Osyra Jan: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(foto) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Osyra Jan (1891-1955), proboszcz w Tychach == | == Osyra Jan (1891-1955), proboszcz w Tychach == | ||
[[ | [[Plik:Osyra3.jpg|left|thumb|150px]] | ||
Urodził się 5 maja 1891 w Bytomiu. Był synem kowala kopalnianego Andrzeja i Zofii z d. Janacz. Jako dwunastoletni chłopak przeszedł po szóstej klasie szkoły ludowej do bytomskiego gimnazjum i 26 lutego 1912 uzyskał świadectwo maturalne. Rozpoczęte od razu studia teologiczne na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Uniwersytecie Wrocławskim]] musiał z początkiem I wojny światowej przerwać i stawić się do wojska. Po odniesionych ranach został przeniesiony do rezerwy, uzupełnił brakujący semestr i 30 lipca 1916 otrzymał święcenia kapłańskie. | Urodził się 5 maja 1891 w Bytomiu. Był synem kowala kopalnianego Andrzeja i Zofii z d. Janacz. Jako dwunastoletni chłopak przeszedł po szóstej klasie szkoły ludowej do bytomskiego gimnazjum i 26 lutego 1912 uzyskał świadectwo maturalne. Rozpoczęte od razu studia teologiczne na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Uniwersytecie Wrocławskim]] musiał z początkiem I wojny światowej przerwać i stawić się do wojska. Po odniesionych ranach został przeniesiony do rezerwy, uzupełnił brakujący semestr i 30 lipca 1916 otrzymał święcenia kapłańskie. | ||
Wersja z 07:59, 23 gru 2016
Osyra Jan (1891-1955), proboszcz w Tychach
Urodził się 5 maja 1891 w Bytomiu. Był synem kowala kopalnianego Andrzeja i Zofii z d. Janacz. Jako dwunastoletni chłopak przeszedł po szóstej klasie szkoły ludowej do bytomskiego gimnazjum i 26 lutego 1912 uzyskał świadectwo maturalne. Rozpoczęte od razu studia teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim musiał z początkiem I wojny światowej przerwać i stawić się do wojska. Po odniesionych ranach został przeniesiony do rezerwy, uzupełnił brakujący semestr i 30 lipca 1916 otrzymał święcenia kapłańskie.
Już 9 sierpnia t.r. powołano go na wikarego do Bielszowic, a po dwóch latach przeniesiono do Siemianowic, gdzie wyznaczono mu pracę duszpasterską przy tymczasowym kościele pw. św. Antoniego. 23 września 1924 Administracja Apostolska zleciła mu, obok funkcji wikariuszowskich, prowadzenie diecezjalnego sekretariatu Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej.
Po blisko siedmioletniej działalności kapłańskiej w Siemianowicach, 1 sierpnia 1925, objął obowiązki wikarego w Dąbrówce Małej. Tutaj pozostał do 20 lutego 1931, kiedy to nadano mu instytucję kanoniczną do parafii św. Marii Magdaleny w Tychach, wakującą po śmierci ks. Jana Kapicy. Następstwo po tak wybitnej indywidualności jaką przedstawiał ks. Kapica nie było łatwe.
Ks. Osyra nie zawiódł pokładanych w nim nadziei, szczególnie w trudnych latach okupacji hitlerowskiej. Tymczasem na skutek ran odniesionych w czasie I wojny światowej zaczęły u niego występować objawy postępującego zaniku pamięci. Poprosił biskupa katowickiego o mianowanie adiutora. 1 września 1946 bp S. Adamski mianował substytutem w Tychach ks. E. Twardzika. 1 listopada 1954 ks. Osyra przeszedł w stan spoczynku. Zmarł 10 października 1955 i został pochowany w Tychach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Jana Osyry; Schematyzm 1924-1925; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 272-273; Myszor, Historia diecezji, s. 172, 183; WD 1931, nr 3, s. 34; 1931, nr 10, s. 122; J. Wycisło, Dzieje parafii pod wezwaniem św. Marii Magdaleny w Tychach w zapiskach kronikarskich, Tychy 2000, s. 372-420.
| |||||