Milik Tadeusz: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 00:00, 21 cze 2018

Milik Tadeusz (1923-1985), proboszcz w Boronowie

Urodził się 1 czerwca 1923 w Pruchnej w rodzinie kolejarza Franciszka i Katarzyny z d. Pławecka. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Ligocie k. Bielska, Zabrzegu i w Czechowicach. Następnie, do wybuchu II wojny światowej, uczył się w Państwowym Gimnazjum Męskim w Bielsku. W okresie okupacji hitlerowskiej pracował przy budowie nawierzchni kolejowej i przebudowie torów w Dziedzicach. W 1942 roku z ramienia firmy, w której był zatrudniony został wysłany do Kijowa i Korosłyna. Przez rok pracował tam przy naprawie i przebudowie torów kolejowych. W 1943 roku powrócił do domu i swych dawnych obowiązków na kolei. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym w Bielsku. W 1947 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa sufragana J. Bieńka.

Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: św. Anny w Pruchnej (obecnie dekanat Strumień, diecezja bielsko-żywiecka), św. Marii Magdaleny w Chorzowie i Wniebowzięcia NMP w Wodzisławiu Śląskim. W roku szkolnym 1952/1953 przebywał w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach-Załężu. Część wakacji 1953 roku spędził na zastępstwie duszpasterskim w parafii św. Józefa w Załężu. W sierpniu 1953 roku ukończył Kurs Duszpasterstwa Głuchoniemych I Stopnia. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: Przemienienia Pańskiego w Katowicach i św. Jadwigi w Chorzowie. W 1962 roku otrzymał dekret wikariusza, kierujący go do parafii św. Mikołaja w Wilczy Górnej oraz polecenie zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w Szczygłowicach. W latach 1962-1966 pełnił tam funkcję rektora miejscowego kościoła pw. NMP Królowej Świata. W 1966 roku został mianowany pierwszym rektorem kaplicy pw. św. Antoniego w Krywałdzie, leżącej na terenie parafii św. Cyryla i Metodego w Knurowie. We wrześniu 1971 roku otrzymał prawo używania tytułu proboszcza. W latach 1965-1968 był Diecezjalnym Opiekunem Kościelnych. W listopadzie 1974 roku bp H. Bednorz mianował go wikariuszem ekonomem, a dwa miesiące później proboszczem w parafii NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie. W marcu 1984 roku otrzymał nominację na kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Katowicach. Zmarł 26 kwietnia 1985 w Boronowie i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Tadeusza Milika; Schematyzm 1955-1986.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Milik Tadeusz (1923-1985), proboszcz w Boronowie ==
-Urodził się 1 czerwca 1923 w Pruchnej. Był synem kolejarza Franciszka i Katarzyny z d. Pławecka. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Ligocie k. Bielska, Zabrzegu i w Czechowicach. Następnie, do wybuchu II wojny światowej, uczył się w Państwowym Gimnazjum Męskim w Bielsku. W okresie okupacji hitlerowskiej pracował przy budowie nawierzchni kolejowej i przebudowie torów w Dziedzicach. W 1942 roku z ramienia firmy, w której był zatrudniony został wysłany do Kijowa i Korosłyna. Przez rok pracował tam przy naprawie i przebudowie torów kolejowych. W 1943 roku powrócił do domu i swych dawnych obowiązków na kolei. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym w Bielsku. W 1947 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 w katedrze [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa Sufragana [[Bieniek Juliusz|J. Bieńka]].
+Urodził się 1 czerwca 1923 w Pruchnej w rodzinie kolejarza Franciszka i Katarzyny z d. Pławecka. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Ligocie k. Bielska, Zabrzegu i w Czechowicach. Następnie, do wybuchu II wojny światowej, uczył się w Państwowym Gimnazjum Męskim w Bielsku. W okresie okupacji hitlerowskiej pracował przy budowie nawierzchni kolejowej i przebudowie torów w Dziedzicach. W 1942 roku z ramienia firmy, w której był zatrudniony został wysłany do Kijowa i Korosłyna. Przez rok pracował tam przy naprawie i przebudowie torów kolejowych. W 1943 roku powrócił do domu i swych dawnych obowiązków na kolei. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym w Bielsku. W 1947 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa sufragana [[Bieniek Juliusz|J. Bieńka]].
-Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: św. Anny w Pruchnej, [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|św. Marii Magdaleny w Chorzowie]] i Wniebowzięcia NMP w Wodzisławiu Śląskim. W roku szkolnym 1952/1953 przebywał w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach-Załężu. Część wakacji 1953 roku spędził na zastępstwie duszpasterskim w parafii [[Parafia św. Józefa w Załężu|św. Józefa w Załężu]]. W sierpniu 1953 roku ukończył Kurs Duszpasterstwa Głuchoniemych I Stopnia. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Katowicach|Przemienienia Pańskiego w Katowicach]] i [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|św. Jadwigi w Chorzowie]]. W 1962 roku otrzymał dekret wikariusza, kierujący go do parafii św. Mikołaja w Wilczy Górnej oraz polecenie zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w Szczygłowicach. W latach 1962-1966 pełnił tam funkcję rektora miejscowego kościoła pod wezwaniem NMP Królowej Świata. W 1966 roku został mianowany pierwszym rektorem kaplicy pod  wezwaniem św. Antoniego w Krywałdzie, leżącej na terenie parafii św. Cyryla i Metodego w Knurowie. We wrześniu 1971 roku otrzymał prawo używania tytułu proboszcza. W latach 1965-1968 był Diecezjalnym Opiekunem Kościelnych. W listopadzie 1974 roku [[Bednorz Herbert|bp H. Bednorz]] mianował go wikariuszem ekonomem, a dwa miesiące później proboszczem w parafii NMP Królowej Różańca św. w Boronowie. W marcu 1984 roku otrzymał nominacje na kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Katowicach. Zmarł 26 kwietnia 1985 w Boronowie i tam został pochowany.
+Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: [[Parafia św. Anny w Pruchnej|św. Anny w Pruchnej]] (obecnie dekanat Strumień, [[diecezja bielsko-żywiecka]]), [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|św. Marii Magdaleny w Chorzowie]] i [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim|Wniebowzięcia NMP w Wodzisławiu Śląskim]]. W roku szkolnym 1952/1953 przebywał w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach-Załężu. Część wakacji 1953 roku spędził na zastępstwie duszpasterskim w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Załężu]]. W sierpniu 1953 roku ukończył Kurs Duszpasterstwa Głuchoniemych I Stopnia. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Katowicach|Przemienienia Pańskiego w Katowicach]] i [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|św. Jadwigi w Chorzowie]]. W 1962 roku otrzymał dekret wikariusza, kierujący go do [[Parafia św. Mikołaja w Wilczy|parafii św. Mikołaja w Wilczy Górnej]] oraz polecenie zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w Szczygłowicach. W latach 1962-1966 pełnił tam funkcję rektora miejscowego [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata w Szczygłowicach|kościoła pw. NMP Królowej Świata]]. W 1966 roku został mianowany pierwszym rektorem [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Krywałdzie|kaplicy pw. św. Antoniego w Krywałdzie]], leżącej na terenie [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|parafii św. Cyryla i Metodego w Knurowie]]. We wrześniu 1971 roku otrzymał prawo używania tytułu proboszcza. W latach 1965-1968 był Diecezjalnym Opiekunem Kościelnych. W listopadzie 1974 roku [[Bednorz Herbert|bp H. Bednorz]] mianował go wikariuszem ekonomem, a dwa miesiące później proboszczem w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Boronowie|parafii NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie]]. W marcu 1984 roku otrzymał nominację na kanonika honorowego [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Katedralnej w Katowicach]]. Zmarł 26 kwietnia 1985 w Boronowie i tam został pochowany.
 == Bibliografia ==