Świtała Rudolf: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
== Świtała Rudolf (1913-1983), proboszcz w Wilczy ==
== Świtała Rudolf (1913-1983), proboszcz w Wilczy ==
Urodził się 20 maja 1913 w Siemianowicach Śląskich, w rodzinie Franciszka i Jadwigi z d. Ciba. W 1919 roku rozpoczął naukę w niemieckiej szkole ludowej, natomiast w 1922 roku przeszedł do polskiej szkoły im. T. Kościuszki. Po ukończeniu sześciu klas szkoły powszechnej, kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum w Katowicach, które ukończył w 1936 roku. W 1937 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]], studia teologiczne przerwał jednak wybuch II wojny światowej.  
Urodził się 20 maja 1913 w Siemianowicach Śląskich w rodzinie Franciszka i Jadwigi z d. Ciba. W 1919 roku rozpoczął naukę w niemieckiej szkole ludowej, natomiast w 1922 roku przeszedł do polskiej szkoły im. T. Kościuszki. Po ukończeniu sześciu klas szkoły powszechnej, kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum w Katowicach, które ukończył w 1936 roku. W 1937 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Studia teologiczne przerwał jednak wybuch II wojny światowej.  


Podczas okupacji pracował jako pracownik fizyczny do sierpnia 1944 roku, po czym został zmobilizowany do wojska niemieckiego, gdzie służył do grudnia 1944 roku. Od grudnia 1944 roku przebywał w niewoli amerykańskiej, natomiast w lutym 1945 roku wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, gdzie w charakterze sanitariusza w I Dywizji gen. Maczka odbył służbę wojskową na terenie Anglii i Niemiec. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Polski i we wrześniu 1946 roku podjął przerwane studia teologiczne.
Podczas okupacji pracował jako pracownik fizyczny do sierpnia 1944 roku, po czym został zmobilizowany do wojska niemieckiego, gdzie służył do grudnia 1944 roku. Od grudnia 1944 roku przebywał w niewoli amerykańskiej, natomiast w lutym 1945 roku wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, gdzie w charakterze sanitariusza w I Dywizji gen. Maczka odbył służbę wojskową na terenie Anglii i Niemiec. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Polski i we wrześniu 1946 roku podjął przerwane studia teologiczne.


Święcenia kapłańskie przyjął 2 kwietnia 1949, podejmując duszpasterzowanie kolejno w następujących parafiach: [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich|św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich]], [[Parafia św. Michała Archanioła w Orzegowie|św. Michała Archanioła w Orzegowie]] (1949-1954), [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|św. Marii Magdaleny w Tychach]] (1954-1955), [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku|MB Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku]] (1955-1956), [[Parafia Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Brynowie|Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach - Brynowie]] (1956-1957), [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli]] (1957-1958). W 1958 roku pracował także krótko na placówkach w [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Makoszowach|Makoszowach]] i Wapienicy (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). W listopadzie 1958 roku przyjął funkcję administratora parafii w Międzyrzeczu k. Bielska (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), jednak nie czuł się tam najlepiej. Kilkakrotnie zgłaszał swoją kandydaturę na wakujące miejsce proboszcza, dopiero jednak w 1966 roku został mianowany proboszczem w parafii [[Parafia św. Mikołaja w Wilczy|św. Mikołaja w Wilczy]]. Funkcję proboszcza pełnił do 1981 roku, przechodząc w tymże roku, ze względu na zły stan zdrowia, w stan spoczynku.  
Święcenia kapłańskie przyjął 2 kwietnia 1949, podejmując duszpasterzowanie kolejno w następujących parafiach: [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich|św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich]], [[Parafia św. Michała Archanioła w Orzegowie|św. Michała Archanioła w Orzegowie]] (1949-1954), [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|św. Marii Magdaleny w Tychach]] (1954-1955), [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku|MB Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku]] (1955-1956), [[Parafia Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Brynowie|Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach - Brynowie]] (1956-1957), [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli]] (1957-1958). W 1958 roku pracował także krótko na placówkach w [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Makoszowach|Makoszowach]] i Wapienicy (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]). W listopadzie 1958 roku przyjął funkcję administratora parafii w Międzyrzeczu k. Bielska (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), jednak nie czuł się tam najlepiej. Kilkakrotnie zgłaszał swoją kandydaturę na wakujące miejsce proboszcza i dopiero w 1966 roku został mianowany proboszczem [[Parafia św. Mikołaja w Wilczy|parafii św. Mikołaja w Wilczy]]. Na urzędzie proboszcza pozostawał do 1981 roku, przechodząc w tymże roku, ze względu na zły stan zdrowia, na emeryturę.  
Zamieszkał w Panewnikach, gdzie 15 listopada 1983 zmarł, pochowany został 18 listopada 1983 w Wilczy.
Zamieszkał w Panewnikach, gdzie 15 listopada 1983 zmarł. Został pochowany 18 listopada 1983 w Wilczy.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Aktualna wersja na dzień 18:55, 19 sie 2018

Świtała Rudolf (1913-1983), proboszcz w Wilczy

Urodził się 20 maja 1913 w Siemianowicach Śląskich w rodzinie Franciszka i Jadwigi z d. Ciba. W 1919 roku rozpoczął naukę w niemieckiej szkole ludowej, natomiast w 1922 roku przeszedł do polskiej szkoły im. T. Kościuszki. Po ukończeniu sześciu klas szkoły powszechnej, kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum w Katowicach, które ukończył w 1936 roku. W 1937 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne przerwał jednak wybuch II wojny światowej.

Podczas okupacji pracował jako pracownik fizyczny do sierpnia 1944 roku, po czym został zmobilizowany do wojska niemieckiego, gdzie służył do grudnia 1944 roku. Od grudnia 1944 roku przebywał w niewoli amerykańskiej, natomiast w lutym 1945 roku wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, gdzie w charakterze sanitariusza w I Dywizji gen. Maczka odbył służbę wojskową na terenie Anglii i Niemiec. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Polski i we wrześniu 1946 roku podjął przerwane studia teologiczne.

Święcenia kapłańskie przyjął 2 kwietnia 1949, podejmując duszpasterzowanie kolejno w następujących parafiach: św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich, św. Michała Archanioła w Orzegowie (1949-1954), św. Marii Magdaleny w Tychach (1954-1955), MB Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku (1955-1956), Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach - Brynowie (1956-1957), Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli (1957-1958). W 1958 roku pracował także krótko na placówkach w Makoszowach i Wapienicy (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). W listopadzie 1958 roku przyjął funkcję administratora parafii w Międzyrzeczu k. Bielska (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), jednak nie czuł się tam najlepiej. Kilkakrotnie zgłaszał swoją kandydaturę na wakujące miejsce proboszcza i dopiero w 1966 roku został mianowany proboszczem parafii św. Mikołaja w Wilczy. Na urzędzie proboszcza pozostawał do 1981 roku, przechodząc w tymże roku, ze względu na zły stan zdrowia, na emeryturę. Zamieszkał w Panewnikach, gdzie 15 listopada 1983 zmarł. Został pochowany 18 listopada 1983 w Wilczy.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Rudolfa Świtały; Schematyzm 1955-1986; J. Myszor, Nekrolog, WD 1988, nr 9, s. 309.