Stokowy Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 19:20, 11 lis 2016

Stokowy Józef (1912-1969), proboszcz w Józefowcu

Urodził się 1 marca 1912 w Ornontowicach. Ojciec Franciszek był z zawodu krawcem. Wcześnie osierocił sześcioro dzieci - dwóch synów i cztery córki. Stąd też podczas I wojny światowej jedyną żywicielką rodziny pozostawała matka Marta, z d. Adamczyk. W kwietniu 1918 roku Józef Stokowy został zapisany do szkoły ludowej w Ornontowicach. We wrześniu 1923 roku zaś zdał egzamin do I klasy klasycznego gimnazjum w Mikołowie. Po jego ukończeniu 27 czerwca 1931 złożył podanie do rektoratu Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie z prośbą o przyjęcie. 1 października tegoż roku został wpisany w poczet studentów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1936.

Podczas zastępstwa wakacyjnego w rodzinnych Ornontowicach 22 sierpnia 1936 zastał go dekret od 1 września mianujący wikariuszem, współpracownikiem ks. prał. Józefa Kubisa w parafii św. Józefa w Załężu. W tejże parafii ks. Stokowy pracował do 1 grudnia 1939, kiedy to na czas choroby ks. prob. Hyli w Olszynie, w dekanacie lublinieckim została mu powierzona funkcja wikariusza substytuta.

W Olszynie spędził lata wojny i okupacji. 17 maja 1945 bp S. Adamski mianował go wikariuszem współpracownikiem ks. Andrzeja Zająca w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach. Pełnił tutaj funkcję ekspozyta dla stacji duszpasterskiej w Zgoniu. W dwa lata później otrzymał nominację na administratora parafii św. Józefa w Józefowcu. Bp S. Adamski po swoim powrocie do diecezji 23 lipca 1957 mianował go proboszczem w Józefowcu, a 13 maja 1959 potwierdził jego wybór na wicedziekana dekanatu Katowice-Północ, którą to funkcję pełnił od 4 maja 1956. 27 sierpnia 1964 ks. Stokowy został Radcą Duchownym, a 11 września ojcem duchownym kapłanów z roczników święceń 1959, 1960 i 1961.

Ks. Stokowy zmarł 25 lutego 1969. W dwa dni później nastąpiła eksportacja jego zwłok. W pogrzebie ks. Stokowego na cmentarzu w Józefowcu 28 lutego 1969 uczestniczyli biskupi, ponad 300 księży, siostry zakonne oraz - mimo godzin przedpołudniowych - ogromna rzesza parafian.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Stokowego; A. Sapiński, Nekrolog, WD 1969, nr 5-6, s. 65; J. Smandzich, Nekrolog, GN 1969, nr 11, s. 66; H. Bednorz, Słowo nad grobem, WD 1969, nr 5-6, s. 65; J. Smandzich, Kapłan według Serca Bożego. Wspomnienie o ks. Józefie Stokowym (1912-1969), „Z tej ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 1985”, s. 80-81; H. Olszar, Godny naszej pamięci. Ksiądz Józef Stokowy (1912-1969). Kapłan według Serca Bożego, WA 1999, nr 6-7, s. 313-315.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Stokowy Józef (1912-1969), proboszcz w Józefowcu ==
 [[Grafika:Stokowy.jpg|left|thumb]]
-Urodził się 1 marca 1912 w Ornontowicach. Ojciec Franciszek był z zawodu krawcem. Wcześnie osierocił sześcioro - dwóch synów i cztery córki - dzieci. Stąd też podczas I wojny światowej jedyną żywicielką rodziny pozostawała matka Marta, z d.  Adamczyk.
+Urodził się 1 marca 1912 w Ornontowicach. Ojciec Franciszek był z zawodu krawcem. Wcześnie osierocił sześcioro dzieci - dwóch synów i cztery córki. Stąd też podczas I wojny światowej jedyną żywicielką rodziny pozostawała matka Marta, z d.  Adamczyk.
 W kwietniu 1918 roku Józef Stokowy został zapisany do szkoły ludowej w Ornontowicach.  We wrześniu 1923 roku zaś zdał egzamin do I klasy klasycznego gimnazjum w Mikołowie. Po jego ukończeniu 27 czerwca 1931 złożył podanie do rektoratu [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] z prośbą o przyjęcie. 1 października tegoż roku został wpisany w poczet studentów [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1936.
-Podczas zastępstwa wakacyjnego w rodzinnych [[Parafia św. Michała Archanioła w Ornontowicach|Ornontowicach]] 22 sierpnia 1936 zastał go dekret od 1 września mianujący wikariuszem, współpracownikiem [[Kubis Józef|ks. prał. Józefa Kubisa]] w [[Parafia św. Józefa w Załężu|Parafia św. Józefa w Katowicach- Załężu]]. W tejże parafii ks. Stokowy pracował do 1 grudnia 1939, kiedy to na czas choroby ks. prob. Hyli w Olszynie, w dekanacie lublinieckim została mu powierzona funkcja wikariusza substytuta.
+Podczas zastępstwa wakacyjnego w rodzinnych [[Parafia św. Michała Archanioła w Ornontowicach|Ornontowicach]] 22 sierpnia 1936 zastał go dekret od 1 września mianujący wikariuszem, współpracownikiem [[Kubis Józef|ks. prał. Józefa Kubisa]] w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Załężu]]. W tejże parafii ks. Stokowy pracował do 1 grudnia 1939, kiedy to na czas choroby [[Hyla Franciszek|ks. prob. Hyli]] w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Olszynie|Olszynie]], w dekanacie lublinieckim została mu powierzona funkcja wikariusza substytuta.
-W Olszynie spędził lata wojny i okupacji. 17 maja 1945 [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] mianował go wikariuszem współpracownikiem [[Zając Andrzej|ks.  Andrzeja Zająca]] w [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach|parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach]]. Pełnił tutaj funkcję ekspozyta dla stacji duszpasterskiej w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Zgoniu|Zgoniu]]. W dwa lata później otrzymał nominację na administratora [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|parafii św. Józefa w Katowicach-Józefowcu]]. Bp S. Adamski po swoim powrocie do diecezji 23 lipca 1957 mianował go proboszczem w Józefowcu, a 13 maja 1959 potwierdził jego wybór na wicedziekana dekanatu Katowice-Północ, którą to funkcję pełnił od 4 maja 1956. 27 sierpnia 1964 ks. Stokowy został Radcą Duchownym, a 11 września ojcem duchownym kapłanów z roczników święceń 1959, 1960 i 1961.
+W Olszynie spędził lata wojny i okupacji. 17 maja 1945 [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] mianował go wikariuszem współpracownikiem [[Zając Andrzej|ks.  Andrzeja Zająca]] w [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach|parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach]]. Pełnił tutaj funkcję ekspozyta dla stacji duszpasterskiej w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Zgoniu|Zgoniu]]. W dwa lata później otrzymał nominację na administratora [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|parafii św. Józefa w Józefowcu]]. Bp S. Adamski po swoim powrocie do diecezji 23 lipca 1957 mianował go proboszczem w Józefowcu, a 13 maja 1959 potwierdził jego wybór na wicedziekana dekanatu Katowice-Północ, którą to funkcję pełnił od 4 maja 1956. 27 sierpnia 1964 ks. Stokowy został Radcą Duchownym, a 11 września ojcem duchownym kapłanów z roczników święceń 1959, 1960 i 1961.
-Ks. Stokowy zmarł 25 lutego 1969. W dwa dni później nastąpiła eksportacja jego zwłok. W pogrzebie ks. Stokowego na [[Cmentarz - Józefowiec|cmentarzu w Józefowcu]] 28 lutego 1969 uczestniczyli biskupi, ponad 300 księży, siostry zakonne oraz — mimo godzin przedpołudniowych — ogromna rzesza parafian.
+Ks. Stokowy zmarł 25 lutego 1969. W dwa dni później nastąpiła eksportacja jego zwłok. W pogrzebie ks. Stokowego na [[Cmentarz - Józefowiec|cmentarzu w Józefowcu]] 28 lutego 1969 uczestniczyli biskupi, ponad 300 księży, siostry zakonne oraz - mimo godzin przedpołudniowych -  ogromna rzesza parafian.
 == Bibliografia ==