Kościół Akademicki w Rybniku: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
==Cmentarz== | ==Cmentarz== | ||
Obok kościoła znajdował się cmentarz ogrodzony płotem. Zasłużonych obywateli miasta grzebano pod prezbiterium. Stary kościół na Górce planowano rozebrać, ale sprzeciw wyraził hrabia Węgierski, którego przodkowie byli pochowani w prezbiterium. | |||
Kiedy z czasem stał się za mały, to proboszczowie powiększali go, dokupując ziemię od okolicznych gospodarzy. Takie przyłączenie fragmentów ogrodów i łąk do cmentarza przeprowadzono w | Kiedy z czasem obiekt stał się za mały, to proboszczowie powiększali go, dokupując ziemię od okolicznych gospodarzy. Takie przyłączenie fragmentów ogrodów i łąk do cmentarza przeprowadzono w 1807, 1821-1824 i w 1897 roku. | ||
W 1920 | W 1920 roku zabroniono dalszego pochówku wokół kościoła oraz w pobliżu ulicy Rudzkiej. Za miastem wyznaczono miejsce pod nowy, duży cmentarz; który służy mieszkańcom Rybnika do dnia dzisiejszego. Wytyczono też wtedy nową ulicę - Cmentarną. | ||
Kaplica przestała pełnić swoją cmentarną funkcję, a z biegiem lat budowla podupadała | Kaplica przestała pełnić swoją cmentarną funkcję, a z biegiem lat budowla podupadała. Cmentarz natomiast tracąc opiekunów grobów, zarastał bluszczem i chwastami. Kaplica cmentarna i jej otoczenie w latach 70. XX wieku poddano gruntownej renowacji. Przywrócono jej dawny styl gotycki. Od końca lat 80. XX wieku służy jako kościół akademicki. | ||
==Duszpasterze akademiccy== | ==Duszpasterze akademiccy== | ||
Wersja z 21:19, 2 gru 2012
Kościół Akademicki w Rybniku
Obecny Kościół Akademicki w Rybniku to prezbiterium dawnego kościoła parafialnego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowanego w stylu gotyckim i pochodzącego z połowy XV wieku. Umiejscowiony jest na tzw. Górce Kościelnej (Cerekwickiej). Budowę kościoła przypisuje się proboszczowi Marcinowi Strzale (1432-1449, 1472) oraz jego następcy Marcinowi Dedokowi. Fundację obiektu przypisuje się księciu rybnickiemu Wacławowi, względnie Mikołajowi. Budowlę postawiono w miejscu kościoła drewnianego sprzed 1180 roku, którego fundatorem był książę raciborsko–opolski Mieszko I Plątonogi; syn Władysława Wygnańca. Pierwszy z seniorów - zgodnie z ustawą sukcesyjną z 1138 roku - Władysław był najstarszym synem księcia Bolesława Krzywoustego. Kościół natomiast składał się z nawy głównej, kamienno-ceglanego prezbiterium i drewnianej wieży. Ta ostatnia pochodziła prawdopodobnie sprzed połowy XV wieku.
Wieże oraz nawy kościoła rozebrano w lipcu 1798 roku, wykorzystując uzyskany materiał przy budowie kościoła Matki Bożej Bolesnej (1798-1801). Prezbiterium zaś przeznaczono na kaplicę cmentarną. W jej podziemiach spoczywa zmarły w 1808 roku ostatni proboszcz kościoła NMP, budowniczy świątyni Matki Bożej Bolesnej – ks. Feliks Reisner. Pochowani zostali tam również przedstawiciele rodziny Węgierskich, ostatnich prywatnych właścicieli rybnickiego państwa stanowego. Zachowane prezbiterium jest orientowane; mury zostały wzmocnione szkarpami; na ścianie wschodniej osłonięto wykrój ostrołukowej tęczy.
Nad dwuspadowym, pokrytym dachówką dachem wznosi się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
W kościele tym w latach 1619-1620 głosił kazania św. Jan Sarkander.
Cmentarz
Obok kościoła znajdował się cmentarz ogrodzony płotem. Zasłużonych obywateli miasta grzebano pod prezbiterium. Stary kościół na Górce planowano rozebrać, ale sprzeciw wyraził hrabia Węgierski, którego przodkowie byli pochowani w prezbiterium. Kiedy z czasem obiekt stał się za mały, to proboszczowie powiększali go, dokupując ziemię od okolicznych gospodarzy. Takie przyłączenie fragmentów ogrodów i łąk do cmentarza przeprowadzono w 1807, 1821-1824 i w 1897 roku. W 1920 roku zabroniono dalszego pochówku wokół kościoła oraz w pobliżu ulicy Rudzkiej. Za miastem wyznaczono miejsce pod nowy, duży cmentarz; który służy mieszkańcom Rybnika do dnia dzisiejszego. Wytyczono też wtedy nową ulicę - Cmentarną.
Kaplica przestała pełnić swoją cmentarną funkcję, a z biegiem lat budowla podupadała. Cmentarz natomiast tracąc opiekunów grobów, zarastał bluszczem i chwastami. Kaplica cmentarna i jej otoczenie w latach 70. XX wieku poddano gruntownej renowacji. Przywrócono jej dawny styl gotycki. Od końca lat 80. XX wieku służy jako kościół akademicki.
Duszpasterze akademiccy
- ks. Oskar Tomas (1975-1977)
- ks. Józef Kaul (1977- 1978)
- ks. Tadeusz Pietrzyk (1978-1981)
- ks. Stefan Nowok (1981- 1984)
- ks. Józef Kaul
- ks. Dariusz Niesiobęcki (1993-1996)
- ks. Zbigniew Mizia (1996-1999)
- ks. Stefan Czermiński (1999-2002)
- ks. Michał Anderko (2002-2005)
- ks. dr Grzegorz Wita (2004-2006)
- ks. dr Rafał Śpiewak (2006-nadal)
Bibliografia
M. Szołtysek, Stary kościół, czyli 200 lat parafii Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku, Rybnik 2001; A. Trunghardt, Dzieje Rybnika i dawniejszego państwa rybnickiego na Górnym Śląsku, Rybnik 1925 [reprint Rybnik 2000], s. 16 i 73; A.Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 286.
| |||||