Masny Jan

Masny Jan CR (1886-1945)

Urodził się 24 października 1886 w Krzyżanowicach w rodzinie Antoniego i Marianny z d. Hlubek. Do szkoły ludowej uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Następnie uczył się w prywatnym gimnazjum dra Wolfa we Wrocławiu oraz w gimnazjum w Meran. W 1906 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców i odbył 2-letni nowicjat w Krakowie. W latach 1908-1914 na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie studiował filozofię, teologię i prawo kanoniczne. Studia uwieńczył uzyskaniem doktoratu z filozofii. Święcenia kapłańskie przyjął 10 maja 1914 w Rzymie. Po wybuchu I wojny światowej otrzymał od konsula niemieckiego w Rzymie polecenie opuszczenia Wiecznego Miasta. Powrócił wtedy na ziemie polskie i duszpasterzował kolejno w parafiach: św. Anny w rodzinnych Krzyżanowicach, Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie, św. Jerzego w Rydułtowach, św. Marii Magdaleny w Lubomi, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rokitnicy i Świętej Rodziny w Hoyerswerdzie.

Ponieważ zaangażował się w działalność plebiscytową, w listopadzie 1921 roku musiał uchodzić przed bojówkami „orgeszów”. Wyjechał do Warszawy i pomagał tam w duszpasterstwie przy kościele Zbawiciela. Po przyłączeniu części ziem Górnego Śląska do Polski, w lipcu 1922 roku zwrócił się do delegata książęco - biskupiego ks. Jana Kapicy z prośbą o możliwość podjęcia oficjalnej pracy duszpasterskiej na tych terenach. W marcu 1923 roku ks. August Hlond ustosunkował się do tej prośby pozytywnie i wydał dekret inkardynacyjny. Tym samym ks. Masny został włączony do grona prezbiterium Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska.

W 1923 roku skierowano go jako wikariusza do parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach. Od 1925 roku był także katechetą w Komunalnym Gimnazjum Męskim i Żeńskim w Siemianowicach. W 1924 roku, wsparty bardzo dobrą opinią proboszcza ks. Franciszka Kunze i dziekana siemianowickiego ks. Pawła Brandysa, przystąpił do egzaminu proboszczowskiego. W lutym 1927 roku bp Arkadiusz Lisiecki mianował go administratorem, a trzy miesiące później – proboszczem, w parafii św. Marcina w Rogowie. Ks. Masny pełnił ponadto obowiązki cenzora książek oraz wizytatora dla szkół powszechnych w Syryni, Pszowie i Rogowie.

W 1936 roku powierzono mu funkcję zarządcy dóbr kościelnych w Kokoszycach. W Rogowie opiekował się różnymi organizacjami katolickimi: III Zakonem św. Franciszka z Asyżu, Bractwem Matek Chrześcijańskich, Kongregacją Mariańską Panien, Katolickim Stowarzyszeniem Mężów, Bractwem Różańcowym, Dziełem Dziecięctwa Jezusowego, Bractwem Serca Jezusowego, Papieskim Dziełem Rozkrzewiania Wiary i Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży Męskiej. Udzielał się społecznie. Był członkiem Kasy Reiffeisena w Rogowie i spółdzielni masarskiej w Bełsznicy. W banku Reiffeisena w Katowicach został wybrany na przewodniczącego Rady Nadzorczej oraz członka Komisji Rewizyjnej w Zakładach Mleczarskich w Katowicach. W okresie okupacji hitlerowskiej, w 1943 roku, został zmuszony do opuszczenia Rogowa i zamieszkał na terenie parafii św. Józefa w Katowicach-Załężu. Krótko przed śmiercią, w kwietniu 1945 roku, został mianowany administratorem w parafii św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach. Zmarł 1 października 1945 w Katowicach. Został pochowany w Lubomi.

Bibliografia

J. Myszor, Masny Jan (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 261.