Parafia św. Andrzeja Boboli w Leszczynach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(spr)
Linia 1: Linia 1:
Istnienie parafii leszczyńskiej w źródłach po raz pierwszy zostało odnotowane w 1376 roku. W 1447 roku została oszacowana na 3 grosze. Drewniany kościół pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej zbudowano w 1594 roku, zaś w 1606 roku cieśla Jan Ozga (Ożga) - napis na jednej z belek - dobudował do niego wieżę. Opis świątyni został zamieszczony w protokole wizytacyjnym z 1679 roku.  W tym czasie właściciele majątku leszczyńskiego, Bernard i Katarzyna Spigel ufundowali do światyni barokowy ołtarz. Po zakończeniu działań wojennych odprawianie nabożeństw zostało przeniesione do nowego kościoła; a drewniana światynia służyła jedynie celom katechetycznym. Stąd też w 1981 roku podjęto decyzję o jej przeniesieniu do Palowic.  
Istnienie parafii leszczyńskiej w źródłach po raz pierwszy zostało odnotowane w 1376 roku. W 1447 roku została ona oszacowana na 3 grosze praskie. Drewniany kościół pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej zbudowano w 1594 roku, zaś w 1606 roku cieśla Jan Ozga (Ożga) - napis na jednej z belek - dobudował do niego wieżę. Jego opis został zamieszczony w protokole wizytacyjnym z 1679 roku.  W tym czasie właściciele majątku leszczyńskiego, Bernard i Katarzyna Spigel ufundowali do świątyni barokowy ołtarz. Po zakończeniu działań wojennych odprawianie nabożeństw zostało przeniesione do nowego kościoła; a drewniana świątynia służyła jedynie celom katechetycznym. Stąd też w 1981 roku podjęto decyzję o jej przeniesieniu do Palowic.  


Parafia leszczyńska zniszczona w wyniku wojny 30-letniej została przyłączona najpierw do Bujakowa, a w 1738 roku utraciła samodzielność na rzecz Bełku. Jej ponowne erygowanie nastąpiło w 1911 roku.  
Parafia leszczyńska uległa znacznym zniszczoniom podczas wojny 30-letniej (1618-1648), stąd też została przyłączona do Bujakowa. W 1738 roku zaś utraciła samodzielność na rzecz Bełku. Jej ponowne erygowanie nastąpiło w 1911 roku.  


Pomysłowdawcą postawienia  nowego kościoła w Leszczynach był ks. [[Komorek Józef| Józef Komorek]]. Jednakże samego dzieła budowy podjął się ks. [[Pojda Adolf|Adolf Pojda]].  Projekt architektoniczny świątyni opracował  [[Szymura Rafał|Rafała Szymury]]. Poświęcenia kamienia węgielnego 10 października 1937 dokonał ks. infułat [[Kasperlik Wilhelm|Wilhelma Kasperlika]] . W stanie surowym kościół był już gotowy w 1939 roku. W czasie działań wojennych budynek został jednak poważnie uszkodzony. Wyposażeniem wnętrza zajął się ks.[[ Kaczmarczyk Rafał|Rafała Kaczmarczyka]], następca ks. Pojdy. Pierwsza Msza św. została tutaj odprawiona w uroczystość Trójcy Świętej w  1940 roku. Sprawowanie nabożeństw kontynuowano w każdą kolejną niedzielę, pomimo iż formalną zgodę uzyskano dopiero w 1942 roku. Poświęcenie kościoła nastąpiło 16 lipca 1944 przez ks. [[Woźnica Franciszek| Franciszka Woźnicę]]. Głównym i pierwszym patronem parafii pozostała Trójca Święta, drugim [[św. Andrzej Bobola]].  
Pomysłowdawcą postawienia  nowego kościoła w Leszczynach był ks. [[Komorek Józef| Józef Komorek]]. Jednakże samego dzieła budowy podjął się ks. [[Pojda Adolf|Adolf Pojda]].  Projekt architektoniczny świątyni opracował  [[Szymura Rafał|Rafała Szymury]]. Poświęcenia kamienia węgielnego 10 października 1937 dokonał ks. infułat [[Kasperlik Wilhelm|Wilhelma Kasperlika]] . W stanie surowym kościół był już gotowy w 1939 roku. Wyposażeniem wnętrza zajął się ks.[[ Kaczmarczyk Rafał|Rafała Kaczmarczyka]], następca ks. Pojdy. Pierwsza Msza św. została tutaj odprawiona w uroczystość Trójcy Świętej w  1940 roku. Sprawowanie nabożeństw kontynuowano w każdą kolejną niedzielę, pomimo iż formalną zgodę uzyskano dopiero w 1942 roku. Poświęcenie kościoła nastąpiło 16 lipca 1944 przez ks. [[Woźnica Franciszek| Franciszka Woźnicę]]. Głównym i pierwszym patronem parafii pozostała Trójca Święta, drugim [[św. Andrzej Bobola]].  


W końcu stycznia 1945 roku przez teren parafii transportowano więźniów oświęcimskich w tzw. Marszu Śmierci, w wyniku strzelaniny zginęło ok. 300 z nich. W okresie przejścia frontu wieś została częściowo ewakuowana, ostrzał uszkodził wieżę i dach nowego kościoła. Kościół posiada relikwie św. Franciszka z Asyżu. Po wojnie przystąpiono do naprawiania zniszczeń, wykończenia wnętrza kościoła,  zagospodarowania obejścia oraz  założono nowy cmentarz. Dzięki staraniom proboszcza ks. [[Dłucik Wilhelm|Wilhelma Dłucika ]] w latach 50. w Leszczynach osiadły siostry [[Elżbietanki|elżbietanki]], aż do 1992 roku. Parafia leszczyńska należy do dekanatu Dębieńsko i liczy prawie 12 tys. parafian.  
Szczególnie trudnym okresem dla miejscowości był styczeń 1945 roku. Podczas przechodzenia frontu wieś została częściowo ewakuowana. Przez Leszczyny prowadziła też droga ewakuacyjna obozu oświęcimskiego, tzw. ''marsz śmierci''. 29 stycznia 1945,  288 więźniów zostało rozstrzelanych w pobliżu stacji w Rzędówce.
Po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do naprawiania zniszczeń, wykończenia wnętrza kościoła,  zagospodarowania obejścia oraz  założono nowy cmentarz. Dzięki staraniom proboszcza ks. [[Dłucik Wilhelm|Wilhelma Dłucika ]] w latach 50. w Leszczynach osiadły siostry [[Elżbietanki|elżbietanki]]. Ich klasztor znajdował się tutaj do 1992 roku. Do kościoła zostały również sprowadzone relikwie św. Franciszka z Asyżu. Obecnie parafia leszczyńska należy do dekanatu Dębieńsko i liczy prawie 12 tys. parafian.  


Co roku organizowany jest Festiwal Piosenki Religijnej Kanaan. Działają liczne grupy przyparafialne: chór „Angelus”, [[Trzeci Zakon Franciszkański|Franciszkański Zakon Świeckich]], „Caritas”, Koło [[Żywy Różaniec|Żywego Różańca]], [[Dzieci Maryi]], [[Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży]], Rodzina Pielgrzymkowa, Czciciele Miłosierdzia Bożego.  
Co roku organizowany jest Festiwal Piosenki Religijnej Kanaan. Działają liczne grupy przyparafialne: chór „Angelus”, [[Trzeci Zakon Franciszkański|Franciszkański Zakon Świeckich]], „Caritas”, Koło [[Żywy Różaniec|Żywego Różańca]], [[Dzieci Maryi]], [[Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży]], Rodzina Pielgrzymkowa, Czciciele Miłosierdzia Bożego.  

Wersja z 22:05, 21 sty 2011

Istnienie parafii leszczyńskiej w źródłach po raz pierwszy zostało odnotowane w 1376 roku. W 1447 roku została ona oszacowana na 3 grosze praskie. Drewniany kościół pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej zbudowano w 1594 roku, zaś w 1606 roku cieśla Jan Ozga (Ożga) - napis na jednej z belek - dobudował do niego wieżę. Jego opis został zamieszczony w protokole wizytacyjnym z 1679 roku. W tym czasie właściciele majątku leszczyńskiego, Bernard i Katarzyna Spigel ufundowali do świątyni barokowy ołtarz. Po zakończeniu działań wojennych odprawianie nabożeństw zostało przeniesione do nowego kościoła; a drewniana świątynia służyła jedynie celom katechetycznym. Stąd też w 1981 roku podjęto decyzję o jej przeniesieniu do Palowic.

Parafia leszczyńska uległa znacznym zniszczoniom podczas wojny 30-letniej (1618-1648), stąd też została przyłączona do Bujakowa. W 1738 roku zaś utraciła samodzielność na rzecz Bełku. Jej ponowne erygowanie nastąpiło w 1911 roku.

Pomysłowdawcą postawienia nowego kościoła w Leszczynach był ks. Józef Komorek. Jednakże samego dzieła budowy podjął się ks. Adolf Pojda. Projekt architektoniczny świątyni opracował Rafała Szymury. Poświęcenia kamienia węgielnego 10 października 1937 dokonał ks. infułat Wilhelma Kasperlika . W stanie surowym kościół był już gotowy w 1939 roku. Wyposażeniem wnętrza zajął się ks.Rafała Kaczmarczyka, następca ks. Pojdy. Pierwsza Msza św. została tutaj odprawiona w uroczystość Trójcy Świętej w 1940 roku. Sprawowanie nabożeństw kontynuowano w każdą kolejną niedzielę, pomimo iż formalną zgodę uzyskano dopiero w 1942 roku. Poświęcenie kościoła nastąpiło 16 lipca 1944 przez ks. Franciszka Woźnicę. Głównym i pierwszym patronem parafii pozostała Trójca Święta, drugim św. Andrzej Bobola.

Szczególnie trudnym okresem dla miejscowości był styczeń 1945 roku. Podczas przechodzenia frontu wieś została częściowo ewakuowana. Przez Leszczyny prowadziła też droga ewakuacyjna obozu oświęcimskiego, tzw. marsz śmierci. 29 stycznia 1945, 288 więźniów zostało rozstrzelanych w pobliżu stacji w Rzędówce. Po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do naprawiania zniszczeń, wykończenia wnętrza kościoła, zagospodarowania obejścia oraz założono nowy cmentarz. Dzięki staraniom proboszcza ks. Wilhelma Dłucika w latach 50. w Leszczynach osiadły siostry elżbietanki. Ich klasztor znajdował się tutaj do 1992 roku. Do kościoła zostały również sprowadzone relikwie św. Franciszka z Asyżu. Obecnie parafia leszczyńska należy do dekanatu Dębieńsko i liczy prawie 12 tys. parafian.

Co roku organizowany jest Festiwal Piosenki Religijnej Kanaan. Działają liczne grupy przyparafialne: chór „Angelus”, Franciszkański Zakon Świeckich, „Caritas”, Koło Żywego Różańca, Dzieci Maryi, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Rodzina Pielgrzymkowa, Czciciele Miłosierdzia Bożego.

Patrz:

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1927, nr 9, s. 55; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 180; A. Ostroch, Historia kościoła w Leszczynach, [online], adres: http://www.parafialeszczyny.wiara.pl/historia.html, [10 IV 2010]; M. Wojtczak, Historia parafii pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli w Leszczynach w latach 1945–1995, pr. mgr Uniwersytet Opolski, Opole 2001.