Szołtysik Wojciech: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Szołtysik Wojciech (1889-1956) == | == Szołtysik Wojciech (1889-1956), proboszcz w Łaziskach Średnich i w Dębie == | ||
[[Grafika:Soltysik Wojciech.jpg|left]] | [[Grafika:Soltysik Wojciech.jpg|left|thumb]] | ||
Urodził się 22 kwietnia 1889 w Załężu w rodzinie | Urodził się 22 kwietnia 1889 w Załężu w rodzinie maszynisty kopalnianego Stanisława i Zofii, z d. Świtała. Uczęszczał najpierw do gimnazjum w Katowicach, a następnie w Bytomiu. 8 marca 1910 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. 18 czerwca 1914 przyjął święcenia kapłańskie. | ||
W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Załężu]]. Jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia św. Józefa w Chorzowie| | W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Załężu]]. Jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia św. Józefa w Chorzowie|św. Józefa w Królewskiej Hucie]] (Chorzów; od 6 lipca 1914), w Grabinie koło Białej (od 5 października 1914) i NMP w Berlinie (od 15 listopada 1914). W 1915 roku został powołany do wojska i przez pięć miesięcy był kapelanem w obozie jeńców włoskich w Cottbus. Od 10 grudnia 1917 pracował jako wikariusz w kuracji w [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|Goduli]]. | ||
Był żarliwym patriotą. W czasie posługi duszpasterskiej w Goduli publicznie podkreślał swoją przynależność narodową. W 1919 roku został aresztowany przez Grenzschutz, ale dzięki stanowczej interwencji swojego proboszcza [[Strzyż Franciszek|ks. Franciszka Strzyża]] udało mu się uniknąć dłuższego pobytu w więzieniu. | Był żarliwym patriotą. W czasie posługi duszpasterskiej w Goduli publicznie podkreślał swoją przynależność narodową. W 1919 roku został aresztowany przez Grenzschutz, ale dzięki stanowczej interwencji swojego proboszcza [[Strzyż Franciszek|ks. Franciszka Strzyża]] udało mu się uniknąć dłuższego pobytu w więzieniu. | ||
Był współzałożycielem [[Goniec Śląski|„Gońca Śląskiego”]]. W 1923 roku przez kilka miesięcy zarządzał [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafią św. Bartłomieja w Bieruniu Starym]]. Był wikariuszem, a następnie administratorem w [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii | Był współzałożycielem [[Goniec Śląski|„Gońca Śląskiego”]]. W 1923 roku przez kilka miesięcy zarządzał [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafią św. Bartłomieja w Bieruniu Starym]]. Był wikariuszem, a następnie administratorem w [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]]. W Katowicach założył [[Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży|Stowarzyszenie Polskiej Młodzieży Żeńskiej]] pod opieką [[Bł. Bronisława|bł. Bronisławy]] oraz Stowarzyszenie Służących pod opieką św. Zyty. 1 października 1926 został zatwierdzony na stanowisku [[Kuracja|kuratusa]], a następnie [[Proboszcz|proboszcza]] (1932) w [[Parafia Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Łaziskach Średnich|Łaziskach Średnich]]. We wrześniu 1934 roku został mianowany asystentem kościelnym [[Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży|Katolickiego Stowarzyszenia Kobiet Diecezji Katowickiej]]. 25 marca 1935 został proboszczem w [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Dębie|Dębie]]. Dzięki jego zaangażowaniu wyremontowano kościół. | ||
W czasie II wojny światowej pełnił obowiązki kuratora | W czasie II wojny światowej pełnił obowiązki kuratora [[Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny|sióstr służebniczek]], a po jej zakończeniu kuratora i wizytatora sióstr NMP oraz dziekana dekanatu katowickiego. W lutym 1950 roku został aresztowany w akcji prowadzonej przez władze komunistyczne przeciw [[Związek Caritas|Związkowi "Caritas"]]. Po długim śledztwie został zwolniony. W czerwcu 1954 roku mianowano go radcą duchownym. Zmarł 10 marca 1956 w Dębie. Spoczął na miejscowym [[Cmentarz - Katowice ul. Gliwicka|cmentarzu]]. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
AAKat, Akta personalne ks. Wojciecha Szołtysika; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 275; Myszor, Szołtysik Wojciech (hasło), Leksykon duchowieństwa, t. 2, s. 289; M. Lisowska, Szołtysik Wojciech (hasło), Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 278-279. | AAKat, Akta personalne ks. Wojciecha Szołtysika; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 275; WD 1956, nr 5-6, s. 76; Myszor, Szołtysik Wojciech (hasło), [w:] Leksykon duchowieństwa, t. 2, s. 289; M. Lisowska, Szołtysik Wojciech (hasło), [w:] Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 278-279. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - S]] | [[Kategoria:Biografie - S]] | ||
[[Kategoria:Represjonowani]] | |||
Aktualna wersja na dzień 21:54, 2 sie 2022
Szołtysik Wojciech (1889-1956), proboszcz w Łaziskach Średnich i w Dębie
Urodził się 22 kwietnia 1889 w Załężu w rodzinie maszynisty kopalnianego Stanisława i Zofii, z d. Świtała. Uczęszczał najpierw do gimnazjum w Katowicach, a następnie w Bytomiu. 8 marca 1910 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. 18 czerwca 1914 przyjął święcenia kapłańskie.
W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w parafii św. Józefa w Załężu. Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Józefa w Królewskiej Hucie (Chorzów; od 6 lipca 1914), w Grabinie koło Białej (od 5 października 1914) i NMP w Berlinie (od 15 listopada 1914). W 1915 roku został powołany do wojska i przez pięć miesięcy był kapelanem w obozie jeńców włoskich w Cottbus. Od 10 grudnia 1917 pracował jako wikariusz w kuracji w Goduli.
Był żarliwym patriotą. W czasie posługi duszpasterskiej w Goduli publicznie podkreślał swoją przynależność narodową. W 1919 roku został aresztowany przez Grenzschutz, ale dzięki stanowczej interwencji swojego proboszcza ks. Franciszka Strzyża udało mu się uniknąć dłuższego pobytu w więzieniu.
Był współzałożycielem „Gońca Śląskiego”. W 1923 roku przez kilka miesięcy zarządzał parafią św. Bartłomieja w Bieruniu Starym. Był wikariuszem, a następnie administratorem w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. W Katowicach założył Stowarzyszenie Polskiej Młodzieży Żeńskiej pod opieką bł. Bronisławy oraz Stowarzyszenie Służących pod opieką św. Zyty. 1 października 1926 został zatwierdzony na stanowisku kuratusa, a następnie proboszcza (1932) w Łaziskach Średnich. We wrześniu 1934 roku został mianowany asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Kobiet Diecezji Katowickiej. 25 marca 1935 został proboszczem w Dębie. Dzięki jego zaangażowaniu wyremontowano kościół.
W czasie II wojny światowej pełnił obowiązki kuratora sióstr służebniczek, a po jej zakończeniu kuratora i wizytatora sióstr NMP oraz dziekana dekanatu katowickiego. W lutym 1950 roku został aresztowany w akcji prowadzonej przez władze komunistyczne przeciw Związkowi "Caritas". Po długim śledztwie został zwolniony. W czerwcu 1954 roku mianowano go radcą duchownym. Zmarł 10 marca 1956 w Dębie. Spoczął na miejscowym cmentarzu.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Wojciecha Szołtysika; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 275; WD 1956, nr 5-6, s. 76; Myszor, Szołtysik Wojciech (hasło), [w:] Leksykon duchowieństwa, t. 2, s. 289; M. Lisowska, Szołtysik Wojciech (hasło), [w:] Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 278-279.
| |||||