Pawełczyk Leon

Z e-ncyklopedia

Pawełczyk Leon (1932-2020), proboszcz w Paprocanach

Pawelczyk Leon.jpg

Urodził się 3 marca 1932 w Imielinie w religijnej rodzinie Edwarda i Anny z domu Jochemczyk. Ojciec był pracownikiem umysłowym na kolei. Miał trzy siostry: Krystynę, Małgorzatę i Lidię. Podczas okupacji uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Imielinie. Następnie kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach. W czerwcu 1951 roku zdał z wyróżnieniem egzamin maturalny. Po maturze został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Praktykę duszpasterską odbywał w parafii Grodziec w dekanacie skoczowskim (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), gdzie prowadził katechizację dzieci. Jako kleryk pracował też przy budowie katowickiej katedry. Święcenia diakonatu otrzymał 18 listopada 1956 w kaplicy Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie z rąk bp. Herberta Bednorza. Ten sam biskup udzielił mu 2 grudnia 1956 w Katowicach święceń kapłańskich.

Po święceniach przez miesiąc przebywał w rodzinnej parafii, a następnie rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach (1957-1959). Latem 1959 roku zastępował kapelana w katowickim szpitalu przy ul. Francuskiej. Jako wikariusz pracował kolejno w parafiach: św. Józefa w Piekarach Śląskich-Józefce (1959-1963), Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu (1963-1967), gdzie był dekanalnym duszpasterzem ministrantów i promotorem ruchu abstynenckiego. Przez kolejne dwa lata był wikariuszem w parafii Świętego Krzyża w Strzebiniu (1967-1969). W 1969 roku został mianowany rekolekcjonistą diecezjalnym w Domu Rekolekcyjnym w Kokoszycach (1969-1973). Był członkiem synodalnej Komisji ds. Przekazu Ewangelicznego.

Pracę do egzaminu proboszczowskiego, zatytułowaną Dziesięcioletni plan pracy duszpasterskiej w parafii św. Mikołaja w Bujakowie napisał pod kierunkiem ks. Jerzego Pawlika. Od 30 sierpnia 1973 został mianowany wikariuszem – ekonomem, a od stycznia 1974 roku proboszczem parafii św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju. W 1980 roku został przeniesiony na stanowisko proboszcza parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Paprocanach. Rozpoczął starania o wybudowanie tyskich kościołów: pw. św. Maksymiliana Kolbego i pw. bł. Karoliny. Wspierał materialnie budowę Domu Księży Emerytów w Katowicach. Katechizował w Szkole Podstawowej nr 7 w Tychach na osiedlu „T”. Był ojcem duchownym kapłanów dekanatu Tychy – Południe. W 1998 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w domu rodzinnym w Imielinie. Zmarł 6 listopada 2020 w 89 roku życia i w 63 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 12 listopada 2020 w parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie. Został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

Nekrolog, Kuria Metropolitalna.