Tomicki Andrzej: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Grynjoanna (dyskusja | edycje) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz tyski== | ==Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz tyski== | ||
Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. | Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. W Pszczynie ukończył również szkołę podstawową. | ||
Święcenia kapłańskie otrzymał w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|parafii w Tychach]]. Tutaj założył księgi parafialne (1749), a także pisał wspomnienia pt.: „Mala notae” (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku Bractw Różańcowych. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759, został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca tegoż roku został osadzony w lochach w Koźlu. Tam spotkał [[Krupski Jan| ks. J. Krupskiego]] z Woszczyc oraz ks. N. Kosmelego z Bierunia Starego. Po jedenastu latach więzienia wrócił do Tychów dnia 11 listopada i na nowo zaczął organizować życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na [[Jasna Góra |Jasną Górę]] (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od papieża Klemensa XIII przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki przekazał na ten cel wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego w kościele parafialnym. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294. | J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294. |
Wersja z 01:11, 11 lis 2010
Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz tyski
Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. W Pszczynie ukończył również szkołę podstawową. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem parafii w Tychach. Tutaj założył księgi parafialne (1749), a także pisał wspomnienia pt.: „Mala notae” (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku Bractw Różańcowych. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759, został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca tegoż roku został osadzony w lochach w Koźlu. Tam spotkał ks. J. Krupskiego z Woszczyc oraz ks. N. Kosmelego z Bierunia Starego. Po jedenastu latach więzienia wrócił do Tychów dnia 11 listopada i na nowo zaczął organizować życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na Jasną Górę (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od papieża Klemensa XIII przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki przekazał na ten cel wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego w kościele parafialnym.
Bibliografia
J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294.
|