Schnackenburg Rudolf

Schnackenburg Rudolf (1914-2002), biblista, egzegeta

Urodził się 5 stycznia 1914 w Katowicach w rodzinie inżyniera Leopolda i Anny z d. Christ. W czasie I wojny światowej jego rodzina przeprowadziła się na Dolny Śląsk. W 1932 roku ukończył Gymnasium Johanneum w Legnicy. Następnie studiował teologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Święcenia kapłańskie, z rąk kard. Adolfa Bertrama, przyjął 1 sierpnia 1937. Po święceniach był wikariuszem w parafiach: św. Józefa w Kwietnikach k. Bolkowa (wrzesień - listopad 1937) i Św. Aniołów Stróżów w Wałbrzychu (listopad 1937 - maj 1943).

Po zakończeniu działań wojennych, przez pewien czas, pracował w Złotoryi jako duszpasterz Polaków i Niemców przesiedlonych ze Wschodu. Jednak ze względu na swoje niemieckie pochodzenie, w 1946 roku, został zmuszony przez władze komunistyczne do opuszczenia Polski.

Posługę kapłańską kontynuował na terenie Bawarii, Frankonii, Nadrenii Północnej-Westfalii. Równocześnie rozwijał działalność naukową stając się znanym egzegetą oraz duchowym przewodnikiem dla Wspólnoty św. Idziego w Würzburgu. Należał do Papieskiej Komisji Teologicznej. Dokonał m.in. przekładu Biblii niemieckiej po Soborze Watykańskim II, brał udział w rewizji Biblii Marcina Lutra. Był autorem dzieła Osoba Jezusa Chrystusa w zwierciadle czterech Ewangelii, za które papież Benedykt XVI przyznał mu tytuł najwybitniejszego egzegety drugiej połowy XX wieku. Napisał ponadto komentarz do Ewangelii św. Jana i Listów św. Jana.

Zmarł 28 sierpnia 2002 w Erlabrunn k. Würzburga.

Bibliografia

T. Nochowicz, Śląski biblista - Rudolf Schnackenburg, "Nowe Życie" 2013, nr 7-8, s. 12-13; S. Pisarek, Rudolf Schnackenburg (1914-2002) - wspomnienie pośmiertne, SSHT 2003, t. 36, s. 577-581; (jj), Egzegeta z Katowic, GN 2014, (dodatek katowicki), nr 3, s. VII; Tenże, Scheda Schnackenburga, GN 2014, (dodatek katowicki), nr 4, s. II.