Pitas Ludwik: Różnice pomiędzy wersjami
(→Bibliografia: dr) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Pitas Ludwik (1913-1980), proboszcz w Woszczycach == | == Pitas Ludwik (1913-1980), proboszcz w Woszczycach == | ||
Urodził się 1 października 1913 w Piekarach | Urodził się 1 października 1913 w Piekarach w rodzinie rolniczej Jana i Julii z d. Czardybon. Był starszym bratem [[Pitas Antoni|ks. Antoniego]]. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Szarleju. Egzamin dojrzałości zdał w 1934 roku. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Po wybuchu II wojny światowej ostatni rok studiów ukończył w ramach tajnego nauczania w Katowicach. Święcenia kapłańskie przyjął 21 listopada 1939 w kaplicy Kurii Diecezjalnej w Katowicach z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]]. | ||
Po święceniach przez dwa miesiące przebywał w rodzinnej [[Parafia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich]]. Następnie, w trudnym okresie okupacji hitlerowskiej, rozpoczął posługę wikariusza. W tym charakterze duszpasterzował w parafiach: [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biertułtowach|Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach]], [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach| | Po święceniach przez dwa miesiące przebywał w rodzinnej [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich]]. Następnie, w trudnym okresie okupacji hitlerowskiej, rozpoczął posługę wikariusza. W tym charakterze duszpasterzował w parafiach: [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biertułtowach|Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach]], [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] i [[Parafia św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach|św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach Śląskich]]. | ||
Po zakończeniu II wojny światowej otrzymał nominację na katechetę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym w Żorach. Był także kapelanem żorskiego hufca harcerzy. W 1950 roku państwowe władze szkolne zwolniły go z funkcji katechety bez podania powodów. Od lutego 1951 roku ks. Pitas był wikariuszem w [[Parafia Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach|parafii | Po zakończeniu II wojny światowej otrzymał nominację na katechetę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym w Żorach. Był także kapelanem żorskiego hufca harcerzy. W 1950 roku państwowe władze szkolne zwolniły go z funkcji katechety bez podania powodów. Od lutego 1951 roku ks. Pitas był wikariuszem w [[Parafia Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach|parafii Świętych Apostołów Filipa i Jakuba]]. W styczniu 1957 roku bp S. Adamski mianował go administratorem, a rok późnej proboszczem w [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach|parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Woszczycach]]. W latach 1959-1960, w należących do Woszczyc Gardawicach, ks. Pitas wybudował dom, w którym urządzono salkę katechetyczną. Z biegiem czasu dom ten stał się tymczasowym kościołem, a w 1968 roku została utworzona w [[Parafia św. Maksymiliana Kolbego w Gardawicach|Gardawicach]] stacja duszpasterska. Zmarł 10 marca 1980 roku w Woszczycach. Tam też spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Aktualna wersja na dzień 01:55, 4 lip 2018
Pitas Ludwik (1913-1980), proboszcz w Woszczycach
Urodził się 1 października 1913 w Piekarach w rodzinie rolniczej Jana i Julii z d. Czardybon. Był starszym bratem ks. Antoniego. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Szarleju. Egzamin dojrzałości zdał w 1934 roku. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu II wojny światowej ostatni rok studiów ukończył w ramach tajnego nauczania w Katowicach. Święcenia kapłańskie przyjął 21 listopada 1939 w kaplicy Kurii Diecezjalnej w Katowicach z rąk bpa S. Adamskiego.
Po święceniach przez dwa miesiące przebywał w rodzinnej parafii Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich. Następnie, w trudnym okresie okupacji hitlerowskiej, rozpoczął posługę wikariusza. W tym charakterze duszpasterzował w parafiach: Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach, Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach i św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach Śląskich.
Po zakończeniu II wojny światowej otrzymał nominację na katechetę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym w Żorach. Był także kapelanem żorskiego hufca harcerzy. W 1950 roku państwowe władze szkolne zwolniły go z funkcji katechety bez podania powodów. Od lutego 1951 roku ks. Pitas był wikariuszem w parafii Świętych Apostołów Filipa i Jakuba. W styczniu 1957 roku bp S. Adamski mianował go administratorem, a rok późnej proboszczem w parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Woszczycach. W latach 1959-1960, w należących do Woszczyc Gardawicach, ks. Pitas wybudował dom, w którym urządzono salkę katechetyczną. Z biegiem czasu dom ten stał się tymczasowym kościołem, a w 1968 roku została utworzona w Gardawicach stacja duszpasterska. Zmarł 10 marca 1980 roku w Woszczycach. Tam też spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Ludwika Pitasa; E. Zgoł, Woszczyce, Orzesze 2000, s. 38-39; Schematyzm 1955-1981; Ł. Marek, „Kler to nasz wróg”. Polityka władz państwowych wobec Kościoła katolickiego na terenie województwa katowickiego w latach 1956-1970, Katowice 2009, s. 315, 316; Pitas Ludwik (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 190-191.
| |||||