Jezuici - Czechowice-Dziedzice

Z e-ncyklopedia

Dom Rekolekcyjny św. Józefa wraz z kaplicą był pierwszym tego typu ośrodkiem w Polsce. Wybudowany według projektu Jutnera i Bolka z Bielska, oficjalnie oddany do użytku 8 grudnia 1905, gdy prowincjałem był o. Władysław Ledóchowski, a proboszczem Czechowic ks. Ryszard Jarosz. Na pierwszego superiora domu wybrano o. Łukasza Łaszczyka. Ze względu na lokalizację stacji kolejowej, dom nosił nazwę Dom Rekolekcyjny w Dziedzicach, a od 1958 roku Dom Rekolekcyjny w Czechowicach-Dziedzicach. Od 1915 roku do 1918 roku w Czechowicach mieściły się studia teologiczne dla kleryków jezuickich, w latach 1914-1915 oraz 1947-1977 prowadzono Trzecią Probację. W 1940 roku w domu okupanci niemieccy urządzili punkt przejściowy nr 173 dla przesiedleńców niemieckich, od 7 lipca 1942 mieścił się tu Polenlager nr 63. Do 1945 roku nie prowadzono żadnej pracy duszpasterskiej. Po wojnie jezuici powrócili do Czechowic, przywracając rekolekcje, pracę duszpasterską pośród mieszkańców oraz misje ludowe. 15 lutego 1951 przy kaplicy domu rekolekcyjnego erygowano parafię św. Józefa. 11 kwietnia 1987 otrzymano zgodę na budowę kościoła, poświęcono go 17 maja 1998. Dekretem z 5 maja 1998 zmieniono patrona parafii na św. Andrzeja Bobolę, który od 14 listopada 1999 został głównym patronem Czechowic-Dziedzic.

Bibliografia

J. Kiedos, Jezuici i ich działalność na terenie diecezji katowickiej do roku 1992, Skoczów; J. Kiedos, Zakony i zgromadzenia zakonne w życiu diecezji katowickiej do wybuchu II wojny światowej, Katowice 1996; Towarzystwo Jezusowe na Śląsku Cieszyńskim. Studium ekumeniczne, red. J. Budniak i K. Mozor, Kraków 2005; Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995, opr. L. Grzebień, Kraków 1996, s. 108-109.