Pieprzyk Henryk: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(po korekcie)
Linia 1: Linia 1:
== Pieprzyk Henryk (1908-1994), proboszcz w Jankowicach Rybnickich ==
== Pieprzyk Henryk (1908-1994), proboszcz w Jankowicach Rybnickich ==
Urodził się 4 stycznia 1908 w Poznaniu w rodzinie Andrzeja, z zawodu kupca, i  Gertrudy z d. Jasiak. W szóstym roku życia rozpocząłem naukę w Szkole Wydziałowej „Neumanna" w Poznaniu. Po pięciu latach przeniósł się  do drugiej klasy Państwowego Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Maturę zdał w maju 1927 roku. Zgłosił się do Seminarium Duchownego, po krótkim pobycie wrócił do domu. W 1938 roku zwrócił się z podaniem o przyjęcie do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Studia teologiczne odbył na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]].  
Urodził się 4 stycznia 1908 w Poznaniu w rodzinie Andrzeja, z zawodu kupca, i  Gertrudy zd. Jasiak. W szóstym roku życia rozpocząłem naukę w Szkole Wydziałowej „Neumanna" w Poznaniu. Po pięciu latach przeniósł się  do drugiej klasy Państwowego Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Maturę zdał w maju 1927 roku. Następnie zgłosił się do Seminarium Duchownego, ale po krótkim pobycie wrócił do domu. W 1938 roku zwrócił się z podaniem o przyjęcie do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Studia teologiczne odbył na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]].  


Przez osiem lat pracował w diecezji katowickiej na stanowisku wikariusza współpracownika lub substytuta w parafiach: [[Parafia św. Marii Magdaleny w Bielszowicach|Bielszowice]] (1933), [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|Józefowiec]] (1933), [[Parafia Opatrzności Bożej w Gaszowicach|Gaszowice]] (1934), [[Parafia św. Jacka w Radoszowach|Radoszowy]] (1934), Nakło Śląskie (od 1934 roku), Czerwionka (od 1937 roku), [[Parafia św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy w Lyskach|Lyski]] (1940) i [[Parafia św. Pawła w Nowym Bytomiu|Nowy Bytom]] (od 1940 roku). W czasie pobytu w Nowym Bytomiu złożył egzamin proboszczowski (14 listopad 1940) przedstawiając pracę  pt. „Rola i zadania jednostkowe oraz zbiorowe świeckich w Kościele katolickim". Dzięki [[Strzyż Franciszek|ks. Strzyżowi]] ówczesnemu wikariuszowi generalnemu, który „ukrył” go powierzając rolę administratora w Bronowie, zdołał przeżyć okupację.  
Przez osiem lat pracował w diecezji katowickiej na stanowisku wikariusza współpracownika lub substytuta w parafiach: [[Parafia św. Marii Magdaleny w Bielszowicach|Bielszowice]] (1933), [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|Józefowiec]] (1933), [[Parafia Opatrzności Bożej w Gaszowicach|Gaszowice]] (1934), [[Parafia św. Jacka w Radoszowach|Radoszowy]] (1934), Nakło Śląskie (od 1934 roku), Czerwionka (od 1937 roku), [[Parafia św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy w Lyskach|Lyski]] (1940) i [[Parafia św. Pawła w Nowym Bytomiu|Nowy Bytom]] (od 1940 roku). W czasie pobytu w Nowym Bytomiu złożył egzamin proboszczowski (14 listopad 1940), przedstawiając pracę  pt. „Rola i zadania jednostkowe oraz zbiorowe świeckich w Kościele katolickim". Dzięki [[Strzyż Franciszek|ks. Strzyżowi]], ówczesnemu wikariuszowi generalnemu, który „ukrył” go, powierzając rolę administratora w Bronowie, zdołał przeżyć okupację.  


W październiku 1945 roku poprosił o przeniesie ze względów zdrowotnych. 4 kwietnia 1946 otrzymał dekret koadiutora dla lokalii w [[parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze|Kozłowej Górze]]. W latach 1947—1973 był najpierw administratorem(od 1 września 1947), a następnie proboszczem (od 23 lipca 1957) w [[Parafia Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich|Jankowicach Rybnickich]]. Ks. Pieprzyk zrezygnował z parafii jankowickiej 30 czerwca 1973 i jako emeryt zamieszkał w prywatnym domu w Miotku. Pomagał w duszpasterstwie w dekanacie woźnickim. Był ceniony, bo nigdy nie odmawiał pomocy. Z Miotka dojeżdżał do Babienicy i Drutarni i Koszęcina. Zmarł 28 lutego 1994, pogrzeb odbył się 2 marca 1994 w Miotku.  
Ze względów zdrowotnych w październiku 1945 roku poprosił o przeniesie. 4 kwietnia 1946 otrzymał dekret koadiutora dla lokalii w [[parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze|Kozłowej Górze]]. W latach 1947-1973 był najpierw administratorem (od 1 września 1947), a następnie proboszczem (od 23 lipca 1957) w [[Parafia Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich|Jankowicach Rybnickich]]. Ks. Pieprzyk zrezygnował z parafii jankowickiej 30 czerwca 1973 i jako emeryt zamieszkał w prywatnym domu w Miotku. Pomagał w duszpasterstwie w dekanacie woźnickim. Był ceniony, bo nigdy nie odmawiał pomocy. Z Miotka dojeżdżał do Babienicy, Drutarni i Koszęcina. Zmarł 28 lutego 1994. Pogrzeb odbył się 2 marca 1994 w Miotku.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 18:13, 2 lip 2011

Pieprzyk Henryk (1908-1994), proboszcz w Jankowicach Rybnickich

Urodził się 4 stycznia 1908 w Poznaniu w rodzinie Andrzeja, z zawodu kupca, i Gertrudy zd. Jasiak. W szóstym roku życia rozpocząłem naukę w Szkole Wydziałowej „Neumanna" w Poznaniu. Po pięciu latach przeniósł się do drugiej klasy Państwowego Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Maturę zdał w maju 1927 roku. Następnie zgłosił się do Seminarium Duchownego, ale po krótkim pobycie wrócił do domu. W 1938 roku zwrócił się z podaniem o przyjęcie do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne odbył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 z rąk bpa S. Adamskiego.

Przez osiem lat pracował w diecezji katowickiej na stanowisku wikariusza współpracownika lub substytuta w parafiach: Bielszowice (1933), Józefowiec (1933), Gaszowice (1934), Radoszowy (1934), Nakło Śląskie (od 1934 roku), Czerwionka (od 1937 roku), Lyski (1940) i Nowy Bytom (od 1940 roku). W czasie pobytu w Nowym Bytomiu złożył egzamin proboszczowski (14 listopad 1940), przedstawiając pracę pt. „Rola i zadania jednostkowe oraz zbiorowe świeckich w Kościele katolickim". Dzięki ks. Strzyżowi, ówczesnemu wikariuszowi generalnemu, który „ukrył” go, powierzając rolę administratora w Bronowie, zdołał przeżyć okupację.

Ze względów zdrowotnych w październiku 1945 roku poprosił o przeniesie. 4 kwietnia 1946 otrzymał dekret koadiutora dla lokalii w Kozłowej Górze. W latach 1947-1973 był najpierw administratorem (od 1 września 1947), a następnie proboszczem (od 23 lipca 1957) w Jankowicach Rybnickich. Ks. Pieprzyk zrezygnował z parafii jankowickiej 30 czerwca 1973 i jako emeryt zamieszkał w prywatnym domu w Miotku. Pomagał w duszpasterstwie w dekanacie woźnickim. Był ceniony, bo nigdy nie odmawiał pomocy. Z Miotka dojeżdżał do Babienicy, Drutarni i Koszęcina. Zmarł 28 lutego 1994. Pogrzeb odbył się 2 marca 1994 w Miotku.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Henryka Pietrzyka; N. Niestolik, Zabytki Jankowic na tle dziejów wsi, Rybnik-Jankowice 1996, s. 81-83; Schematyzm 1930-1970; H. Olszar, Nekrolog, WA 1994, nr 3, s. 137-140; GN 1994, nr 11, z 13 III 1994; Pieprzyk Henryk (hasło), w: Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 186-187.