Schnackenburg Rudolf

Schnackenburg Rudolf (1914-2002)- biblista, egzegeta

Urodził się 5 stycznia 1914 w Katowicach jako syn inżyniera Leopolda i Anny z d. Christ. W czasie I wojny światowej jego rodzina przeprowadziła się na Dolny Śląsk. W 1932 roku ukończył Gymnasium Johanneum w Legnicy. Następnie zaś studiował teologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Święcenia kapłańskie, z rąk kard. Adolfa Bertrama, przyjął 1 sierpnia 1937. Po święceniach - wikariusz w parafiach: św. Józefa w Kwietnikach k. Bolkowa (IX-XI 1937), Św. Aniołów Stróżów w Wałbrzychu (listopad 1937 - maj 1943).

Po zakończeniu działań wojennych, przez pewien czas, pracował jako duszpasterz Polaków i Niemców w Złotoryi przesiedlonych ze Wschodu. Jednak ze względu na swoje niemieckie pochodzenie, w 1946 roku, został zmuszony przez władze komunistyczne do opuszczenia Polski.

Posługę kapłańską kontynuował na terenie Bawarii, Frankonii, Nadrenii Północnej-Westfalii. Równocześnie rozwijał działalność naukową stając się znanym egzegetą oraz duchowym przewodnikiem dla Wspólnoty św. Idziego w Würzburgu. Należał do Papieskiej Komisji Teologicznej. Dokonał m.in przekładu Biblii niemieckiej po Soborze Watykańskim II, brał udział w rewizji Biblii Marcina Lutra. Pozostaje autorem dzieła Osoba Jezusa Chrystusa w zwierciadle czterech Ewangelii, za które papież Benedykt XVI przyznał mu tytuł najwybitniejszego egzegety drugiej połowy XX wieku. Napisał ponadto komentarz do Ewangelii św. Jana i Listów św. Jana.

Zmarł 28 sierpnia 2002 w Erlabrunn koło Würzburga.

Bibliografia

T. Nochowicz, Śląski biblista - Rudolf Schnackenburg, "Nowe Życie" 2013 nr 7-8, s. 12-13; S. Pisarek, Rudolf Schnackenburg (1914-2002) - wspomnienie pośmiertne, SSHT 2003, t.36, s.577-581; (jj), Egzegeta z Katowic, GN 2014 (dodatek katowicki), nr 3, s.VII; Tenże, Scheda Schnackenburga, GN 2014 (dodatek katowicki), nr 4, s.II