Marklowski Konrad: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 19:54, 30 kwi 2014

Marklowski Konrad (1912-1990), teolog, proboszcz w Czarnym Lesie

Urodził się 17 lutego 1912 w Chorzowie. Jego rodzicami byli Edward, hutnik-kowal i Martyna, z d. Witt. Po ukończeniu sześciu klas szkoły powszechnej w 1924 roku rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Chorzowie, gdzie w 1932 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie rozpoczynając studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył je w 1937 roku uzyskując tytuł magistra teologii. Pracę magisterską napisał na temat: "Aspiracje mesjańskie w Babilonii i w Egipcie, a mesjanizm izraelski". Święcenia kapłańskie otrzymał 14 czerwca 1937 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach. Sakramentu kapłaństwa udzielił mu bp S. Adamski.

Od 5 lipca 1937 pełnił zastępstwo w charakterze tymczasowego wikariusza w swojej rodzinnej parafii św. Józefa w Chorzowie. Jego pierwszą stałą placówką duszpasterską była parafia Czarny Las, dokąd jako wikariusz został skierowany dekretem z 25 sierpnia 1937. Od września 1939 roku miał być katechetą w Szkołach Dokształcających Zawodowych w Katowicach. Po wybuchu wojny był po kilka dni substytutem w Bojszowach, Miedźnej i Woli; a od 18 listopada 1939 tymczasowym wikariuszem w parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu. 26 lutego 1940 został mianowany wikariuszem w Świętochłowicach. Był tam też duszpasterzem w szpitalu. Następnie od 1 sierpnia 1944 był wikariuszem w parafii NSPJ w Mysłowicach, gdzie od 22 sierpnia tegoż roku pełnił równocześnie funkcję rektora kościoła NMP. Od 1 października 1944 był wikariuszem w Bogucicach, a od 31 sierpnia 1948 w parafii św. Mikołaja w Bielsku. 8 września 1952 został mianowany administratorem parafii Chorzów Stary.

W uznaniu dotychczasowej pracy duszpasterskiej i naukowej 10 października 1952 otrzymał od bp. Adamskiego prawo używania tytułu proboszcza. 5 listopada 1953 powierzono mu funkcję cenzora książek. 24 stycznia 1953 został mianowany wikariuszem-adiutorem w parafii św. Mikołaja w Bielsku z poleceniem budowy kościoła w pobliżu dworca kolejowego i utworzenia nowej parafii. Z powodu sprzeciwu tamtejszego proboszcza nie objął tego stanowiska i wrócił do Chorzowa Starego. Dekretem z 27 czerwca 1953 został ustanowiony administratorem parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej. Jego ostatnią placówką duszpasterską był Czarny Las, gdzie 1 lipca 1955 został administratorem kuracji.

Po erygowaniu w 1957 roku w Czarnym Lesie parafii został jej administratorem z tytułem proboszcza. Poza pracą duszpasterską w parafii zajmował się pracą naukową uzyskując na Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora teologii. Współpracował w wydaniu Biblii Tysiąclecia, tłumacząc Księgę Koheleta oraz pełnił funkcje ogólnodiecezjalne: wykładał Pismo Św. Starego Testamentu w ŚSD w Krakowie, był egzaminatorem prosynodalnym (od 1969), a od 1979 roku synodalnym z zakresu Pisma Świętego. Od grudnia 1970 roku był cenzorem „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych”. W czasie I Synodu Diecezji Katowickiej był członkiem Komisji Doktrynalnej — Podkomisji Teologicznej. W 1971 roku uhonorowany został godnością kapelana Jego Świątobliwości.

W 1987 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie parafii NSPJ w Bykowinie. W ostatnich latach stan jego zdrowia stale się pogarszał. Zmarł 26 września 1990. Eksportacja zwłok do kościoła w Bykowinie odbyła się 28 września, a pogrzeb następnego dnia w Czarnym Lesie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Konrada Marklowskiego; Schematyzm 1955-1986; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1990, nr 11, s. 598-599; A. Dreja, Ks. Konrad Marklowski (1912-1990), jako biblista, SSHT 1994/1995, t. 27/28, s. 235-238; Represje wobec duchowieństwa, s. 240; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 217; E. Poloczek, Kazanie w czasie Mszy św. pogrzebowej ks. Konrada Marklowskiego, WD 1990, nr 11, s. 596-598.

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 Od 5 lipca 1937 pełnił zastępstwo w charakterze tymczasowego wikariusza w swojej rodzinnej[[parafia św. Józefa w Chorzowie| parafii św. Józefa w Chorzowie]]. Jego pierwszą stałą placówką duszpasterską była parafia Czarny Las, dokąd jako wikariusz został skierowany dekretem z 25 sierpnia 1937. Od września 1939 roku miał być katechetą w Szkołach Dokształcających Zawodowych w Katowicach. Po wybuchu wojny był po kilka dni substytutem w Bojszowach, Miedźnej i Woli; a od 18 listopada 1939 tymczasowym wikariuszem w [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu|parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu]]. 26 lutego 1940 został mianowany wikariuszem w Świętochłowicach. Był tam też duszpasterzem w szpitalu. Następnie od 1 sierpnia 1944 był wikariuszem w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach|parafii NSPJ w Mysłowicach]], gdzie od 22 sierpnia tegoż roku pełnił równocześnie funkcję rektora kościoła NMP. Od 1 października 1944 był wikariuszem w Bogucicach, a od 31 sierpnia 1948 w [[Parafia św. Mikołaja w Bielsku|parafii św. Mikołaja w Bielsku]]. 8 września 1952 został mianowany administratorem parafii Chorzów Stary.
-W uznaniu dotychczasowej pracy duszpasterskiej i naukowej 10 października 1952 otrzymał od bp. Adamskiego prawo używania tytułu proboszcza. 5 listopada 1953 powierzono mu funkcję cenzora książek. 24 stycznia 1953 został mianowany wikariuszem-adiutorem w parafii św. Mikołaja w Bielsku z poleceniem budowy kościoła w pobliżu dworca kolejowego i utworzenia nowej parafii. Z powodu sprzeciwu tamtejszego proboszcza nie objął tego stanowiska i wrócił do Chorzowa Starego. Dekretem z 27 czerwca 1953 został ustanowiony administratorem [[Parafia św. Józefa w Rudzie Śląskiej|parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej]]. Jego ostatnią  placówką duszpasterską był Czarny Las, gdzie 1 lipca 1955 został  administratorem kuracji.
+W uznaniu dotychczasowej pracy duszpasterskiej i naukowej 10 października 1952 otrzymał od bp. Adamskiego prawo używania tytułu proboszcza. 5 listopada 1953 powierzono mu funkcję cenzora książek. 24 stycznia 1953 został mianowany wikariuszem-adiutorem w parafii św. Mikołaja w Bielsku z poleceniem budowy kościoła w pobliżu dworca kolejowego i utworzenia nowej parafii. Z powodu sprzeciwu tamtejszego proboszcza nie objął tego stanowiska i wrócił do Chorzowa Starego. Dekretem z 27 czerwca 1953 został ustanowiony administratorem [[Parafia św. Józefa w Rudzie Śląskiej|parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej]]. Jego ostatnią placówką duszpasterską był Czarny Las, gdzie 1 lipca 1955 został administratorem kuracji.
-Po erygowaniu w 1957 roku w Czarnym Lesie parafii został jej administratorem z tytułem proboszcza. Poza pracą duszpasterską w parafii zajmował się pracą naukową uzyskując na Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora teologii. Współpracował w wydaniu Biblii Tysiąclecia tłumacząc Księgę Koheleta oraz pełnił funkcje ogólnodiecezjalne: wykładał Pismo Św. Starego Testamentu w ŚSD w Krakowie, był egzaminatorem prosynodalnym (od 1969), a w 1979 synodalnym z zakresu Pisma Świętego. Od grudnia 1970 roku był cenzorem „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych”. W czasie [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] był członkiem Komisji Doktrynalnej — Podkomisji Teologicznej.
+Po erygowaniu w 1957 roku w Czarnym Lesie parafii został jej administratorem z tytułem proboszcza. Poza pracą duszpasterską w parafii zajmował się pracą naukową uzyskując na Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora teologii. Współpracował w wydaniu Biblii Tysiąclecia, tłumacząc Księgę Koheleta oraz pełnił funkcje ogólnodiecezjalne: wykładał Pismo Św. Starego Testamentu w ŚSD w Krakowie, był egzaminatorem prosynodalnym (od 1969), a od 1979 roku synodalnym z zakresu Pisma Świętego. Od grudnia 1970 roku był cenzorem „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych”. W czasie [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] był członkiem Komisji Doktrynalnej — Podkomisji Teologicznej. W 1971 roku uhonorowany został godnością kapelana Jego Świątobliwości.
-Na emeryturę przeszedł w 1987 roku i zamieszkał na terenie [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bykowinie|parafii NSPJ w Bykowinie]]. W ostatnich latach stan jego zdrowia stale się pogarszał. Zmarł 26 września 1990. Eksportacja zwłok do kościoła w Bykowinie odbyła się 28 września, a pogrzeb następnego dnia w Czarnym Lesie. W 1971 roku uhonorowany został godnością kapelana Jego Świątobliwości.
+W 1987 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bykowinie|parafii NSPJ w Bykowinie]]. W ostatnich latach stan jego zdrowia stale się pogarszał. Zmarł 26 września 1990. Eksportacja zwłok do kościoła w Bykowinie odbyła się 28 września, a pogrzeb następnego dnia w Czarnym Lesie.
 == Bibliografia ==