Pawełczyk Leon: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(foto)
(dr)
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Pawelczyk Leon.jpg|150px|thumb|left]]
[[Plik:Pawelczyk Leon.jpg|150px|thumb|left]]
   
   
Urodził się 3 III 1932 roku w Imielinie w religijnej rodzinie Edwarda i Anny z domu Jochemczyk. Ojciec był pracownikiem umysłowym na kolei. Miał trzy siostry: Krystynę, Małgorzatę i Lidię. Podczas okupacji uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Imielinie. Następnie kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach. W czerwcu 1951 roku zdał z wyróżnieniem egzamin maturalny.  
Urodził się 3 marca 1932 w Imielinie w religijnej rodzinie Edwarda i Anny z domu Jochemczyk. Ojciec był pracownikiem umysłowym na kolei. Miał trzy siostry: Krystynę, Małgorzatę i Lidię. Podczas okupacji uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Imielinie. Następnie kontynuował naukę w [[Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach|Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach]]. W czerwcu 1951 roku zdał z wyróżnieniem egzamin maturalny.  
Po maturze został przyjęty do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Praktykę duszpasterską odbywał w parafii Grodziec w dekanacie skoczowskim, gdzie prowadził katechizację dzieci. Jako kleryk pracował też przy budowie katowickiej katedry. Święcenia diakonatu otrzymał 18 XI 1956 roku w kaplicy Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie z rąk bp. Herberta Bednorza. Ten sam biskup udzielił mu 2 XII 1956 w Katowicach święceń kapłańskich.  
Po maturze został przyjęty do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Praktykę duszpasterską odbywał w [[Parafia św. Bartłomieja w Grodźcu|parafii Grodziec]] w dekanacie skoczowskim (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]), gdzie prowadził katechizację dzieci. Jako kleryk pracował też przy budowie [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katowickiej katedry]]. Święcenia diakonatu otrzymał 18 listopada 1956 w kaplicy Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie z rąk [[Bednorz Herbert|bp. Herberta Bednorza]]. Ten sam biskup udzielił mu 2 grudnia 1956 w Katowicach święceń kapłańskich.  


Po święceniach przez miesiąc przebywał w rodzinnej parafii, a następnie rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w parafii Świętego Anioła Stróża w Gorzycach (1957-1959). Latem 1959 roku zastępował kapelana w katowickim szpitalu przy ul. Francuskiej. Jako wikariusz pracowała kolejno w parafiach: Świętego Józefa w Piekarach Śląskich (1959-1963), Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu (1963-1967), gdzie był dekanalnym duszpasterzem ministrantów i promotorem ruchu abstynenckiego. Przez kolejne dwa lata był wikariuszem w parafii Krzyża Świętego w Strzebinie (1967-1969). W 1969 roku został mianowany rekolekcjonistą diecezjalnym w Domu Rekolekcyjnym w Kokoszycach (1969-1973). Był członkiem synodalnej Komisji ds. Przekazu Ewangelicznego.
Po święceniach przez miesiąc przebywał w rodzinnej parafii, a następnie rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w [[Parafia św. Anioła Stróża w Gorzycach|parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach]] (1957-1959). Latem 1959 roku zastępował kapelana w katowickim szpitalu przy ul. Francuskiej. Jako wikariusz pracował kolejno w parafiach: [[Parafia św. Józefa w Józefce|św. Józefa w Piekarach Śląskich-Józefce]] (1959-1963), [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu|Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu]] (1963-1967), gdzie był dekanalnym duszpasterzem ministrantów i promotorem ruchu abstynenckiego. Przez kolejne dwa lata był wikariuszem w [[Parafia Świętego Krzyża w Strzebiniu|parafii Świętego Krzyża w Strzebiniu]] (1967-1969). W 1969 roku został mianowany rekolekcjonistą diecezjalnym w [[Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach|Domu Rekolekcyjnym w Kokoszycach]] (1969-1973). Był członkiem synodalnej Komisji ds. Przekazu Ewangelicznego.


Pracę do egzaminu proboszczowskiego, zatytułowaną „Dziesięcioletni plan pracy duszpasterskiej w parafii św. Mikołaja w Bujakowie” napisał pod kierunkiem ks. Jerzego Pawlika. Od 30 VIII 1973 został mianowany wikariuszem – ekonomem, a od stycznia 1974 roku proboszczem parafii Świętego Jerzego w Goczałkowicach Zdroju. W 1980 r. został przeniesiony na stanowisko proboszcza w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Tychach - Paprocanach. Rozpoczął starania o wybudowanie kościołów pod wezwaniem Świętego Maksymiliana i Błogosławionej Karoliny w Tychach. Wspierał materialnie budowę Domu Księży Emerytów w Katowicach. Katechizował w Szkole Podstawowej nr 7 w Tychach na osiedlu „T”. Był ojcem duchownym kapłanów dekanatu Tychy – Południe. W 1998 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w domu rodzinnym w Imielinie.
Pracę do egzaminu proboszczowskiego, zatytułowaną '' Dziesięcioletni plan pracy duszpasterskiej w parafii św. Mikołaja w Bujakowie '' napisał pod kierunkiem [[Pawlik Jerzy|ks. Jerzego Pawlika]]. Od 30 sierpnia 1973 został mianowany wikariuszem – ekonomem, a od stycznia 1974 roku proboszczem [[Parafia św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju|parafii św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju]]. W 1980 roku został przeniesiony na stanowisko proboszcza [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Paprocanach|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Paprocanach]]. Rozpoczął starania o wybudowanie tyskich kościołów: [[Parafia św. Maksymiliana Kolbego w Tychach|pw. św. Maksymiliana Kolbego]] i [[Parafia bł. Karoliny w Tychach|pw. bł. Karoliny]]. Wspierał materialnie budowę [[Dom Księży Emerytów|Domu Księży Emerytów w Katowicach]]. Katechizował w Szkole Podstawowej nr 7 w Tychach na osiedlu „T”. Był ojcem duchownym kapłanów dekanatu Tychy – Południe. W 1998 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w domu rodzinnym w Imielinie.
Zmarł 6 XI 2020 roku, w 89 roku życia i w 63 roku kapłaństw. Jego pogrzeb odbył się 12 listopada w Parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie. Został pochowany na cmentarzu parafialnym.  
Zmarł 6 listopada 2020 w 89 roku życia i w 63 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 12 listopada 2020 w [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie|parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie]]. Został pochowany na cmentarzu parafialnym.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Materiały własne autora.
Nekrolog, Kuria Metropolitalna.
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - P]]
[[Kategoria:Biografie - P]]

Aktualna wersja na dzień 22:08, 9 lis 2020

Pawełczyk Leon (1932-2020), proboszcz w Paprocanach

Pawelczyk Leon.jpg

Urodził się 3 marca 1932 w Imielinie w religijnej rodzinie Edwarda i Anny z domu Jochemczyk. Ojciec był pracownikiem umysłowym na kolei. Miał trzy siostry: Krystynę, Małgorzatę i Lidię. Podczas okupacji uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Imielinie. Następnie kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach. W czerwcu 1951 roku zdał z wyróżnieniem egzamin maturalny. Po maturze został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Praktykę duszpasterską odbywał w parafii Grodziec w dekanacie skoczowskim (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), gdzie prowadził katechizację dzieci. Jako kleryk pracował też przy budowie katowickiej katedry. Święcenia diakonatu otrzymał 18 listopada 1956 w kaplicy Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie z rąk bp. Herberta Bednorza. Ten sam biskup udzielił mu 2 grudnia 1956 w Katowicach święceń kapłańskich.

Po święceniach przez miesiąc przebywał w rodzinnej parafii, a następnie rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach (1957-1959). Latem 1959 roku zastępował kapelana w katowickim szpitalu przy ul. Francuskiej. Jako wikariusz pracował kolejno w parafiach: św. Józefa w Piekarach Śląskich-Józefce (1959-1963), Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu (1963-1967), gdzie był dekanalnym duszpasterzem ministrantów i promotorem ruchu abstynenckiego. Przez kolejne dwa lata był wikariuszem w parafii Świętego Krzyża w Strzebiniu (1967-1969). W 1969 roku został mianowany rekolekcjonistą diecezjalnym w Domu Rekolekcyjnym w Kokoszycach (1969-1973). Był członkiem synodalnej Komisji ds. Przekazu Ewangelicznego.

Pracę do egzaminu proboszczowskiego, zatytułowaną Dziesięcioletni plan pracy duszpasterskiej w parafii św. Mikołaja w Bujakowie napisał pod kierunkiem ks. Jerzego Pawlika. Od 30 sierpnia 1973 został mianowany wikariuszem – ekonomem, a od stycznia 1974 roku proboszczem parafii św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju. W 1980 roku został przeniesiony na stanowisko proboszcza parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Paprocanach. Rozpoczął starania o wybudowanie tyskich kościołów: pw. św. Maksymiliana Kolbego i pw. bł. Karoliny. Wspierał materialnie budowę Domu Księży Emerytów w Katowicach. Katechizował w Szkole Podstawowej nr 7 w Tychach na osiedlu „T”. Był ojcem duchownym kapłanów dekanatu Tychy – Południe. W 1998 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w domu rodzinnym w Imielinie. Zmarł 6 listopada 2020 w 89 roku życia i w 63 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 12 listopada 2020 w parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie. Został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

Nekrolog, Kuria Metropolitalna.