Siemienik Alojzy

Siemienik Alojzy (1895-1977)

Urodził się 19 maja 1895 w Cieszynie w rodzinie szewca Jana i Marii z d. Kożdoń. Posiadał dziesięcioro rodzeństwa. Po ukończeniu szkoły ludowej w Cieszynie wstąpił tam do polskiego gimnazjum, które ukończył egzaminem maturalnym w 1914 roku. W latach 1914-1918 studiował teologię w Seminarium Duchownym w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął w Widnawie 30 czerwca 1918 z rąk abpa A. Bertrama.

Od 1 czerwca 1918 był wikarym w Grodźcu. We wrześniu 1923 roku, już w Administracji Apostolskiej Śląska Polskiego złożył egzamin proboszczowski. W celu studiów nad sztuką chrześcijańską przebywał w 1924 roku w Rzymie. Po powrocie do Polski pełnił obowiązki wikarego w następujących parafiach: Królewska Huta (1926), Dziedzice (1926), Rydułtowy (1926), Pogrzebień (1926). 12 grudnia 1926 otrzymał nominację na stanowisko redaktora naczelnego "Gościa Niedzielnego", przejmując tę funkcję po ks. J. Gawlinie, odchodzącym na stanowisko bpa polowego WP. Od 1933 roku pełnił również obowiązki korespondenta diecezjalnego Katolickiej Agencji Prasowej, dyrektora Ligi Katolickiej oraz Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary.

Jego praca jako redaktora naczelnego "Gościa Niedzielnego" wpłynęła wyraźnie na określenie charakteru tego pisma. Rozpoczęto wydawanie dodatków: "Mały Gość Niedzielny" (1926-1939), "Apostoł Trzeźwości" (1927), "Dom i Szkoła" (1930) oraz "Młodzież Katolicka" (1926-1934). Od 1935 roku ukazywał się także poradnik "Dla gospodarzy", a od 1939 roku - dodatek "Dla kobiet". Tygodnik zyskał zatem charakter pisma zróżnicowanego tematycznie, podejmującego problematykę religijną, etyczną, społeczno-polityczną oraz wychowawczą. Obowiązki redaktora naczelnego pisma pełnił do 3 września 1939.

W czasie okupacji hitlerowskiej mianowany został notariuszem Kurii Diecezjalnej w Katowicach (24 marca 1942), konsultorem diecezjalnym (30 czerwca 1943) oraz diecezjalnym dyrektorem Papieskiego Dzieła Dziecięctwa Pana Jezusa. 22 października 1945 otrzymał nominację na kuratora i wizytatora prowincji Sióstr Elżbietanek w Katowicach. Od 1945 roku był także dyrektorem Wydawnictwa św. Jacka w Katowicach. Na tym stanowisku opracował redakcyjnie, uzupełnił i kilkakrotnie wydał wysoko oceniany Mszał na niedziele i święta ks. R. Tomanka oraz Mszalik niedzielny tegoż autora.

Był także autorem Małej historii biblijnej, mającej kilkanaście wydań (od 1975 roku współautorem był A. Kowalski) w latach 1945-1987, Małego katechizmu (wydawanego w Katowicach w latach 1946-1971), Katechizmu Królestwa Bożego (Katowice 1957), Historii biblijnej Starego i Nowego Testamentu (Katowice 1956, 1973 - wraz z Krystyną Mościńską) oraz podręcznika dla katechetów: Bóg zbawia nas, komentarz, rozwinięcie, zastosowanie do Małej historii biblijnej (Katowice 1969). Zredagował także Skarbczyk modlitw i pieśni, modlitewnik dla dzieci (Katowice 1957).

Okres powojenny przyniósł mu szereg nominacji na odpowiedzialne stanowiska w strukturach ówczesnej diecezji katowickiej: egzaminatora prosynodalnego (5 listopada 1952), cenzora ksiąg (5 listopada 1952), radcy duchownego (5 marca 1954), członka Komisji Wydawnictw Katolickich Episkopatu Polski (23 czerwca 1964), szambelana papieskiego (1966) oraz recenzenta prac proboszczowskich z homiletyki (31 maja 1969). Ze względu na wiek oraz zły stan zdrowia w 1970 roku przeszedł w stan spoczynku. Zmarł 24 października 1977 w Katowicach i tam został pochowany 28 października 1977.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Alojzego Siemienika; J. Gawor, Czasopisma diecezji katowickiej, NPrz 1975, t. 44, s. 143-158; A. Grajewski , Świadek i uczestnik. 70 lat „Gościa Niedzielnego” (1923-1993), Katowice 1993; Korespondencja, s. 121; H. Kowalczyk, Siemienik Alojzy (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 374-375; Myszor, Historia diecezji, s. 116 i nn; A. Sapiński, Służba słowu, GN 1968, nr 28, s. 167; WD 1926, nr 8, s. 53; 1927, nr 1, s. 2; 1928, nr 3, s. 22; 1930, nr 2, s. 48; Z żałobnej karty, GN 1977, nr 49, s. 391; A. Grajewski, Twój Gość, s. 19 i nn; J. Mandziuk, Siemienik Alojzy (1895-1977), SPTK, t. 7, Warszawa 1983, s. 100.