Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie) |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ | ==Archidiecezjalny Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach im. biskupa Stanisława Adamskiego== | ||
Pałac w Kokoszycach – obecna siedziba Domu Rekolekcyjnego Archidiecezji Katowickiej został zbudowany przez Wilhelma Franza von Zawadzkiego - właściciela Kokoszyc od 1822 roku. Gustav von Ruffer ożeniony z Gabrielą hrabiną [[Henckel von Donnersmarck]] zakupił w 1892 roku dobra rycerskie w Kokoszycach, a wraz z nimi pałac. | [[Plik:Kokoszyce 3.jpg|thumb|right|Dom Rekolekcyjny]] | ||
[[Plik:Kokoszyce 2.jpg|thumb|right|Dworek]] | |||
[[Plik:Kokoszyce dworek.jpg|right|thumb|Dworek]] | |||
==Historia== | |||
Pałac w Kokoszycach – obecna siedziba Domu Rekolekcyjnego [[Archidiecezja Katowicka|Archidiecezji Katowickiej]] został zbudowany przez Wilhelma Franza von Zawadzkiego - właściciela Kokoszyc od 1822 roku. Gustav von Ruffer ożeniony z Gabrielą hrabiną [[Henckel von Donnersmarck]] zakupił w 1892 roku dobra rycerskie w Kokoszycach, a wraz z nimi pałac. Rozbudował go w 1893 roku dobudowując od strony zachodniej dwa skrzydła, czyli obecny korpus główny pałacu oraz jego zachodnią część. Rozbudowany przez von Rufferów pałac przybrał prawie taką samą jak obecnie postać. W 1902 roku Rufferowie wznieśli także neogotycki budynek, którego część zajął niewielki kościół, służący również mieszkańcom Kokoszyc. Pozostała część gmachu stanowiła ochronkę dla najbiedniejszych mieszkańców okolic. | |||
W latach 1919-1920 prowadzono wewnątrz pałacu w Kokoszycach prace budowlane, które miały na celu powiększenie jego powierzchni mieszkaniowej. Wtedy też w pałacu przygotowano pomieszczenie na kaplicę. Po przyłączeniu w 1922 roku części Górnego Śląska do odrodzonej Polski, na obszarze tym znalazły się również Kokoszyce. Gabriela von Ruffer podjęła decyzję o przeniesieniu się do swojej posiadłości w Tyńcu i sprzedaniu majątku kokoszyckiego. Kuria Administracji Apostolskiej w Katowicach zakupiła pałac 8 września 1925 z myślą o zorganizowaniu w nim seminarium duchownego. | W latach 1919-1920 prowadzono wewnątrz pałacu w Kokoszycach prace budowlane, które miały na celu powiększenie jego powierzchni mieszkaniowej. Wtedy też w pałacu przygotowano pomieszczenie na kaplicę. Po przyłączeniu w 1922 roku części Górnego Śląska do odrodzonej Polski, na obszarze tym znalazły się również Kokoszyce. Gabriela von Ruffer podjęła decyzję o przeniesieniu się do swojej posiadłości w Tyńcu i sprzedaniu majątku kokoszyckiego. Kuria Administracji Apostolskiej w Katowicach zakupiła pałac 8 września 1925 z myślą o zorganizowaniu w nim seminarium duchownego. | ||
Po zmianie planów w sprawie siedziby seminarium duchownego, w pałacu kokoszyckim postanowiono zorganizować dom wypoczynkowy dla księży oraz diecezjalny dom rekolekcyjny. Uroczystego poświęcenia takiego domu – nazwanego „Księżówką Śląską” – dokonał 17 lipca 1928 [[Lisiecki Arkadiusz|bp Arkadiusz Lisiecki]]. Sprawowanie opieki nad domem oraz przebywającymi w nim gośćmi powierzono [[Jadwiżanki|Zgromadzeniu Sióstr św. Jadwigi]]. Odtąd w pałacu | Po zmianie planów w sprawie siedziby seminarium duchownego, w pałacu kokoszyckim postanowiono zorganizować dom wypoczynkowy dla księży oraz diecezjalny dom rekolekcyjny. Uroczystego poświęcenia takiego domu – nazwanego „Księżówką Śląską” – dokonał 17 lipca 1928 [[Lisiecki Arkadiusz|bp Arkadiusz Lisiecki]]. Sprawowanie opieki nad domem oraz przebywającymi w nim gośćmi powierzono [[Jadwiżanki|Zgromadzeniu Sióstr św. Jadwigi]]. Odtąd w pałacu odbywały się rekolekcje zamknięte dla osób w różnym wieku, stanu i powołania, w których brali udział wierni z terenu całej diecezji katowickiej. Tę funkcję pałac kokoszycki pełni po dzień dzisiejszy. | ||
17 października 2023 w 31-hektarowym parku otaczającym pałac [[Zimoń Damian|abp senior Damian Zimoń]] poświęcił nową [[Droga Krzyżowa|drogę krzyżową]], którą namalował Zygmunt Łaciok. Warto nadmienić, że dom rekolekcyjny w Kokoszycach to jeden z najstarszych domów rekolekcyjnych w Polsce, o ile nie najstarszy. | |||
==Kapelani Kaplicy Zamkowej== | ==Kapelani Kaplicy Zamkowej== | ||
| Linia 26: | Linia 32: | ||
#[[Drożdż Zenon|ks. Zenon Drożdż]] (1990-1997) | #[[Drożdż Zenon|ks. Zenon Drożdż]] (1990-1997) | ||
#[[Drogosz Marek|ks. Marek Drogosz]] (1997-2001) | #[[Drogosz Marek|ks. Marek Drogosz]] (1997-2001) | ||
#[[Czempiel Kazimierz|ks. Kazimierz Czempiel]] (2006-nadal) | #[[Czempiel Kazimierz|ks. Kazimierz Czempiel]] (2006-2010) | ||
#[[Kmak Krzysztof|ks. dr Krzysztof Kmak]] (2010-2013) | |||
#[[Brachmański Krzysztof|ks. Krzysztof Brachmański]] (2013-2016) | |||
#[[Wilk Janusz|ks. Janusz Wilk]] (2016 - nadal) | |||
==Dyrektorzy gospodarstwa kurialnego i domu rekolekcyjnego== | ==Dyrektorzy gospodarstwa kurialnego i domu rekolekcyjnego== | ||
| Linia 35: | Linia 43: | ||
#[[Moś Stanisław|ks. Stanisław Moś]] (1989-1997) | #[[Moś Stanisław|ks. Stanisław Moś]] (1989-1997) | ||
#[[Chudek Eugeniusz|ks. Eugeniusz Chudek]] (1997-2004) | #[[Chudek Eugeniusz|ks. Eugeniusz Chudek]] (1997-2004) | ||
#[[Pacwa Mariusz|ks. Mariusz Pacwa]] (2004-nadal) | #[[Pacwa Mariusz|ks. Mariusz Pacwa]] (2004-2018) | ||
#[[Tomanek Mateusz|ks. Mateusz Tomanek]] (2019-2023) | |||
#[[Zgodzaj Adam|ks. Adam Zgodzaj]] (2023-nadal) | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
P. Porwoł, Kokoszyce - oaza ciszy, z dziejów Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego im. bpa Stanisława Adamskiego w Wodzisławiu Śl. - Kokoszycach, | P. Porwoł, Kokoszyce - oaza ciszy, z dziejów Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego im. bpa Stanisława Adamskiego w Wodzisławiu Śl. - Kokoszycach, Katowice 2008; Z. Drożdż, Archidiecezjalny Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach, "Z tej Ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 1995", Katowice 1994, s. 175-179; Gość Niedzielny, 5 listopada 2023, nr 44/1646, Archidiecezja katowicka, s. VI-VII | ||
[[Kategoria:Kuria diecezjalna]] | [[Kategoria:Kuria diecezjalna]] | ||
Aktualna wersja na dzień 00:56, 8 lis 2023
Archidiecezjalny Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach im. biskupa Stanisława Adamskiego
Historia
Pałac w Kokoszycach – obecna siedziba Domu Rekolekcyjnego Archidiecezji Katowickiej został zbudowany przez Wilhelma Franza von Zawadzkiego - właściciela Kokoszyc od 1822 roku. Gustav von Ruffer ożeniony z Gabrielą hrabiną Henckel von Donnersmarck zakupił w 1892 roku dobra rycerskie w Kokoszycach, a wraz z nimi pałac. Rozbudował go w 1893 roku dobudowując od strony zachodniej dwa skrzydła, czyli obecny korpus główny pałacu oraz jego zachodnią część. Rozbudowany przez von Rufferów pałac przybrał prawie taką samą jak obecnie postać. W 1902 roku Rufferowie wznieśli także neogotycki budynek, którego część zajął niewielki kościół, służący również mieszkańcom Kokoszyc. Pozostała część gmachu stanowiła ochronkę dla najbiedniejszych mieszkańców okolic.
W latach 1919-1920 prowadzono wewnątrz pałacu w Kokoszycach prace budowlane, które miały na celu powiększenie jego powierzchni mieszkaniowej. Wtedy też w pałacu przygotowano pomieszczenie na kaplicę. Po przyłączeniu w 1922 roku części Górnego Śląska do odrodzonej Polski, na obszarze tym znalazły się również Kokoszyce. Gabriela von Ruffer podjęła decyzję o przeniesieniu się do swojej posiadłości w Tyńcu i sprzedaniu majątku kokoszyckiego. Kuria Administracji Apostolskiej w Katowicach zakupiła pałac 8 września 1925 z myślą o zorganizowaniu w nim seminarium duchownego.
Po zmianie planów w sprawie siedziby seminarium duchownego, w pałacu kokoszyckim postanowiono zorganizować dom wypoczynkowy dla księży oraz diecezjalny dom rekolekcyjny. Uroczystego poświęcenia takiego domu – nazwanego „Księżówką Śląską” – dokonał 17 lipca 1928 bp Arkadiusz Lisiecki. Sprawowanie opieki nad domem oraz przebywającymi w nim gośćmi powierzono Zgromadzeniu Sióstr św. Jadwigi. Odtąd w pałacu odbywały się rekolekcje zamknięte dla osób w różnym wieku, stanu i powołania, w których brali udział wierni z terenu całej diecezji katowickiej. Tę funkcję pałac kokoszycki pełni po dzień dzisiejszy.
17 października 2023 w 31-hektarowym parku otaczającym pałac abp senior Damian Zimoń poświęcił nową drogę krzyżową, którą namalował Zygmunt Łaciok. Warto nadmienić, że dom rekolekcyjny w Kokoszycach to jeden z najstarszych domów rekolekcyjnych w Polsce, o ile nie najstarszy.
Kapelani Kaplicy Zamkowej
Rekolekcjoniści - po II wojnie światowej
- ks. Franciszek Pisulla (1958)
- ks. Franciszek Mokros (1959-1963)
- ks. Alojzy Klon (1963-1969)
- ks. Leon Pawełczyk (1969-1973)
- ks. Gerard Bernacki (1973-1976)
- ks. Wojciech Zygmunt (1976-1979)
- ks. Jan Piszczyk (1979-1980)
- ks. Jan Nocoń (1980-1984)
- ks. Eugeniusz Góra (1984-1985)
- ks. Krystian Janko (1985-1990)
- ks. Zenon Drożdż (1990-1997)
- ks. Marek Drogosz (1997-2001)
- ks. Kazimierz Czempiel (2006-2010)
- ks. dr Krzysztof Kmak (2010-2013)
- ks. Krzysztof Brachmański (2013-2016)
- ks. Janusz Wilk (2016 - nadal)
Dyrektorzy gospodarstwa kurialnego i domu rekolekcyjnego
- ks. Edmund Szweda (1960-1975)
- ks. Jan Cichowski (1975-1985)
- ks. Franciszek Zając (1985-1989)
- ks. Stanisław Moś (1989-1997)
- ks. Eugeniusz Chudek (1997-2004)
- ks. Mariusz Pacwa (2004-2018)
- ks. Mateusz Tomanek (2019-2023)
- ks. Adam Zgodzaj (2023-nadal)
Bibliografia
P. Porwoł, Kokoszyce - oaza ciszy, z dziejów Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego im. bpa Stanisława Adamskiego w Wodzisławiu Śl. - Kokoszycach, Katowice 2008; Z. Drożdż, Archidiecezjalny Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach, "Z tej Ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 1995", Katowice 1994, s. 175-179; Gość Niedzielny, 5 listopada 2023, nr 44/1646, Archidiecezja katowicka, s. VI-VII