Stokowy Józef

Stokowy Józef (1912-1969), proboszcz w Józefowcu

Urodził się l marca 1912 w Ornontowicach w powiecie rybnickim. Ojciec, Franciszek Stokowy, był rzemieślnikiem-krawcem. Matka, Marta z domu Adamczyk, była po śmierci ojca w czasie I wojny światowej główną i jedyną żywicielką rodziny składającej się z sześciorga dzieci — dwóch chłopców i czterech dziewcząt. W kwietniu 1918 roku Józef Stokowy został zapisany do miejscowej szkoły ludowej w Ornontowicach. We wrześniu 1923 roku zdał egzamin do I klasy klasycznego gimnazjum w Mikołowie, które ukończył z dobrym świadectwem w 1931 roku. Po ukończeniu gimnazjum 27 czerwca 1931 złożył podanie do rektoratu Śląskiego Seminarium Duchownego z prośbą o przyjęcie, zaś 1 października 1931 został wpisany w poczet studentów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1936.

Okres wakacyjny w 1936 roku spędził w rodzinnych Ornontowicach, dokąd został posłany na zastępstwo. Tu także zastał go dekret mianujący wikariuszem współpracownikiem ks. prał. Józefa Kubisa w Parafia św. Józefa w Katowicach- Załężu. Dekret wystosowany 22 sierpnia 1936 informował o konieczności rozpoczęcia pracy w Załężu z dniem l września tegoż roku. W Załężu pracował ks. Stokowy do 1 grudnia 1939, kiedy to został mianowany wikariuszem substytutem ks. prob. Hyli w Olszynie, w dekanacie lublinieckim, na czas jego choroby.

Lata wojny i okupacji hitlerowskiej spędził w Olszynie zastępując nieobecnego Ks. Hylę, 17 maja 1945 bp S. Adamski zamianował ks. Stokowego wikariuszem współpracownikiem ks. prob. Andrzeja Zająca we Woszczycach, w parafii śś. Ap. Piotra i Pawła ze szczególną misją ekspozyta dla stacji duszpasterskiej w Zgoniu. W dwa lata później otrzymał nominację na administratora parafii św. Józefa w Katowicach-Józefowcu. Bp S. Adamski po swoim powrocie do diecezji 23 lipca 1957 mianował go proboszczem w Józefowcu, a 13 maja 1959 potwierdził jego wybór na wicedziekana dekanatu Katowice-Północ, którą to funkcję pełnił od 4 maja 1956. 1964 rok przyniósł ks. J. Stokowemu dwie nominacje: pierwszą na Radcę Duchownego w dniu 27 sierpnia i drugą w dniu 11 września na ojca duchownego młodych kapłanów wyświęconych w latach: 1959, 1960 i 1961.

Zmarł 25 lutego 1969. Eksportacja zwłok ks. Stokowego nastąpiła we czwartek 27 lutego, a pogrzeb i złożenie zwłok na cmentarzu w Józefowcu w piątek 28 lutego 1969. W pogrzebie wzięli udział biskupi, ponad 300 księży, siostry zakonne i — mimo przedpołudniowych godzin — ogromna rzesza parafian.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Stokowego; A. Sapiński, Nekrolog, WD 1969, nr 5-6, s. 65; J. Smandzich, Nekrolog, GN 1969, nr 11, s. 66; H. Bednorz, Słowo na grobem, WD 1969, nr 5-6, s. 65; J. Smandzich, Kapłan według Serca Bożego. Wspomnienie o ks. Józefie Stokowym (1912-1969), „Z tej ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 1985”, s. 80-81; H. Olszar, Nekrolog, WA 1999, nr 6-7, s. 313-315.