Przybyła Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 21:39, 31 sty 2018

Przybyła Franciszek (1905-1955)

Urodził się 30 września 1905 w Pawłowie w rodzinie rolniczej Wojciecha i Franciszki z d. Przybyła. Po ukończeniu szkoły ludowej w kwietniu 1917 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Raciborzu. Po zaliczeniu szóstej klasy od kwietnia 1923 roku kontynuował edukację w gimnazjum rybnickim, gdzie 9 czerwca 1925 otrzymał świadectwo maturalne. Formację w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym i studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie zakończył przyjęciem święceń kapłańskich 22 czerwca 1930.

Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Przybyły była parafia św. Wojciecha w Radzionkowie, w której pracował od 12 lipca 1930. Następnie, od 5 września 1932, został wikarym przy kościele Wszystkich Świętych w Pszczynie. Pełnił tam obowiązki katechety przy Miejskim Gimnazjum Żeńskim im. św. Jadwigi, patronował Związkowi Młodzieży Polskiej Męskiej na okręg pszczyński, a także był kapelanem hufca harcerskiego. Od 20 października 1934 przebywał na studiach w Katolickiej Szkole Społecznej w Poznaniu, gdzie pogłębiał wiedzę z zakresu katolickiej nauki społecznej. Kurs zakończył się w połowie czerwca 1935 roku udziałem w międzynarodowym Kongresie Wczasów Robotniczych w Brukseli.

Po powrocie pełnił zastępstwo w Dębie, a następnie został ustanowiony wikarym w parafii Św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach (1935-1937). Od początku 1937 roku pracował kolejno w: parafii św. Józefa w Krasowach (od 2 stycznia 1937), Mysłowicach i Piotrowicach. W styczniu 1939 udał się na leczenie do szpitala bonifratrów w Marysinie k. Gostynia.

Wcześnie bo 6 września 1939 został aresztowany przez gestapo w Kramsku i więziony kolejno w Koninie, Wrześni i Toruniu. 28 lipca 1940 został przetransportowany do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a 14 grudnia 1940 do Dachau, nr obozowy 22513. 29 kwietnia 1945 odzyskał wolność po wyzwoleniu obozu przez armie sprzymierzone. Po zakończeniu wojny przebywał cały czas poza diecezją w szpitalu w Branicach dokąd został skierowany przez Komisje Repatriacyjną w 1946 roku. Zmarł 31 sierpnia 1955. Został pochowany na cmentarzu w rodzinnym Pawłowie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Przybyły; Schematyzm 1931-1955; F. Maroń, Nekrolog, WD 1972, nr 11–12, s. 260–261; Martyrologium, s. 201; Olszar, Duchowieństwo, s. 173, 298.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Przybyła Franciszek (1905-1955) ==
 [[Grafika:Przybyla Franciszek.jpg|150px|left|thumb]]
-Urodził się 30 września 1905 w Pawłowie jako syn rolnika Wojciecha i Franciszki z d. Przybyła. Po skończeniu szkoły ludowej w kwietniu 1917 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Raciborzu. Po zaliczeniu szóstej klasy od kwietnia 1923 roku kontynuował edukacje w gimnazjum rybnickim, gdzie 9 czerwca 1925 otrzymał świadectwo maturalne. Formację w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskim Seminarium Duchownym]] i studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w Krakowie zakończył przyjęciem święceń kapłańskich 22 czerwca 1930.
+Urodził się 30 września 1905 w Pawłowie w rodzinie rolniczej Wojciecha i Franciszki z d. Przybyła. Po ukończeniu szkoły ludowej w kwietniu 1917 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Raciborzu. Po zaliczeniu szóstej klasy od kwietnia 1923 roku kontynuował edukację w gimnazjum rybnickim, gdzie 9 czerwca 1925 otrzymał świadectwo maturalne. Formację w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym]] i studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w Krakowie zakończył przyjęciem święceń kapłańskich 22 czerwca 1930.
-Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Przybyły była [[parafia św. Wojciecha w Radzionkowie]], w której pracował od 12 lipca 1930. Następnie, od 5 września 1932, został wikarym przy kościele [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|Wszystkich Świętych w Pszczynie]]. Pełnił tam obowiązki katechety przy Miejskim Gimnazjum Żeńskim im. św. Jadwigi, patronował Związkowi Młodzieży Polskiej Męskiej na okręg pszczyński, a także był kapelanem hufca harcerskiego. Od 20 października 1934 przebywał na studiach w Katolickiej Szkole Społecznej w Poznaniu, gdzie pogłębiał wiedzę z zakresu katolickiej nauki społecznej. Kurs zakończył się w połowie czerwca 1935 roku udziałem w międzynarodowym Kongresie Wczasów Robotniczych w Brukseli.
+Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Przybyły była [[parafia św. Wojciecha w Radzionkowie]], w której pracował od 12 lipca 1930. Następnie, od 5 września 1932, został wikarym przy [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|kościele Wszystkich Świętych w Pszczynie]]. Pełnił tam obowiązki katechety przy Miejskim Gimnazjum Żeńskim im. św. Jadwigi, patronował [[Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży|Związkowi Młodzieży Polskiej Męskiej]] na okręg pszczyński, a także był kapelanem hufca harcerskiego. Od 20 października 1934 przebywał na studiach w Katolickiej Szkole Społecznej w Poznaniu, gdzie pogłębiał wiedzę z zakresu katolickiej nauki społecznej. Kurs zakończył się w połowie czerwca 1935 roku udziałem w międzynarodowym Kongresie Wczasów Robotniczych w Brukseli.
-Po powrocie pełnił zastępstwo w Dębie, a następnie został ustanowiony wikarym w parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach (1935-1937). Z początkiem 1937 roku pracował kolejno w parafii św. Mikołaja w Krasowach (od 2 stycznia 1937), Mysłowicach i Piotrowicach. W styczniu 1939 udał się na leczenie do szpitala bonifratrów w Marysinie k. Gostynia.
+Po powrocie pełnił zastępstwo w [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Dębie| Dębie]], a następnie został ustanowiony wikarym w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|parafii Św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] (1935-1937). Od początku 1937 roku pracował kolejno w: [[Parafia św. Józefa w Krasowach|parafii św. Józefa w Krasowach]] (od 2 stycznia 1937), Mysłowicach i Piotrowicach. W styczniu 1939 udał się na leczenie do szpitala bonifratrów w Marysinie k. Gostynia.
-Wcześnie bo 6 września 1939 został aresztowany przez gestapo w Kramsku i więziony kolejno w Koninie, Wrześni i Toruniu. 28 lipca 1940 został przetransportowany do obozu koncentracyjnego w [[Obóz koncentracyjny - Sachsenhausen-Oranienburg|Sachsenhausen]], a 14 grudnia 1940 do [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]], nr obozowy 22513. 29 kwietnia 1945 odzyskał wolność po wyzwoleniu obozu przez armie sprzymierzone. Po zakończeniu wojny przebywał cały czas poza diecezją w szpitalu w Branicach dokąd  został skierowany przez Komisje Repatriacyjną w 1946 roku. Zmarł 31 sierpnia 1955. Został pochowany na cmentarzu w rodzinnym Pawłowie.
+Wcześnie bo 6 września 1939 został aresztowany przez [[gestapo]] w Kramsku i więziony kolejno w Koninie, Wrześni i Toruniu. 28 lipca 1940 został przetransportowany do obozu koncentracyjnego w [[Obóz koncentracyjny - Sachsenhausen-Oranienburg|Sachsenhausen]], a 14 grudnia 1940 do [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]], nr obozowy 22513. 29 kwietnia 1945 odzyskał wolność po wyzwoleniu obozu przez armie sprzymierzone. Po zakończeniu wojny przebywał cały czas poza diecezją w szpitalu w Branicach dokąd  został skierowany przez Komisje Repatriacyjną w 1946 roku. Zmarł 31 sierpnia 1955. Został pochowany na cmentarzu w rodzinnym Pawłowie.
 == Bibliografia ==