Strzelczyk Grzegorz

Z e-ncyklopedia

Strzelczyk Grzegorz (1971-)

StrzelczykGrzegorz.jpg

Urodził się 24 stycznia 1971 w Piekarach, w rodzinie Józefa i Marty z d. Biernot. W latach 1986-1991 uczęszczał do Technikum Elektronicznego w Bytomiu, gdzie złożył egzamin maturalny. W latach 1991-1995 odbył studia teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach, a następnie kontynuował je na Papieskim Wydziale Teologicznym w Lugano. 3 lipca 1998 przyjął święcenia kapłańskie.

W latach 1998-1999 pracował duszpastersko w parafiach Rivera, Bironico, Camignolo, a w latach 1999-2000 w parafii św. Szczepana w Bogucicach. W październiku 2000 roku rozpoczął studia doktoranckie z teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, zakończone w 2004 roku obroną tezy doktorskiej Communicatio idiomatum. Lo scambio delle proprietà. Storia, status quaestionis e prospettive. W październiku 2004 roku podjął pracę w charakterze asystenta, a następnie adiunkta na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Zakładzie Teologii Dogmatycznej.

Jest członkiem Towarzystwa Teologów Dogmatyków, Europejskiego Stowarzyszenia Teologów Katolickich, Centrum Kultury i Dialogu (przy Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum”), redaktorem prowadzącym czasopismo „Teologia w Polsce”, członkiem Komisji Teologiczno-Programowej Ruchu Światło-Życie. W 2008 roku wybrany na prodziekana ds. nauki Wydziału Teologicznego UŚ. Na początku czerwca 2012 roku został powołany w skład Zespołu Presynodalnego przygotowującego II Synod Archidiecezji Katowickiej. Ks. Strzelczyk został jego sekretarzem. Również w 2012 roku zakończył pracę na Wydziale Teologicznym UŚ. Sekretarz Komisji Głównej oraz członek Zespołu Teologicznego II Synodu Archidiecezji Katowickiej.

Dekretem abpa Wiktora Skworca został proboszczem parafii św. Maksymiliana Kolbego w Tychach z dniem 28 sierpnia 2019. Pozostawał na tym urzędzie do 2023 roku, kiedy to abp Adrian Galbas powierzył mu nowe zadanie związane z formacją stałą księży, z wyjątkiem neoprezbiterów i księży emerytów.

Bibliografia

Materiały własne autora.