Nowak Bronisław: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 22:32, 24 cze 2018

Nowak Bronisław (1928-1981)

Urodził się 1 września 1928 w Sosnowcu-Sielcu w rodzinie Eugeniusza i Bronisławy z d. Ptak. Ochrzczony został 11 listopada 1928 w kościele św. Barbary w Sosnowcu. W 1934 roku rodzina Nowaków zamieszkała w Łaziskach Górnych. Tam 27 września 1942 otrzymał sakrament bierzmowania z rąk ks. kan. Pawła Dudka z Janowa. Obrał sobie wtedy imię Piotr. W latach 1945-46 był uczniem Gimnazjum św. Jacka w Katowicach, a potem Liceum Ogólnokształcącego w Mikołowie, gdzie w 1948 roku zdał egzamin dojrzałości. W latach gimnazjalnych należał do Sodalicji Młodzieży Męskiej. Po maturze zgłosił się do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Po ukończeniu studiów na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego otrzymał 28 czerwca 1953 w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie święcenia kapłańskie. Święceń udzielił mu ks. bp Franciszek Jop (biskupi katowiccy byli wtedy na wygnaniu).

Po święceniach kapłańskich ks. Bronisław Nowak pełnił krótkie zastępstwa wakacyjne w Łaziskach Górnych, Lyskach i Bogucicach. Od września 1953 roku do końca stycznia 1954 roku był w Instytucie dla Księży w Katowicach-Załężu. Od lutego 1954 roku wikary w Cieszynie (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Kolejnymi jego placówkami wikariuszowskimi były: parafia św. Antoniego w Rybniku (od września 1955 roku), parafia św. Wawrzyńca w Wirku (od września 1956), parafia św. Wojciecha w Rybniku, (od sierpnia 1957 roku), parafia św. Wojciecha w Radzionkowie (od sierpnia 1959 roku) i parafia św. Katarzyny w Woźnikach (od września 1980 roku).

W 1962 roku wyjechał, w ramach urlopu, do wujka do Anglii z zamiarem poddania się leczeniu. Otrzymał potem z Kurii Diecezjalnej w Katowicach zezwolenie na dłuższy pobyt, aby mógł kontynuować leczenie. W marcu 1963 roku ks. Władysław Staniszewski, Wikariusz Delegat dla Polaków w Anglii i Walii zwrócił się do bpa H. Bednorza o zgodę na pozostanie ks. B. Nowaka w Anglii i zaangażowanie go w duszpasterstwie polskim. Bp H. Bednorz wyraził zgodę. Powierzono ks. Bronisławowi Nowakowi duszpasterstwo Polaków w Stafford i okolicy, a następnie w Lampeter w Południowej Walii. 21 lutego 1970 bp Szczepan Wesoły zwolnił go z duszpasterstwa polskiego. Ks. B. Nowak pracował potem jako kierowca sanitarki, a następnie przebywał na leczeniu psychiatrycznym. Msze św. celebrował prywatnie w kościele parafialnym Karmelitów. W 1980 roku zwrócił się do bpa Davida Konstant w Londynie z prośbą przyjęcie do pracy duszpasterskiej.

8 maja 1981 znaleziono ks. Bronisława Nowaka martwego w mieszkaniu w Londynie. Zmarł na zawał serca, przypuszczalnie 6 maja. Koncelebrowana Msza św. pogrzebowa została odprawiona 2 czerwca w kościele polskim MB Częstochowskiej przy Devonia Road w Londynie. Został pochowany 3 czerwca 1981 na cmentarzu św. Patryka w dzielnicy Leyton w Londynie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Bronisława Nowaka; Schematyzm 1970-1986; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1982, nr 1, s. 37-38.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Nowak Bronisław (1928-1981) ==
-Urodził się 1 września 1928 w Sosnowcu-Sielcu. Rodzicami jego byli Eugeniusz i Bronisława z d. Ptak. Ochrzczony został 11 listopada 1928 w kościele św. Barbary w Sosnowcu. W 1934 roku rodzina Nowaków zamieszkała w Łaziskach Górnych. Tam 27 września 1942 otrzymał sakrament bierzmowania z rąk [[Dudek Paweł|ks. kan. Pawła Dudka]] z Janowa. Obrał sobie wtedy imię Piotr. W latach 1945-46 był uczniem [[Prywatne Katolickie Gimnazjum Męskie im. św. Jacka w Katowicach|Gimnazjum św. Jacka w Katowicach]], a potem Liceum Ogólnokształcącego w Mikołowie, gdzie w 1948 roku zdał egzamin dojrzałości. W latach gimnazjalnych należał do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Młodzieży Męskiej]]. Po maturze zgłosił się do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Po ukończeniu studiów na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]] otrzymał 28 czerwca 1953 w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie święcenia kapłańskie. Święceń udzielił mu [[Jop Franciszek|ks. bp Franciszek Jop]] (biskupi katowiccy byli wtedy na wygnaniu).
+Urodził się 1 września 1928 w Sosnowcu-Sielcu w rodzinie Eugeniusza i Bronisławy z d. Ptak. Ochrzczony został 11 listopada 1928 w kościele św. Barbary w Sosnowcu. W 1934 roku rodzina Nowaków zamieszkała w Łaziskach Górnych. Tam 27 września 1942 otrzymał sakrament bierzmowania z rąk [[Dudek Paweł|ks. kan. Pawła Dudka]] z Janowa. Obrał sobie wtedy imię Piotr. W latach 1945-46 był uczniem [[Prywatne Katolickie Gimnazjum Męskie im. św. Jacka w Katowicach|Gimnazjum św. Jacka w Katowicach]], a potem Liceum Ogólnokształcącego w Mikołowie, gdzie w 1948 roku zdał egzamin dojrzałości. W latach gimnazjalnych należał do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Młodzieży Męskiej]]. Po maturze zgłosił się do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Po ukończeniu studiów na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]] otrzymał 28 czerwca 1953 w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie święcenia kapłańskie. Święceń udzielił mu [[Jop Franciszek|ks. bp Franciszek Jop]] (biskupi katowiccy byli wtedy na wygnaniu).
-Po święceniach kapłańskich ks. Bronisław Nowak pełnił krótkie zastępstwa wakacyjne w [[Parafia Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych|Łaziskach Górnych]], [[Parafia św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy w Lyskach|Lyskach]] i [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|Bogucicach]]. Od września 1953 roku do końca stycznia 1954 roku był w Instytucie dla Księży w Katowicach-Załężu. Od lutego 1954 roku wikary w Cieszynie (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Kolejnymi jego placówkami wikariuszowskimi były: [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafia św. Antoniego w Rybniku]] (od września 1955 roku), [[Parafia św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku|parafia św. Wawrzyńca w Wirku]] (od września 1956), [[Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|parafia św. Wojciecha w Rybniku]], (od sierpnia 1957 roku), [[Parafia św. Wojciecha w Radzionkowie|parafia św. Wojciecha w Radzionkowie]] (od sierpnia 1959 roku) i [[Parafia św. Katarzyny w Woźnikach|parafia św. Katarzyny w Woźnikach]] (od września 1980 roku).
+Po święceniach kapłańskich ks. Bronisław Nowak pełnił krótkie zastępstwa wakacyjne w [[Parafia Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych|Łaziskach Górnych]], [[Parafia św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy w Lyskach|Lyskach]] i [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|Bogucicach]]. Od września 1953 roku do końca stycznia 1954 roku był w Instytucie dla Księży w Katowicach-Załężu. Od lutego 1954 roku wikary w Cieszynie (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]). Kolejnymi jego placówkami wikariuszowskimi były: [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafia św. Antoniego w Rybniku]] (od września 1955 roku), [[Parafia św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku|parafia św. Wawrzyńca w Wirku]] (od września 1956), [[Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|parafia św. Wojciecha w Rybniku]], (od sierpnia 1957 roku), [[Parafia św. Wojciecha w Radzionkowie|parafia św. Wojciecha w Radzionkowie]] (od sierpnia 1959 roku) i [[Parafia św. Katarzyny w Woźnikach|parafia św. Katarzyny w Woźnikach]] (od września 1980 roku).
 W 1962 roku wyjechał, w ramach urlopu, do wujka do Anglii z zamiarem poddania się leczeniu. Otrzymał potem z Kurii Diecezjalnej w Katowicach zezwolenie na dłuższy pobyt, aby mógł kontynuować leczenie. W marcu 1963 roku ks. Władysław Staniszewski, Wikariusz Delegat dla Polaków w Anglii i Walii zwrócił się do [[Bednorz Herbert|bpa H. Bednorza]] o zgodę na pozostanie ks. B. Nowaka w Anglii i zaangażowanie go w duszpasterstwie polskim. Bp H. Bednorz wyraził zgodę. Powierzono ks. Bronisławowi Nowakowi duszpasterstwo Polaków w Stafford i okolicy, a następnie w Lampeter w Południowej Walii. 21 lutego 1970 [[Wesoły Szczepan|bp Szczepan Wesoły]] zwolnił go z duszpasterstwa polskiego. Ks. B. Nowak pracował potem jako kierowca sanitarki, a następnie przebywał na leczeniu psychiatrycznym. Msze św. celebrował prywatnie w kościele parafialnym Karmelitów. W 1980 roku zwrócił się do bpa Davida Konstant w Londynie z prośbą przyjęcie do pracy duszpasterskiej.