Szołtysik Wojciech

Szołtysik Wojciech (1889-1956)

Urodził się 22 kwietnia 1889 w Załężu w rodzinie maszynisty kopalni Stanisława i Zofii z d. Świtała. Uczęszczał do gimnazjum w Katowicach, a następnie w Bytomiu. 8 marca 1910 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. 18 czerwca 1914 przyjął święcenia kapłańskie.

W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w parafii św. Józefa w Załężu. Jako wikariusz pracował w parafiach: pw. św. Józefa w Królewskiej Hucie (Chorzów; od 6 lipca 1914), w Grabinie koło Białej (od 5 października 1914) i NMP w Berlinie (od 15 listopada 1914). W 1915 roku został powołany do wojska i przez pięć miesięcy był kapelanem w obozie jeńców włoskich w Cottbus. Od 10 grudnia 1917 pracował jako wikariusz w kuracji w Goduli.

Był żarliwym patriotą. W czasie posługi duszpasterskiej w Goduli publicznie podkreślał swoją przynależność narodową. W 1919 roku został aresztowany przez Grenzschutz, ale dzięki stanowczej interwencji swojego proboszcza ks. Franciszka Strzyża udało mu się uniknąć dłuższego pobytu w więzieniu.

Był współzałożycielem „Gońca Śląskiego”. W 1923 roku przez kilka miesięcy zarządzał parafią św. Bartłomieja w Bieruniu Starym. Był wikariuszem, a następnie administratorem w parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. W Katowicach założył Stowarzyszenie Polskiej Młodzieży Żeńskiej pod opieką bł. Bronisławy oraz Stowarzyszenie Służących pod opieką św. Zyty. Został zatwierdzony na stanowisku kuratusa (1 październik 1926), a następnie proboszcza (1932) w Łaziskach Średnich. We wrześniu 1934 roku został mianowany asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Kobiet Diecezji Katowickiej. 25 marca 1935 zatwierdzony proboszczem w Katowicach-Dębie. Dzięki jego zaangażowaniu wyremontowano kościół.

W czasie II wojny światowej pełnił obowiązki kuratora Sióstr Służebniczek, a po jej zakończeniu kuratora i wizytatora Sióstr NMP oraz dziekana dekanatu katowickiego. W lutym 1950 roku został aresztowany w akcji prowadzonej przez władze komunistyczne przeciw Związkowi "Caritas". Po długim śledztwie zwolniony. W czerwcu 1954 roku mianowany radcą duchownym. Zmarł 10 marca 1956 w Katowicach-Dębie i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Wojciecha Szołtysika; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 275; Myszor, Szołtysik Wojciech (hasło), Leksykon duchowieństwa, t. 2, s. 289; M. Lisowska, Szołtysik Wojciech (hasło), Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 278-279.