Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym

Z e-ncyklopedia

Wielkie Hajduki do 1 kwietnia 1939 stanowiły odrębną jednostkę gminną. Nazwa ta powstała w 1922 roku po włączeniu części Górnego Śląska do Polski. Wcześniej tworzyły je Górne i Dolne Hajduki, które w 1903 roku zostały połączone w jedną całość i nazwane Bismarckhuete. W okresie międzywojennym gmina Wielkie Hajduki wchodziła w skład powiatu świętochłowickiego, aż do połączenia z Chorzowem w 1939 roku. Nazwa Chorzów Batory została nadana w tymże roku po zmianie administracyjnej.

Budowa kościoła

27 grudnia 1956 do Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Chorzowie została skierowana prośba mieszkańców osiedla „Batory” (535 podpisów) o wydzielenie miejsca pod budowę nowego kościoła, co spotkało się z negatywną odpowiedzią, gdyż duże było zagrożenie wystąpienia szkód górniczych. Kolejnym krokiem było powiadomienie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach przez Kurię Diecezjalną w Katowicach 16 stycznia 1958 o zamiarze utworzenia nowej parafii św. Wojciecha w Chorzowie Batorym, co także spotkało się z odmową, gdyż brak było kościoła. Ostatecznym krokiem było skierowanie kolejnej prośby w 1980 roku przez wiernych osiedla „Batory” przy wsparciu „Solidarności”, Zarządu Huty Batory i Społecznego Komitetu Budowy Kościoła, co spotkało się z aprobatą ówczesnego wojewody katowickiego.

Do najważniejszych wydarzeń tego okresu należą: poświęcenie krzyża i parceli pod budowę nowego kościoła dokonane przez bpa katowickiego Herberta Bednorza (17 października 1981), powstanie „Protokołu uzgodnień” między Kurią Diecezjalną, a Urzędem Wojewódzkim co pozwoliło na rozpoczęcie budowy kościoła (25 marca 1982), budowa salek katechetycznych (1982) oraz probostwa (1983). 29 marca 1984 zostało wydane ostateczne zezwolenie na budowę kościoła.

Projekt kościoła wykonał mgr inż. Mieczysław Peneht, zaś projektantem wystroju wnętrza był Józef Kołodziejczyk. 14 maja 1986 bp Damian Zimoń położył na miejscu budowy kościoła kamień węgielny. Jednakże życie wspólnoty parafialnej zaczęło się nieco wcześniej, niż doszło do rozpoczęcia budowy kościoła. W lipcu 1982 roku na użytek wspólnoty została wybudowana tymczasowa kaplica, gdzie odbywały się trzy Msze św. w niedziele oraz jedna w tygodniu. Dekret erygowania parafii Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza został podpisany przez bpa Herberta Bednorza 7 listopada 1983, co spowodowało wyłączenie tej powierzchni z terenu parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym.

Budowa kościoła przebiegała z drobnymi przerwami (zimy 1985, 1986 i 1987) i w sierpniu 1985 roku zakończono pierwszy etap budowy kościoła. 14 maja 1984 bp Herbert Bednorz poświęcił nowy dom katechetyczny, a następnie podczas Mszy św. dokonał wmurowania kamienia węgielnego. Kamień ten został poświęcony przez papieża Jana Pawła II 20 czerwca 1983 w Katowicach-Muchowcu. 2 grudnia 1989 bp Damian Zimoń poświęcił nowy kościół.

W 1993 roku ustawiono krzyż misyjny przed kościołem. 18 października 1997 w prezbiterium kościoła została umieszczona płaskorzeźba Dobrego Pasterza autorstwa Andrzeja Kuczoka, a ostatnim elementem wystroju kościoła są stacje Drogi Krzyżowej z 2002 roku.

Gazetka parafialna

W 1993 roku powstał pierwszy numer gazetki parafialnej „Mój Pasterz”, która wydawana jest do dzisiaj.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii Jezusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym, WD 1984, nr 5, s. 138-139; L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 232-233.