Okoliczności powstania, organizacja diecezji: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
===Vixdum Poloniae | ===Vixdum Poloniae Unitas 28 X 1925=== | ||
Na Konferencji Episkopatu Polski w 1924 roku zapadła decyzja, aby przyszłą, | Na [[Konferencja Episkopatu Polski|Konferencji Episkopatu Polski]] w 1924 roku zapadła decyzja, aby przyszłą, projektowaną już diecezję śląską wraz z tarnowską, kielecką i częstochowską włączyć jako sufraganie do nowo powstałej prowincji krakowskiej. [[Konkordat zawarty między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską, 10 luty 1925|Konkordat między Stolicą Apostolską a Polską Rzeczypospolitą]] po gorącej debacie w Sejmie i senacie został podpisany 10 lutego 1925, po podpisie przez Prezydenta wszedł w życie z dniem 2 sierpnia 1925. 28 października 1925 została wydana bulla [[Pius XI|papieża Piusa XI]] [[Vixdum Poloniae Unitas|''Vixdum Poloniae Unitas'']], która w sposób integralny związana była z treścią konkordatu. Na jej mocy została powołana do życia diecezja katowicka. W bulli, w przeciwieństwie do tekstu konkordatu, nowa diecezja otrzymała nazwę: katowicka. W okresie międzywojennym w oficjalnym dokumentach diecezji, często będzie używało się tej zdwojonej nazwy – katowicka (śląska). Na mocy papieskiej bulli do obszaru istniejącej już [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej na Górnym Śląsku]] włączono Śląsk Cieszyński, który stanowiły dwa powiaty: bielski i cieszyński, a kościelnie: dekanaty bielski, strumieński, skoczowski i cieszyński. | ||
Tym samym został Śląsk Cieszyński w granicach Polski znalazł się pod jurysdykcją rządcy katowickiego. Formalne przejęcie jurysdykcji nad Śląskiem Cieszyńskim nastąpiło 18 listopada 1925, a z dniem 1 grudnia 1925 agendy Wikariatu | Tym samym został Śląsk Cieszyński w granicach Polski znalazł się pod jurysdykcją rządcy katowickiego. Formalne przejęcie jurysdykcji nad Śląskiem Cieszyńskim nastąpiło 18 listopada 1925, a z dniem 1 grudnia 1925 agendy [[Wikariat generalny w Cieszynie| Wikariatu generalnego w Cieszynie]] uległy likwidacji. | ||
Oficjalnymi, głównymi patronami (archi)diecezji katowickiej są: [[Obraz Matki Boskiej Piekarskiej|Matka Boża Piekarska]] (uroczystość - 12 września), [[św. Jacek]] (17 sierpnia), ponadto [[św. Barbara]] i [[św. Florian]]. Wszyscy patronowie mają swoje uzasadnienie w historii Kościoła śląskiego i jednocześnie bardzo głęboko tkwią w pobożności wiernych tego regionu. Przekrój społeczny wiernych diecezji katowickiej, jakby w sposób naturalny wskazywał na potrzebę ustanowienia dalszych patronów diecezji. Św. Jacek pochodzący z Kamienia Śląskiego był symbolem jedności całego Śląska, podzielonego po plebiscycie na tzw. Śląsk Niemiecki i Polski. Natomiast św. Barbary i św. Floriana potrzebowali górnicy i hutnicy – najliczniejsza grupa zawodowa na przemysłowym Śląsku. Nie będzie dużym błędem stwierdzenie, że przy okazji koronacji obrazu | Oficjalnymi, głównymi patronami (archi)diecezji katowickiej są: [[Obraz Matki Boskiej Piekarskiej|Matka Boża Piekarska]] (uroczystość - 12 września), [[św. Jacek]] (17 sierpnia), ponadto [[św. Barbara]] i [[św. Florian]]. Wszyscy patronowie mają swoje uzasadnienie w historii Kościoła śląskiego i jednocześnie bardzo głęboko tkwią w pobożności wiernych tego regionu. Przekrój społeczny wiernych diecezji katowickiej, jakby w sposób naturalny wskazywał na potrzebę ustanowienia dalszych patronów diecezji. Św. Jacek pochodzący z Kamienia Śląskiego był symbolem jedności całego Śląska, podzielonego po [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscycie]] na tzw. Śląsk Niemiecki i Polski. Natomiast św. Barbary i św. Floriana potrzebowali górnicy i hutnicy – najliczniejsza grupa zawodowa na przemysłowym Śląsku. Nie będzie dużym błędem stwierdzenie, że przy okazji koronacji obrazu Matki Boskiej Piekarskiej [[Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny|15 sierpnia]] 1925, której dokonał nuncjusz w Polsce, [[Lauri Wawrzyniec|abp Wawrzyniec Lauri]], symbolicznie odbyła się inauguracja nowej diecezji. Na tę uroczystość przybyło ponad 250 tys. pielgrzymów polskich i niemieckich. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Linia 12: | Linia 12: | ||
---- | ---- | ||
Cd: [[Ludność - w nowej diecezji]] | Cd: [[Plik:Book.png|30px|left]] czytaj: [[Ludność - w nowej diecezji]] | [[Spis treści|Powrót do spisu treści]] | ||
| [[Spis treści|Powrót do spisu treści]] | |||
[[Kategoria:Podręcznik|Organizacja]] | [[Kategoria:Podręcznik|Organizacja]] | ||
[[Kategoria:Organizacja kościelna]] | [[Kategoria:Organizacja kościelna]] |
Aktualna wersja na dzień 00:57, 14 mar 2017
Vixdum Poloniae Unitas 28 X 1925
Na Konferencji Episkopatu Polski w 1924 roku zapadła decyzja, aby przyszłą, projektowaną już diecezję śląską wraz z tarnowską, kielecką i częstochowską włączyć jako sufraganie do nowo powstałej prowincji krakowskiej. Konkordat między Stolicą Apostolską a Polską Rzeczypospolitą po gorącej debacie w Sejmie i senacie został podpisany 10 lutego 1925, po podpisie przez Prezydenta wszedł w życie z dniem 2 sierpnia 1925. 28 października 1925 została wydana bulla papieża Piusa XI Vixdum Poloniae Unitas, która w sposób integralny związana była z treścią konkordatu. Na jej mocy została powołana do życia diecezja katowicka. W bulli, w przeciwieństwie do tekstu konkordatu, nowa diecezja otrzymała nazwę: katowicka. W okresie międzywojennym w oficjalnym dokumentach diecezji, często będzie używało się tej zdwojonej nazwy – katowicka (śląska). Na mocy papieskiej bulli do obszaru istniejącej już Administracji Apostolskiej na Górnym Śląsku włączono Śląsk Cieszyński, który stanowiły dwa powiaty: bielski i cieszyński, a kościelnie: dekanaty bielski, strumieński, skoczowski i cieszyński.
Tym samym został Śląsk Cieszyński w granicach Polski znalazł się pod jurysdykcją rządcy katowickiego. Formalne przejęcie jurysdykcji nad Śląskiem Cieszyńskim nastąpiło 18 listopada 1925, a z dniem 1 grudnia 1925 agendy Wikariatu generalnego w Cieszynie uległy likwidacji.
Oficjalnymi, głównymi patronami (archi)diecezji katowickiej są: Matka Boża Piekarska (uroczystość - 12 września), św. Jacek (17 sierpnia), ponadto św. Barbara i św. Florian. Wszyscy patronowie mają swoje uzasadnienie w historii Kościoła śląskiego i jednocześnie bardzo głęboko tkwią w pobożności wiernych tego regionu. Przekrój społeczny wiernych diecezji katowickiej, jakby w sposób naturalny wskazywał na potrzebę ustanowienia dalszych patronów diecezji. Św. Jacek pochodzący z Kamienia Śląskiego był symbolem jedności całego Śląska, podzielonego po plebiscycie na tzw. Śląsk Niemiecki i Polski. Natomiast św. Barbary i św. Floriana potrzebowali górnicy i hutnicy – najliczniejsza grupa zawodowa na przemysłowym Śląsku. Nie będzie dużym błędem stwierdzenie, że przy okazji koronacji obrazu Matki Boskiej Piekarskiej 15 sierpnia 1925, której dokonał nuncjusz w Polsce, abp Wawrzyniec Lauri, symbolicznie odbyła się inauguracja nowej diecezji. Na tę uroczystość przybyło ponad 250 tys. pielgrzymów polskich i niemieckich.
Bibliografia
Pius XI, Bulla „Vixdum Poloniae unitas”, WD 1925, nr 1, s. 1-4; Abp Laurentius Lauri, nuncjusz apostolski, Dekret wykonawczy w sprawie diecezji katowickiej, WD 1925, nr 1, s. 4-5.
Cd: