (1798-1853), biskup wrocławski, kardynał== | ==Diepenbrock Melchior (1798-1853), biskup wrocławski, kardynał== | ||
[[Grafika:Diepenbrock_2.jpg| | [[Grafika:Diepenbrock_2.jpg|150px|thumb|right|bp M. Diepenbrock]] | ||
[[Grafika:Sailer_J_M.jpg| | [[Grafika:Sailer_J_M.jpg|150px|right|thumb|Michael Sailer]] | ||
Melchior von Diepenbrock urodził się w 1798 roku, w patrycjuszowskiej rodzinie w Bocholt w Westfalii. Od wczesnych lat młodzieńczych pozostawał po wpływem wielkiego teologa, od 1829 roku - biskupa Regensburga – [[Sailer Michael |Michaela Sailera]]. Po jego wpływem wstąpił do seminarium duchownego, przyjął świecenia kapłańskie 27 grudnia 1823. Po święceniach, w latach 1824-1832, był sekretarzem biskupa Sailera. W 1835 roku został dziekanem przy katedrze w Regensburgu, w 1842 roku – wikariuszem generalnym, a w 1844 roku, po śmierci biskupa Knauera, księciem – biskupem wrocławskim. | Melchior von Diepenbrock urodził się w 1798 roku, w patrycjuszowskiej rodzinie w Bocholt w Westfalii. Od wczesnych lat młodzieńczych pozostawał po wpływem wielkiego teologa, od 1829 roku - biskupa Regensburga – [[Sailer Michael |Michaela Sailera]]. Po jego wpływem wstąpił do seminarium duchownego, przyjął świecenia kapłańskie 27 grudnia 1823. Po święceniach, w latach 1824-1832, był sekretarzem biskupa Sailera. W 1835 roku został dziekanem przy katedrze w Regensburgu, w 1842 roku – wikariuszem generalnym, a w 1844 roku, po śmierci biskupa Knauera, księciem – biskupem wrocławskim. | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
[[Kategoria:Podręcznik|Diepenbrock]] | [[Kategoria:Podręcznik|Diepenbrock]] | ||
[[Kategoria:Biografie - D|Diepenbrock]] | [[Kategoria:Biografie - D|Diepenbrock]] | ||
[[Kategoria:Biskupi]] | |||
Wersja z 06:18, 22 maj 2010
Diepenbrock Melchior (1798-1853), biskup wrocławski, kardynał
Melchior von Diepenbrock urodził się w 1798 roku, w patrycjuszowskiej rodzinie w Bocholt w Westfalii. Od wczesnych lat młodzieńczych pozostawał po wpływem wielkiego teologa, od 1829 roku - biskupa Regensburga – Michaela Sailera. Po jego wpływem wstąpił do seminarium duchownego, przyjął świecenia kapłańskie 27 grudnia 1823. Po święceniach, w latach 1824-1832, był sekretarzem biskupa Sailera. W 1835 roku został dziekanem przy katedrze w Regensburgu, w 1842 roku – wikariuszem generalnym, a w 1844 roku, po śmierci biskupa Knauera, księciem – biskupem wrocławskim.
Kard. Melchior von Diepenbrock rządził stosunkowo krótko, zmarł bowiem 19 stycznia 1853, lecz te niespełna 10-letnie rządy zmieniły zasadniczo życie Kościoła na Śląsku. Był wybitnym biskupem, najlepszym, jakiego otrzymała diecezja wrocławska w XIX wieku. Być może miał ułatwione zadanie, ponieważ przyszło mu żyć w czasach sprzyjających zmianom i reformom. Wiosna Ludów była odbierana przez współczesnych nie tylko jako anarchizacja stosunków społecznych, ale także, paradoksalnie rzecz biorąc, szansa dla Kościoła katolickiego, dotychczas traktowanego, mimo wszelkich haseł o tolerancji, jako drugorzędne wyznanie w Królestwie Prus.
Bibliografia
Melchior Diepenbrock, Hirtenbriefe, Münster 1853: R. Adamski, Briefe des Kardinals Melchior von Diepenbrock an Christoph von Schmid, ASKG 4(1939), s. 279-285; Hubert Jedin, Von Sedlnitzky zu Diepenbrock. Briefe von Ignaz Ritter an Augustin Theiner von 1841-bis 1847, ASKG Bd. 29 (1971), s. 173-204; Reinhold Wolny, Briefe des Fürstbischofs Melchior von Diepenbrock an Fürst Felix Lichnowskz, AKSG 56 (1998) s. 149-172; [Förster Heinrich], Cardinal und Fürstbischof Melchior von Diepenbrock, von seinem Nachfolger auf dem bischöflichen Stuhle, Breslau 1859; Kardynał Melchior von Diepenbrock 1798-1853. Odnowiciel życia religijnego na Śląsku. Red. M. Kaczmarek, A. Kiełbasa, J. Swastek, Wrocław 2000; M. Pater, Diepenbrock Melchior (hasło), w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 83-85; E. Szramek, Ks. Norbert Bonczyk. Homer Górnośląski i poeta walki kulturnej, RTPNŚ t. II z 1930, s. 50-51.
Cd.: ks. Jan Alojzy Ficek |Powrót do spisu treści
| |||||||||||||