Długaj Karol: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Urodził się 29 sierpnia 1888 w Lędzinach. Był synem chałupnika Alberta i Anny z d. Schom. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Mysłowicach, gdzie w marcu 1912 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 25 czerwca 1916 we Wrocławiu. | Urodził się 29 sierpnia 1888 w Lędzinach. Był synem chałupnika Alberta i Anny z d. Schom. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Mysłowicach, gdzie w marcu 1912 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 25 czerwca 1916 we Wrocławiu. | ||
Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Narodzenia NMP w Pszowie]], św. Józefa w Kaletach-Jędrysku i św. Wawrzyńca w Mikulczycach. Po [[Powstania i plebiscyt|powstaniach i plebiscycie]] na Górnym Śląsku został zmuszony do opuszczenia Mikulczyc. Od września 1922 roku pracował jako wikariusz w [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym]]. Następnie w tym samym charakterze duszpasterzował w parafii św. Anny w Janowie. W 1923 roku zdał egzamin proboszczowski. W lipcu 1925 roku otrzymał nominację na proboszcza w Ruptawie. | Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Narodzenia NMP w Pszowie]], św. Józefa w Kaletach-Jędrysku i św. Wawrzyńca w Mikulczycach. Po [[Powstania i plebiscyt|powstaniach i plebiscycie]] na Górnym Śląsku został zmuszony do opuszczenia Mikulczyc. Od września 1922 roku pracował jako wikariusz w [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym]]. Następnie w tym samym charakterze duszpasterzował w [[Parafia św. Anny w Janowie|parafii św. Anny w Janowie]] . W 1923 roku zdał egzamin proboszczowski. W lipcu 1925 roku otrzymał nominację na proboszcza w Ruptawie. | ||
W Ruptawie ks. Długaj postarał się o wyremontowanie miejscowego kościoła, probostwa i budynków gospodarczych. 30 maja 1927 roku [[Lisiecki Arkadiusz|bp A. Lisiecki]] mianował go proboszczem w parafii św. Wawrzyńca w Boguszowicach oraz wizytatorem szkół powszechnych w Jankowicach, Chwałowicach i Książenicach. W 1929 roku rozpoczął w Boguszowicach budowę nowego kościoła. W latach 1928–1935 borykał się on z brakiem funduszy potrzebnych do sfinalizowania budowy. Na tym tle popadł w konflikt z patronem - rodziną Donnersmarck. Mimo wielu trudności i przeszkód szczęśliwie doprowadził do końca budowę kościoła. Nowy kościół w Boguszowicach pod wezwaniem [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach|NSPJ]] został uroczyście benedykowany w maju 1935 roku. W boguszowickiej parafii ks. Długaj zadbał także o rozbudowę probostwa i budynków gospodarczych oraz powiększył cmentarz. | W Ruptawie ks. Długaj postarał się o wyremontowanie miejscowego kościoła, probostwa i budynków gospodarczych. 30 maja 1927 roku [[Lisiecki Arkadiusz|bp A. Lisiecki]] mianował go proboszczem w [[Parafia św. Wawrzyńca w Boguszowicach|parafii św. Wawrzyńca w Boguszowicach]] oraz wizytatorem szkół powszechnych w Jankowicach, Chwałowicach i Książenicach. W 1929 roku rozpoczął w Boguszowicach budowę nowego kościoła. W latach 1928–1935 borykał się on z brakiem funduszy potrzebnych do sfinalizowania budowy. Na tym tle popadł w konflikt z patronem - rodziną Donnersmarck. Mimo wielu trudności i przeszkód szczęśliwie doprowadził do końca budowę kościoła. Nowy kościół w Boguszowicach pod wezwaniem [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach|NSPJ]] został uroczyście benedykowany w maju 1935 roku. W boguszowickiej parafii ks. Długaj zadbał także o rozbudowę probostwa i budynków gospodarczych oraz powiększył cmentarz. | ||
W 1932 roku pełnił obowiązki administratora excurrendo w [[Parafia Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich|parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich]]. Pod koniec 1942 roku zrezygnował z zarządzania parafią w Boguszowicach. Przez pewien czas był on urlopowany, potem w 1944 roku pełnił funkcję substytuta w Szarleju. 18 sierpnia 1945 otrzymał nominację na administratora [[parafia św. Katarzyny w Wożnikach|w parafii św. Katarzyny w Woźnikach]]. Po przejściu na emeryturę, od 1949 roku, mieszkał w Polanicy Zdroju na terenie Administracji Apostolskiej Dolnego Śląska. Zmarł 8 czerwca 1961 w Polanicy Zdroju. Został pochowany w Lędzinach. | W 1932 roku pełnił obowiązki administratora excurrendo w [[Parafia Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich|parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich]]. Pod koniec 1942 roku zrezygnował z zarządzania parafią w Boguszowicach. Przez pewien czas był on urlopowany, potem w 1944 roku pełnił funkcję substytuta w Szarleju. 18 sierpnia 1945 otrzymał nominację na administratora [[parafia św. Katarzyny w Wożnikach|w parafii św. Katarzyny w Woźnikach]]. Po przejściu na emeryturę, od 1949 roku, mieszkał w Polanicy Zdroju na terenie Administracji Apostolskiej Dolnego Śląska. Zmarł 8 czerwca 1961 w Polanicy Zdroju. Został pochowany w Lędzinach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 10:34, 6 wrz 2010
Długaj Karol (1888-1961), administrator w Woźnikach
Urodził się 29 sierpnia 1888 w Lędzinach. Był synem chałupnika Alberta i Anny z d. Schom. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Mysłowicach, gdzie w marcu 1912 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 25 czerwca 1916 we Wrocławiu.
Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Narodzenia NMP w Pszowie, św. Józefa w Kaletach-Jędrysku i św. Wawrzyńca w Mikulczycach. Po powstaniach i plebiscycie na Górnym Śląsku został zmuszony do opuszczenia Mikulczyc. Od września 1922 roku pracował jako wikariusz w parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym. Następnie w tym samym charakterze duszpasterzował w parafii św. Anny w Janowie . W 1923 roku zdał egzamin proboszczowski. W lipcu 1925 roku otrzymał nominację na proboszcza w Ruptawie.
W Ruptawie ks. Długaj postarał się o wyremontowanie miejscowego kościoła, probostwa i budynków gospodarczych. 30 maja 1927 roku bp A. Lisiecki mianował go proboszczem w parafii św. Wawrzyńca w Boguszowicach oraz wizytatorem szkół powszechnych w Jankowicach, Chwałowicach i Książenicach. W 1929 roku rozpoczął w Boguszowicach budowę nowego kościoła. W latach 1928–1935 borykał się on z brakiem funduszy potrzebnych do sfinalizowania budowy. Na tym tle popadł w konflikt z patronem - rodziną Donnersmarck. Mimo wielu trudności i przeszkód szczęśliwie doprowadził do końca budowę kościoła. Nowy kościół w Boguszowicach pod wezwaniem NSPJ został uroczyście benedykowany w maju 1935 roku. W boguszowickiej parafii ks. Długaj zadbał także o rozbudowę probostwa i budynków gospodarczych oraz powiększył cmentarz.
W 1932 roku pełnił obowiązki administratora excurrendo w parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich. Pod koniec 1942 roku zrezygnował z zarządzania parafią w Boguszowicach. Przez pewien czas był on urlopowany, potem w 1944 roku pełnił funkcję substytuta w Szarleju. 18 sierpnia 1945 otrzymał nominację na administratora w parafii św. Katarzyny w Woźnikach. Po przejściu na emeryturę, od 1949 roku, mieszkał w Polanicy Zdroju na terenie Administracji Apostolskiej Dolnego Śląska. Zmarł 8 czerwca 1961 w Polanicy Zdroju. Został pochowany w Lędzinach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Karola Długaja; PAA 1924, s. 21; Schematyzm 1927-1970; WD 1927, nr 6, s. 41; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 201; EPS, s. 620; M. Kula, Boguszowice, Katowice 2008; Tenże, Kronika budowy nowego kościoła, [w:] "Serce Ewangelii", X 2005.; F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t. 9, s. 223.
| |||||