Marklowski Konrad

Z e-ncyklopedia

Marklowski Konrad (1912-1990), teolog, proboszcz w Czarnym Lesie

Marklowski Konrad.jpg

Urodził się 17 lutego 1912 w Chorzowie. Rodzicami jego byli Edward, hutnik-kowal i Martyna z d. Witt. Po ukończeniu sześciu klas szkoły powszechnej rozpoczął w 1924 roku naukę w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Chorzowie, gdzie w 1932 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie rozpoczynając studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia ukończył w 1937 roku uzyskując tytuł magistra teologii. Pracę magisterską napisał na temat: "Aspiracje mesjańskie w Babilonii i w Egipcie, a mesjanizm izraelski". Święcenia kapłańskie otrzymał 14 czerwca 1937 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach. Sakramentu kapłaństwa udzielił mu bp S. Adamski.

Od 5 lipca 1937 pełnił zastępstwo w charakterze tymczasowego wikariusza w swojej rodzinnej parafii św. Józefa w Chorzowie. Pierwszą stałą jego placówką duszpasterską była parafia Czarny Las dokąd skierowany został, jako wikariusz, dekretem z dnia 25 sierpnia 1937. Od września 1939 roku miał być katechetą w Szkołach Dokształcających Zawodowych w Katowicach. Po wybuchu wojny był po kilka dni substytutem w Bojszowach, Miedźnej i Woli, a od 18 listopada 1939 tymczasowym wikariuszem w parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu. 26 lutego 1940 mianowany został wikariuszem w Świętochłowicach. Był tam też duszpasterzem w szpitalu. Następnie był od 1 sierpnia 1944 wikariuszem w parafii NSPJ w Mysłowicach, gdzie od 22 sierpnia tegoż roku pełnił równocześnie funkcję rektora kościoła NMP. Od 1 października 1944 był wikariuszem w Bogucicach, a od 31 sierpnia 1948 w parafii św. Mikołaja w Bielsku. 8 września 1952 mianowany został administratorem parafii Chorzów Stary.

W uznaniu dotychczasowej pracy duszpasterskiej i naukowej bp Adamski dał ks. Marklowskiemu 10 października 1952 prawo używania tytułu proboszcza. 5 listopada 1953 powierzono mu funkcję cenzora książek. 24 stycznia 1953 mianowany został wikariuszem-adiutorem w parafii św. Mikołaja w Bielsku z poleceniem budowy kościoła w pobliżu dworca kolejowego i utworzenia nowej parafii. Z powodu sprzeciwu tamtejszego proboszcza nie objął tego stanowiska i wrócił do Chorzowa Starego. Dekretem z dnia 27 czerwca 1953 ustanowiony został administratorem parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej. Ostatnią jego placówką duszpasterską był Czarny Las, dokąd został posłany na administratora kuracji dekretem z dnia l lipca 1955.

Po erygowaniu w 1957 roku w Czarnym Lesie parafii ks. Konrad Marklowski został jej administratorem z tytułem proboszcza. Poza pracą duszpasterską w parafii ks. Konrad Marklowski zajmował się pracą naukową uzyskując na Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora teologii, współpracował w wydaniu Biblii Tysiąclecia tłumacząc Księgę Koheleta, oraz pełnił funkcje ogólnodiecezjalne: wykładał Pismo Św. Starego Testamentu w ŚSD w Krakowie, był egzaminatorem prosynodalnym (od 1969), a w 1979 synodalnym z zakresu Pisma Świętego. Od grudnia 1970 roku był cenzorem „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych”. W czasie I Synodu Diecezji Katowickiej był członkiem Komisji Doktrynalnej — Podkomisji Teologicznej.

Na emeryturę przeszedł w 1987 roku i zamieszkał na terenie parafii NSPJ w Bykowinie. W ostatnich latach stan jego zdrowia stale się pogarszał. Zmarł 26 września 1990. Eksportacja zwłok do kościoła w Bykowinie odbyła się 28 września, a pogrzeb następnego dnia w Czarnym Lesie. W 1971 roku uhonorowany został godnością kapelana Jego Świątobliwości.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Konrada Marklowskiego; Schematyzm 1955-1986; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1990, nr 11, s. 598-599; A. Dreja, Ks. Konrad Marklowski (1912-1990), jako biblista, ŚSHT 27/28 (1994-95), s. 235-8; Represje wobec duchowieństwa, s. 240; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s.217.