Kościół Akademicki w Rybniku: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(uzupełnienie)
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Kościół Akademicki w Rybniku==
[[Plik:Rybnik Akad 12.jpg|thumb|right|kościół akademicki]]
[[Plik:Rybnik Akad 12.jpg|thumb|right|kościół akademicki]]
[[Plik:Rybnik Akad 11.jpg|thumb|right|kościół akademicki]]
[[Plik:Rybnik Akad 11.jpg|thumb|right|kościół akademicki]]
[[Plik:Rybnik cmen4.jpg|thumb|right]]
[[Plik:Rybnik cmen1.jpg|thumb|right]]
[[Plik:Rybnik cmen2.jpg|thumb|right]]


Obecny Kościół Akademicki w Rybniku to [[prezbiterium]] dawnego kościoła parafialnego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowanego w stylu gotyckim i pochodzącego z połowy XV wieku. Umiejscowiony jest na tzw. Górce Kościelnej (Cerekwickiej). Budowę kościoła przypisuje się proboszczowi Marcinowi Strzale (1432-1449, 1472) oraz jego następcy Marcinowi Dedokowi. Fundację obiektu przypisuje się księciu rybnickiemu Wacławowi, względnie Mikołajowi. Budowlę postawiono w miejscu kościoła drewnianego sprzed 1180 roku, którego fundatorem był książę raciborsko - opolski Mieszko I Plątonogi, syn Władysława Wygnańca. Pierwszy z seniorów - zgodnie z ustawą sukcesyjną z 1138 roku - Władysław był najstarszym synem księcia Bolesława Krzywoustego. Kościół natomiast składał się z nawy głównej, kamienno - ceglanego prezbiterium i drewnianej wieży. Ta ostatnia pochodziła prawdopodobnie sprzed połowy XV wieku.


Obecny Kościół Akademicki w Rybniku to prezbiterium dawnego kościoła parafialnego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowanego w stylu gotyckim i pochodzącego z połowy XV wieku. Umiejscowiony jest na tzw. Górce Kościelnej (Cerekwickiej). Budowę kościoła przypisuje się proboszczowi Marcinowi Strzale (1432-1449, 1472) oraz jego następcy Marcinowi Dedokowi. Fundację obiektu przypisuje się księciu rybnickiemu Wacławowi, względnie Mikołajowi. Budowlę postawiono w miejscu kościoła drewnianego sprzed 1180 roku, którego fundatorem był książę raciborsko–opolski Mieszko I Plątonogi; syn Władysława Wygnańca. Pierwszy z seniorów - zgodnie z ustawą sukcesyjną z 1138 roku - Władysław był najstarszym synem księcia Bolesława Krzywoustego. Kościół natomiast składał się z nawy głównej, kamienno-ceglanego prezbiterium i drewnianej wieży. Ta ostatnia pochodziła prawdopodobnie sprzed połowy XV wieku.
W 1679 roku kościół miał 23 metry długości i 9 metrów szerokości. Przylegała do niego drewniana dzwonnica o spiczastym, gotyckim hełmie, mająca na rogach cztery smukłe wieżyczki. XVII-wieczny wizytator Joannston zanotował, że podłoga w kościele była wyłożona cegłami, a nad głowami wiernych w nawie zawieszony był płaski drewniany sufit z polichromią. Prezbiterium miało prawdziwe żebrowe sklepienie. Napisał także: ''Tak samo murowana zakrystia jest sklepiona, dość przestronna, ale niedobrze zamknięta, przeto już nieraz złodzieje przez nią do kościoła się wdarli''.
Wieże oraz nawy kościoła rozebrano w lipcu 1798 roku, wykorzystując uzyskany materiał przy budowie kościoła [[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku|Matki Bożej Bolesnej]] (1798-1801). Prezbiterium zaś przeznaczono na kaplicę cmentarną. W jej podziemiach spoczywa zmarły w 1808 roku ostatni proboszcz kościoła NMP, budowniczy świątyni Matki Bożej Bolesnej – ks. Feliks Reisner. Pochowani zostali tam również przedstawiciele  rodziny Węgierskich, ostatnich prywatnych właścicieli rybnickiego państwa stanowego. Zachowane prezbiterium jest orientowane; mury zostały wzmocnione szkarpami; na ścianie wschodniej osłonięto wykrój ostrołukowej tęczy.
Nad dwuspadowym, pokrytym dachówką dachem wznosi się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
W kościele tym w latach 1619-1620 głosił kazania [[św. Jan Sarkander]].


==Cmentarz==
Wieże oraz nawy kościoła rozebrano w lipcu 1798 roku, wykorzystując uzyskany materiał przy budowie [[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku|kościoła pw. Matki Bożej Bolesnej]] (1798-1801). Prezbiterium zaś przeznaczono na kaplicę cmentarną. W jej podziemiach spoczywa zmarły w 1808 roku ostatni proboszcz kościoła NMP, budowniczy kościoła Matki Bożej Bolesnej - [[Reisner Feliks|ks. Feliks Reisner]]. Pochowani zostali tam również przedstawiciele rodziny Węgierskich, ostatnich prywatnych właścicieli rybnickiego państwa stanowego. Zachowane prezbiterium jest orientowane; mury zostały wzmocnione szkarpami; na ścianie wschodniej osłonięto wykrój ostrołukowej tęczy. Nad dwuspadowym, pokrytym dachówką dachem wznosi się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
Obok kościoła znajdował się cmentarz ogrodzony płotem. Zasłużonych obywateli miasta grzebano pod prezbiterium. Stary kościół na Górce planowano rozebrać, ale sprzeciw wyraził hrabia Węgierski, którego przodkowie byli pochowani w prezbiterium.  
Kiedy z czasem obiekt stał się za mały, to proboszczowie powiększali go, dokupując ziemię od okolicznych gospodarzy. Takie przyłączenie fragmentów ogrodów i łąk do cmentarza przeprowadzono w 1807, 1821-1824 i w 1897 roku.  
W 1920 roku zabroniono dalszego pochówku wokół kościoła oraz w pobliżu ulicy Rudzkiej. Za miastem wyznaczono miejsce pod nowy, duży cmentarz; który służy mieszkańcom Rybnika do dnia dzisiejszego. Wytyczono też wtedy nową ulicę - Cmentarną.
 
Kaplica przestała pełnić swoją cmentarną funkcję, a z biegiem lat budowla podupadałaCmentarz natomiast tracąc opiekunów grobów, zarastał bluszczem i chwastami. Kaplica cmentarna i jej otoczenie w latach 70. XX wieku poddano gruntownej renowacji. Przywrócono jej dawny styl gotycki. Od końca lat 80. XX wieku służy jako kościół akademicki.


*W kościele tym w latach 1619-1620 głosił kazania [[Św. Jan Sarkander|Jan Sarkander]].
==Duszpasterze akademiccy==
==Duszpasterze akademiccy==
*[[Thomas Oskar|ks. Oskar Tomas]] (1975-1977)
*[[Thomas Oskar|ks. Oskar Tomas]] (1975-1977)
*[[Kaul Józef|ks. Józef Kaul]] (1977- 1978)
*[[Kaul Józef|ks. Józef Kaul]] (1977-1978)
*[[Pietrzyk Tadeusz|ks. Tadeusz Pietrzyk]] (1978-1981)  
*[[Pietrzyk Tadeusz|ks. Tadeusz Pietrzyk]] (1978-1981)  
*[[Nowok Stefan|ks. Stefan Nowok]] (1981- 1984)
*[[Nowok Stefan|ks. Stefan Nowok]] (1981-1984)
*[[Kaul Józef|ks. Józef Kaul]]   
*[[Kaul Józef|ks. Józef Kaul]]   
*[[Niesiobęcki Dariusz| ks. Dariusz Niesiobęcki]] (1993-1996)
*[[Niesiobęcki Dariusz| ks. Dariusz Niesiobęcki]] (1993-1996)
*[[Mizia Zbigniew|ks. Zbigniew Mizia]] (1996-1999)  
*[[Mizia Zbigniew|ks. Zbigniew Mizia]] (1996-1999)  
*[[Czermiński Stefan|ks. Stefan Czermiński]] (1999-2002)  
*[[Czermiński Stefan|ks. Stefan Czermiński]] (1999-2002)  
*[[Anderko Michał|ks. Michał Anderko]] (2002-2005)   
*[[Anderko Michał|ks. Michał Anderko]] (2002-2005)   
*[[Wita Grzegorz|ks. dr Grzegorz Wita]] (2004-2006)  
*[[Wita Grzegorz|ks. dr Grzegorz Wita]] (2004-2006)  
*[[Śpiewak Rafał|ks. dr Rafał Śpiewak]] (2006-nadal)
*[[Śpiewak Rafał|ks. dr Rafał Śpiewak]] (2006-2016)
*[[Nowrot Krzysztof|ks. Krzysztof Nowrot]] (2016-2019)
*[[Iwanecki Wojciech|ks. Wojciech Iwanecki]] (2019-nadal)


==Bibliografia==
==Bibliografia==
M. Szołtysek, Stary kościół, czyli 200 lat parafii Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku, Rybnik 2001; A. Trunghardt, Dzieje Rybnika i dawniejszego państwa rybnickiego na Górnym Śląsku, Rybnik 1925 [reprint Rybnik 2000], s. 16 i 73; A.Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 286.
M. Szołtysek, Stary kościół, czyli 200 lat parafii Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku, Rybnik 2001; A. Trunghardt, Dzieje Rybnika i dawniejszego państwa rybnickiego na Górnym Śląsku, Rybnik 1925 [reprint Rybnik 2000], s. 16 i 73; A. Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 286; Gość Niedzielny, nr 8/1610, 26 lutego 2023, Archidiecezja katowicka, s. VI-VII
{{Cmentarz}}
[[Kategoria:Kościoły i kaplice|R]]
[[Kategoria:Cmentarz - R]]
[[Kategoria:Rybnik]]
[[Kategoria:Rybnik]]
[[Kategoria:Kościoły i kaplice|R]]

Aktualna wersja na dzień 17:24, 26 lut 2023

kościół akademicki
kościół akademicki

Obecny Kościół Akademicki w Rybniku to prezbiterium dawnego kościoła parafialnego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowanego w stylu gotyckim i pochodzącego z połowy XV wieku. Umiejscowiony jest na tzw. Górce Kościelnej (Cerekwickiej). Budowę kościoła przypisuje się proboszczowi Marcinowi Strzale (1432-1449, 1472) oraz jego następcy Marcinowi Dedokowi. Fundację obiektu przypisuje się księciu rybnickiemu Wacławowi, względnie Mikołajowi. Budowlę postawiono w miejscu kościoła drewnianego sprzed 1180 roku, którego fundatorem był książę raciborsko - opolski Mieszko I Plątonogi, syn Władysława Wygnańca. Pierwszy z seniorów - zgodnie z ustawą sukcesyjną z 1138 roku - Władysław był najstarszym synem księcia Bolesława Krzywoustego. Kościół natomiast składał się z nawy głównej, kamienno - ceglanego prezbiterium i drewnianej wieży. Ta ostatnia pochodziła prawdopodobnie sprzed połowy XV wieku.

W 1679 roku kościół miał 23 metry długości i 9 metrów szerokości. Przylegała do niego drewniana dzwonnica o spiczastym, gotyckim hełmie, mająca na rogach cztery smukłe wieżyczki. XVII-wieczny wizytator Joannston zanotował, że podłoga w kościele była wyłożona cegłami, a nad głowami wiernych w nawie zawieszony był płaski drewniany sufit z polichromią. Prezbiterium miało prawdziwe żebrowe sklepienie. Napisał także: Tak samo murowana zakrystia jest sklepiona, dość przestronna, ale niedobrze zamknięta, przeto już nieraz złodzieje przez nią do kościoła się wdarli.

Wieże oraz nawy kościoła rozebrano w lipcu 1798 roku, wykorzystując uzyskany materiał przy budowie kościoła pw. Matki Bożej Bolesnej (1798-1801). Prezbiterium zaś przeznaczono na kaplicę cmentarną. W jej podziemiach spoczywa zmarły w 1808 roku ostatni proboszcz kościoła NMP, budowniczy kościoła Matki Bożej Bolesnej - ks. Feliks Reisner. Pochowani zostali tam również przedstawiciele rodziny Węgierskich, ostatnich prywatnych właścicieli rybnickiego państwa stanowego. Zachowane prezbiterium jest orientowane; mury zostały wzmocnione szkarpami; na ścianie wschodniej osłonięto wykrój ostrołukowej tęczy. Nad dwuspadowym, pokrytym dachówką dachem wznosi się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.

  • W kościele tym w latach 1619-1620 głosił kazania Jan Sarkander.

Duszpasterze akademiccy

Bibliografia

M. Szołtysek, Stary kościół, czyli 200 lat parafii Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku, Rybnik 2001; A. Trunghardt, Dzieje Rybnika i dawniejszego państwa rybnickiego na Górnym Śląsku, Rybnik 1925 [reprint Rybnik 2000], s. 16 i 73; A. Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 286; Gość Niedzielny, nr 8/1610, 26 lutego 2023, Archidiecezja katowicka, s. VI-VII