Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Szopienicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
 
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Szopienice33.jpg|300px|right]]
[[Grafika:Szopienice33.jpg|thumb|right]]
[[Grafika:Szopienice31.jpg|300px|right]]
[[Grafika:Szopienice31.jpg|thumb|right]]
Ks. [[Sopora Piotr|Piotr Sopora]] w marcu 1957 roku otrzymał zlecenie organizowania nowej placówki parafialnej w Szopienicach-Burowcu. Komitet Budowy Kościoła w Borkach zebrał się 25 marca w kancelarii [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|parafii Św. Jadwigi w Szopienicach]] w składzie: ks. [[Thiele Józef|Józef Thiele]], ks. [[Wojtas Maksymilian|Maksymilian Wojtas]], ks. Piotr Sopora, Jan Spałek, Emanuel Adamik, Jerzy Gawor i Roman Kalinowski. Miejsce lokalizacji kościoła ustalono 4 czerwca 1957, a w końcu września zakupiono grunt pod jego budowę. Położenie terenu (przy ulicy Kopernika - dzisiejsza ulica Siewna) znajduje się w centrum trójkąta: Roździeń-Burowiec-Borki. Pierwszy projekt kościoła był już gotowy we wrześniu 1957 roku, którego autorem był inż. Kazimierz Szołtykowski. Jednak projekt został odrzucony. Przedstawiciele [[Komisja do Spraw Sztuki Sakralnej|Wydziału Sztuki Sakralnej]] przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach uznali projekt za „zbyt nowoczesny”. Powstał drugi projekt tego samego autorstwa datowany na dzień 10 lutego 1958 roku, ale z kolei na ten ks. Sopora nie uzyskał zgody w Urzędzie Miejskim.
==Historia==
 
[[Sopora Piotr|Ks. Piotr Sopora]] w marcu 1957 roku otrzymał zlecenie organizowania nowej placówki parafialnej w Szopienicach-Burowcu. Komitet Budowy Kościoła w Borkach zebrał się 25 marca w kancelarii [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|parafii św. Jadwigi w Szopienicach]] w składzie: [[Thiele Józef|ks. Józef Thiele]], [[Wojtas Maksymilian|ks. Maksymilian Wojtas]], ks. Piotr Sopora, Jan Spałek, Emanuel Adamik, Jerzy Gawor i Roman Kalinowski. Miejsce lokalizacji kościoła ustalono 4 czerwca 1957, a pod koniec września zakupiono grunt pod jego budowę. Położenie terenu (przy ulicy Kopernika - dzisiejsza ulica Siewna) znajduje się w centrum trójkąta: Roździeń-Burowiec-Borki. Pierwszy projekt kościoła,  autorstwa inż. Kazimierza Szołtykowskiego, był już przygotowany we wrześniu 1957 roku. Jednak został odrzucony, gdyż przedstawiciele [[Komisja Architektury i Sztuki Sakralnej w archidiecezji katowickiej|Wydziału Sztuki Sakralnej]] przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach uznali ten projekt za '' zbyt nowoczesny ''. Powstał drugi projekt tego samego autora datowany na dzień 10 lutego 1958 roku, ale z kolei na ten ks. Sopora nie uzyskał zgody w Urzędzie Miejskim.  
Trudności natury formalnej nie przeszkodziły w tworzeniu nowej wspólnoty parafialnej. W Dni Krzyżowe, 13 maja 1958, z kościoła pw. Św. Jadwigi wyruszyła procesja z krzyżem, który postawiono na placu budowy. Od tego dnia przy krzyżu odprawiano nabożeństwa majowe i msze święte niedzielne. 31 maja wybudowano małą, drewnianą kapliczkę z kamiennym ołtarzem wewnątrz. Ze względu na dużą frekwencję wiernych Kuria Diecezjalna 12 czerwca 1958 erygowała kaplicę jako „Oratorium Publicum” pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Ks. Piotr Sopora został mianowany rektorem tejże kaplicy. Pierwsza sumę odpustową w kaplicy odprawiono 22 czerwca 1958, zgromadziła ona około 5000 wiernych. Ks. Sopora 29 lipca 1958 otrzymał wezwanie do Prokuratora Powiatowego w Mysłowicach, gdzie był przesłuchiwany w sprawie budowy. Został skazany na zapłacenie wysokiej grzywny, a budowę zamknięto jako nielegalną. Był przynaglany do rozbiórki kościoła, grożono mu więzieniem. Za jego stanowczy opór wobec nakazów władz został pozbawiony stanowiska nauczyciela w Szkole Podstawowej nr 5. Wiosną 1959 roku wierni zaczęli przekształcać wiatę w kościółek. Wystrój ołtarza ozdobiono wizerunkiem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i wstawiono tabernakulum.  


Trudności natury formalnej nie przeszkodziły w tworzeniu nowej wspólnoty parafialnej. W [[Dni Krzyżowe]], 13 maja 1958, z kościoła pw. św. Jadwigi wyruszyła procesja z krzyżem, który postawiono na placu budowy. Od tego dnia przy krzyżu odprawiano [[Majowe nabożeństwo|nabożeństwa majowe]] i msze święte niedzielne. 31 maja 1958 wybudowano małą, drewnianą kapliczkę z kamiennym ołtarzem wewnątrz. Ze względu na dużą frekwencję wiernych Kuria Diecezjalna 12 czerwca 1958 erygowała kaplicę jako '' Oratorium Publicum '' pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Ks. Piotr Sopora został mianowany rektorem tejże kaplicy. Pierwszą sumę odpustową w kaplicy odprawiono 22 czerwca 1958; zgromadziła ona około 5000 wiernych. Ks. Sopora 29 lipca 1958 otrzymał wezwanie do prokuratora powiatowego w Mysłowicach, gdzie był przesłuchiwany w sprawie budowy. Został skazany na zapłacenie wysokiej grzywny, a budowę zamknięto jako nielegalną. Był przynaglany do rozbiórki kościoła, grożono mu więzieniem. Za jego stanowczy opór wobec nakazów władz został pozbawiony stanowiska nauczyciela w Szkole Podstawowej nr 5. Wiosną 1959 roku wierni zaczęli przekształcać wiatę w kościółek. Wystrój ołtarza ozdobiono wizerunkiem [[Wspomnienie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy|Matki Boskiej Nieustającej Pomocy]] i wstawiono tabernakulum.
==Nowa parafia==
==Nowa parafia==
W styczniu 1959 roku [[Bednorz Herbert|bp Herbert Bednorz]] zasugerował ks. Soporze powstanie przy kaplicy oddzielnej [[Parafia|parafii]]. Proboszczowie parafii w Szopienicach i [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|Dąbrówce Małej]] wyrazili zgodę na podział swych parafii. Do nowo tworzonej parafii przydzielono ulice: Borki, Gen. Józefa Hallera 1-32, Adama Kocura, Dr. Janusza Korczaka, Morawa 1-11, Objazdowa, Obrońców Westerplatte 51-100, Siewna, Wandy.


W styczniu 1959 roku bp [[Bednorz Herbert|Herbert Bednorz]] zasugerował ks. Soporze powstanie przy kaplicy oddzielnej parafii. Proboszczowie parafii w Szopienicach i [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|Dąbrowce Małej]] wyrazili zgodę na podział swych parafii. Do nowo tworzonej parafii przydzielono ulice: Borki, Gen. Józefa Hallera 1-32, Adama Kocura, Dr. Janusza Korczaka, Morawa 1-11, Objazdowa, Obrońców Westerplatte 51-100, Siewna, Wandy.
W styczniu 1969 roku ks. Piotr Sopora został przeniesiony do [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim|parafii w Chełmie Śląskim]], a na jego miejsce przybył [[Błaszczyk Norbert|ks. Norbert Błaszczyk]]. Ksiądz proboszcz starał się o przygotowanie nowego projektu kościoła, gromadził materiały budowlane oraz prosił o pomoc wiernych. Niestety stan zdrowia ks. Norberta Błaszczyka nie pozwalał mu na pełne zaangażowanie się przy tworzeniu parafii i budowie kościoła. Parafia została kanonicznie erygowana 25 maja 1980. Odpust parafialny, który odbył się 29 czerwca 1980 był odprawiany już przez nowego proboszcza [[Gawron Bronisław|ks. Bronisława Gawrona]], gdyż ks. Błaszczyk ze względów zdrowotnych opuścił Borki i przeszedł do [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rogowie|Rogowa]].
 
W styczniu 1969 roku ks. Piotr Sopora został przeniesiony do parafii w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim|Chełmie Śląskim]], a na jego miejsce przybył ks. [[Błaszczyk Norbert|Norbert Błaszczyk]]. Ksiądz proboszcz starał się o przygotowanie nowego projektu kościoła, gromadził materiały budowlane oraz prosił o pomoc wiernych. Niestety stan zdrowia ks. Norberta Błaszczyka nie pozwalał mu na pełne zaangażowanie się przy tworzeniu parafii i budowie kościoła. Parafia została kanonicznie erygowana 25 maja 1980. Odpust parafialny, który odbył się 29 czerwca 1980 był odprawiany już przez nowego proboszcza ks. [[Gawron Bronisław |Bronisława Gawrona]], gdyż ks. Błaszczyk ze względów zdrowotnych opuścił Borki i przeszedł do Rogowa.
 
==Budowa kościoła==
==Budowa kościoła==
Przez pierwsze miesiące pobytu w parafii ks. Gawron gromadził materiały budowlane. W okresie 1981-1982 trwały intensywne prace przy budowie kościoła wraz z jednoczesną budową probostwa. 14 września 1983 na wieży nowego kościoła umieszczono krzyż, a 18 września 1983 bp Herbert Bednorz poświęcił dolną część nowego kościoła. '' Stary kościół '' został rozebrany i przekazany dla wspólnoty parafialnej [[Parafia św. Barbary w Giszowcu|św. Barbary w Giszowcu]]. Probostwo i salki katechetyczne oddano do użytku w 1985 roku. W [[odpust parafialny]] 28 czerwca 1987 [[Zimoń Damian|bp Damian Zimoń]] konsekrował '' górny kościół ''. W tym też dniu ks. Gawron złożył na ręce biskupa rezygnację z pełnienia funkcji proboszcza w Borkach. 30 sierpnia tegoż roku mianowano go kapelanem Szpitala Miejskiego nr 5 w Katowicach.


Przez pierwsze miesiące pobytu w parafii ks. Gawron gromadził materiały budowlane. W okresie 1981-1982 trwały intensywne prace przy budowie kościoła wraz z jednoczesną budową probostwa. 14 września 1983 na wieży nowego kościoła umieszczono krzyż, a 18 września bp Herbert Bednorz poświęcił dolną część nowego kościoła. „Stary kościół” został rozebrany i przekazany dla wspólnoty parafialnej [[Parafia św. Barbary w Giszowcu|św. Barbary w Giszowcu]]. Probostwo i salki katechetyczne oddano do użytku w 1985 roku. W odpust parafialny 28 czerwca 1987 bp [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]] konsekrował "górny kościół". W tym też dniu ks. Gawron złożył na ręce arcybiskupa rezygnację z pełnienia funkcji proboszcza w Borkach. 30 sierpnia tego roku mianowano go kapelanem Szpitala Miejskiego nr 5 w Katowicach.
8 maja 1999 poświęcono kapliczki: [[Św. Teresa od Dzieciątka Jezus|św. Teresy]] na tylnej ścianie kościoła oraz św. Rodziny i [[Św. Michał Archanioł|św. Michała Archanioła]] na osiedlu przy ulicy Hallera.
 
Dnia 8 maja 1999 poświęcono kapliczki św. Teresy na tylnej ścianie kościoła oraz kapliczki św. Rodziny i św. Michała Archanioła na osiedlu przy ulicy Hallera.
 
==Proboszczowie==
==Proboszczowie==
*[[Sopora Piotr|Ks. Piotr Sopora]] rektor (1957-1965), kuratus (1965-1969)
*[[Sopora Piotr|Ks. Piotr Sopora]] rektor (1957-1965), kuratus (1965-1969)
Linia 23: Linia 19:
*[[Szalasta Kazimierz|Ks. Kazimierz Szalasta]] (1987-1992)
*[[Szalasta Kazimierz|Ks. Kazimierz Szalasta]] (1987-1992)
*[[Walisko Jerzy|Ks. Jerzy Walisko]] (1992-2002)
*[[Walisko Jerzy|Ks. Jerzy Walisko]] (1992-2002)
*[[Brząkalik Piotr|Ks. Piotr Brząkalik]] (2002-nadal)                    
*[[Brząkalik Piotr|Ks. Piotr Brząkalik]] (2002-2022) 
       
*[[Winkler Wojciech|ks. Wojciech Winkler]] administrator (2022-2024), proboszcz (2024-nadal)                  
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Archiwum Parafialne w Borkach: Kronika T. I–III; T. Michalska, Dzieje Parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Katowicach-Szopienicach, pr. dypl., Katowice 1999.
Dekret erekcji parafii przy kościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Katowicach Szopienicach, WD 1980, nr 6, s. 121-122; B. Gawron, Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy Szopienice-Borki, WD 1987, nr 8, s. 352-355; Archiwum Parafialne w Borkach, Kronika t. 1-3; T. Michalska, Dzieje Parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Katowicach-Szopienicach, pr. dypl., Katowice 1999; Sz. Babuchowski, Radość z małych sukcesów. Panorama parafii, GN 2005, nr 50, (dodatek katowicki), s. 8.
 
{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - S|Szopienice]]
[[Kategoria:Parafie - S|Szopienice]]
[[Kategoria:Dekanat Katowice-Bogucice|Szopienice]]
[[Kategoria:Dekanat Katowice-Bogucice|Szopienice]]

Aktualna wersja na dzień 23:19, 5 sty 2024

Szopienice33.jpg
Szopienice31.jpg

Historia

Ks. Piotr Sopora w marcu 1957 roku otrzymał zlecenie organizowania nowej placówki parafialnej w Szopienicach-Burowcu. Komitet Budowy Kościoła w Borkach zebrał się 25 marca w kancelarii parafii św. Jadwigi w Szopienicach w składzie: ks. Józef Thiele, ks. Maksymilian Wojtas, ks. Piotr Sopora, Jan Spałek, Emanuel Adamik, Jerzy Gawor i Roman Kalinowski. Miejsce lokalizacji kościoła ustalono 4 czerwca 1957, a pod koniec września zakupiono grunt pod jego budowę. Położenie terenu (przy ulicy Kopernika - dzisiejsza ulica Siewna) znajduje się w centrum trójkąta: Roździeń-Burowiec-Borki. Pierwszy projekt kościoła, autorstwa inż. Kazimierza Szołtykowskiego, był już przygotowany we wrześniu 1957 roku. Jednak został odrzucony, gdyż przedstawiciele Wydziału Sztuki Sakralnej przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach uznali ten projekt za zbyt nowoczesny . Powstał drugi projekt tego samego autora datowany na dzień 10 lutego 1958 roku, ale z kolei na ten ks. Sopora nie uzyskał zgody w Urzędzie Miejskim.

Trudności natury formalnej nie przeszkodziły w tworzeniu nowej wspólnoty parafialnej. W Dni Krzyżowe, 13 maja 1958, z kościoła pw. św. Jadwigi wyruszyła procesja z krzyżem, który postawiono na placu budowy. Od tego dnia przy krzyżu odprawiano nabożeństwa majowe i msze święte niedzielne. 31 maja 1958 wybudowano małą, drewnianą kapliczkę z kamiennym ołtarzem wewnątrz. Ze względu na dużą frekwencję wiernych Kuria Diecezjalna 12 czerwca 1958 erygowała kaplicę jako Oratorium Publicum pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Ks. Piotr Sopora został mianowany rektorem tejże kaplicy. Pierwszą sumę odpustową w kaplicy odprawiono 22 czerwca 1958; zgromadziła ona około 5000 wiernych. Ks. Sopora 29 lipca 1958 otrzymał wezwanie do prokuratora powiatowego w Mysłowicach, gdzie był przesłuchiwany w sprawie budowy. Został skazany na zapłacenie wysokiej grzywny, a budowę zamknięto jako nielegalną. Był przynaglany do rozbiórki kościoła, grożono mu więzieniem. Za jego stanowczy opór wobec nakazów władz został pozbawiony stanowiska nauczyciela w Szkole Podstawowej nr 5. Wiosną 1959 roku wierni zaczęli przekształcać wiatę w kościółek. Wystrój ołtarza ozdobiono wizerunkiem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i wstawiono tabernakulum.

Nowa parafia

W styczniu 1959 roku bp Herbert Bednorz zasugerował ks. Soporze powstanie przy kaplicy oddzielnej parafii. Proboszczowie parafii w Szopienicach i Dąbrówce Małej wyrazili zgodę na podział swych parafii. Do nowo tworzonej parafii przydzielono ulice: Borki, Gen. Józefa Hallera 1-32, Adama Kocura, Dr. Janusza Korczaka, Morawa 1-11, Objazdowa, Obrońców Westerplatte 51-100, Siewna, Wandy.

W styczniu 1969 roku ks. Piotr Sopora został przeniesiony do parafii w Chełmie Śląskim, a na jego miejsce przybył ks. Norbert Błaszczyk. Ksiądz proboszcz starał się o przygotowanie nowego projektu kościoła, gromadził materiały budowlane oraz prosił o pomoc wiernych. Niestety stan zdrowia ks. Norberta Błaszczyka nie pozwalał mu na pełne zaangażowanie się przy tworzeniu parafii i budowie kościoła. Parafia została kanonicznie erygowana 25 maja 1980. Odpust parafialny, który odbył się 29 czerwca 1980 był odprawiany już przez nowego proboszcza ks. Bronisława Gawrona, gdyż ks. Błaszczyk ze względów zdrowotnych opuścił Borki i przeszedł do Rogowa.

Budowa kościoła

Przez pierwsze miesiące pobytu w parafii ks. Gawron gromadził materiały budowlane. W okresie 1981-1982 trwały intensywne prace przy budowie kościoła wraz z jednoczesną budową probostwa. 14 września 1983 na wieży nowego kościoła umieszczono krzyż, a 18 września 1983 bp Herbert Bednorz poświęcił dolną część nowego kościoła. Stary kościół został rozebrany i przekazany dla wspólnoty parafialnej św. Barbary w Giszowcu. Probostwo i salki katechetyczne oddano do użytku w 1985 roku. W odpust parafialny 28 czerwca 1987 bp Damian Zimoń konsekrował górny kościół . W tym też dniu ks. Gawron złożył na ręce biskupa rezygnację z pełnienia funkcji proboszcza w Borkach. 30 sierpnia tegoż roku mianowano go kapelanem Szpitala Miejskiego nr 5 w Katowicach.

8 maja 1999 poświęcono kapliczki: św. Teresy na tylnej ścianie kościoła oraz św. Rodziny i św. Michała Archanioła na osiedlu przy ulicy Hallera.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii przy kościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Katowicach Szopienicach, WD 1980, nr 6, s. 121-122; B. Gawron, Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy Szopienice-Borki, WD 1987, nr 8, s. 352-355; Archiwum Parafialne w Borkach, Kronika t. 1-3; T. Michalska, Dzieje Parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Katowicach-Szopienicach, pr. dypl., Katowice 1999; Sz. Babuchowski, Radość z małych sukcesów. Panorama parafii, GN 2005, nr 50, (dodatek katowicki), s. 8.