Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku

Z e-ncyklopedia
Lubecko11.jpg
Lubecko12.jpg

Lubecko jako osada było wzmiankowane już w 1226 roku, kiedy to na prośbę księcia opolskiego Kazimierza bp wrocławski Wawrzyniec zlikwidował komorę celną, jako sprzeczną z prawem świeckim i kościelnym. Skoro zatem nakaz likwidacji punktu celnego wydał hierarcha, zachodzi przypuszczenie, iż w tym czasie istniał tutaj już kościół. Jednak po raz pierwszy parafia pośrednio została wspomniana dopiero w 1362 roku w dokumencie wystawionym przez księcia opolskiego Wojciecha. Proboszcz lubecki występował tam w roli świadka. W 1447 roku wspólnota została już umieszczona w spisie świętopietrza uiszczanego z dekanatu oleskiego. Nie wiadomo czy w czasie reformacji kościół został przejęty przez innowierców. Wiadomo natomiast, że w drugiej połowie XVII wieku na terenie parafii mieszkało kilku luteran, a nawet jedna rodzina (Czamerów) kalwinistów. 20 lutego 1716 parafia w Lubecku weszła w skład nowo utworzonego dekanatu lublinieckiego, wydzielonego z oleskiego. Stan taki trwa do dnia dzisiejszego. Niemniej kształt terytorialny parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ulegał zmianom. Protokół wizytacyjny z 17 września 1720 wspominał o miejscowościach: Glinica, Lisowice, Kochcice, Kochanowice i Zborowskie. Dodatkowo należały także Łagiewniki Wielkie z kościołem filialnym pw. św. Jana Chrzciciela. W schematyzmie z 1857 roku brak było już Kochanowic, ale za to pozostały: Bogdała, Ciasna, Draliny, Lisowice i Zborowskie. Na początku XIX wieku na terenie parafii lubeckiej stał jeszcze drewniany kościółek pw. św. Wawrzyńca w Lisowie. Jednak miejscowość ta została następnie włączona do parafii w Kochanowicach.

W granicach utworzonej w 1925 roku diecezji katowickiej, nie znalazły się już Ciasna i Zborowskie, które pozostały po niemieckiej stronie obszaru plebiscytowego. W 1989 roku erygowano parafię św. Jana Nepomucena w Lisowicach, wydzielając ją z parafii lubeckiej. Dziś do parafii należą: Lubecko, Brzezinkowe, Draliny i Glinica. Księgi metrykalne chrztów są prowadzone od 1726 roku, zgonów od 1727, a ślubów od 1729 roku. Od 4 marca 1907 na terenie parafii ma swój dom Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej (służebniczki śląskie).

Kościół i inne obiekty parafialne

Obecny kościół parafialny wybudowano w 1679 roku. W protokole wizytacyjnym z 1720 roku określono go jako murowany i jasny. W 1787 roku rozbudowano kościół, którego kształt został zachowany do dziś. Przy okazji tej inwestycji w miejsce drewnianej wieży wybudowano murowaną. W 1897 roku Cudowny Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej umieszczono w nowym ołtarzu głównym. Pozostaje tak do dnia dzisiejszego. Do parafii należy także kościół filialny pw. św. Józefa Robotnika w Glinicy, który został poświęcony 19 grudnia 1992 przez biskupa gliwickiego Jana Wieczorka. Na terenie parafii znajdują się dwa cmentarze. Pierwszy w Lubecku, a drugi w Glinicy.

Proboszczowie

Bibliografia

Schematyzm (1927), s. 52, 113; J. Banaś, Historia kościoła katolickiego w Lubecku i słynącego tam łaskami obrazu Matki Boskiej, Katowice 1925; „Tygodnik Parafii Lublinieckiej” 1938, nr 25; „Tygodnik Parafii Lublinieckiej” 1939, nr 27; F. Maroń, Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV w., SSHT 1969, t. 2, s. 141; tenże, Kościół na Górnym Śląsku w pierwszej połowie XVII wieku, SSHT 1979, t. 12, s. 248; tenże, Parafia górnośląska w pierwszym ćwierćwieczu XVIII w., ŚSHT 1972, t. 5, s. 194-195; B. Pietrek, Historia parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kochcicach, Kochanowice 2009, s. 54; www.kuria.gliwice.pl.; [1] [20.09.2021]