Parafia Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Od kilku wieków chrześcijańskie osady a później wioski Bobrowniki Śląskie chodzili około 5 km do najbliższego kościoła świętego Mikołaja w Reptach Starych. Podobnie wierzący mieszkańcy Piekar Rudnych pokonywali około 4 km idąc do kościoła św. Wojciecha w Radzionkowie. Drogi te były uciążliwe. Takie odległości utrudniały mieszkańcom wiosek uczestniczenie w nabożeństwach i rozwój życia religijnego. Dlatego domagano się od władz kościelnych utworzenia własnej parafii. Od 1894 roku zaczęto energicznie czynić starania aby wybudować własny kościół i zostać samodzielną parafią. Blisko Bobrownik Śląskich znajdowały się osady górnicze. Łączna liczba mieszkańców Bobrownik Śląskich, Piekar Rudnych i osad górniczych była wystarczająco wielka aby ubiegać się o utworzenie osobnej jednostki kościelnej. Sporą życzliwością w jej utworzenie wykazali się ksiądz proboszcz z Rept Starych Hugon Wise i ksiądz dziekan i proboszcz z Radzionkowa Józef Konietzko.  
Od kilku wieków mieszkańcy osady a później wioski Bobrowniki Śląskie chodzili około 5 km do najbliższego kościoła świętego Mikołaja w Reptach Starych. Oddalenie od kościoła było powodem starań o stworzenie własnej parafii. Od 1894 roku zaczęto czynić energiczne starania aby wybudować własny kościół i zostać samodzielną parafią. Blisko Bobrownik Śląskich znajdowały się osady górnicze. Łączna liczba mieszkańców Bobrownik Śląskich, Piekar Rudnych i osad górniczych była wystarczająco wielka aby ubiegać się o utworzenie osobnej jednostki kościelnej.


== Kościół i jego wyposażenie ==
== Kościół i jego wyposażenie ==
W 1902 roku sołtys Józef Kuhna zwrócił się w tej sprawie za pośrednictwem tych dwóch proboszczów do Kurii Biskupiej we Wrocławiu. We wniosku wskazano też teren pod budowę kościoła, który obrano na granicy Bobrownik Śląskich z Piekarami Rudnymi. Biskup Diecezji Wrocławskiej ksiądz Kardynał Jerzy Knopp zgodził się na wybudowanie nowego kościoła. Pismem z dnia 26 maja 1910 roku zarządził że w gminie Bobrowniki Śląskie ma być wybudowana świątynia jednak nie o charakterze kościoła parafialnego czy filialnego lecz jako kościół – kaplica. Od tego dnia Bobrowniki Śląskie i Piekary Rudne stanowią samodzielną jednostkę kościelną posiadającą wszelkie prawa kościelnego samo rządzenia. W czerwcu 1910 roku przystąpiono do wykonania pierwszych wykopów pod fundamenty kościoła. W niedzielę 10 lipca tegoż roku poświęcono kamień węgielny pod kościół w Bobrownikach Śląskich. Kościół i plebanię zaprojektował architekt Karol Kobschz z Tarnowskich Gór. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał w niedzielę 19 listopada 1911 roku proboszcz i dziekan z Radzionkowa ksiądz Józef Konietzko. Po kilku tygodniach nowa parafia otrzymała swojego pierwszego duszpasterza w osobie Józefa Dwuceta który dotąd był księdzem wikarym w parafii tarnogórskiej. Bobrowniki jako gmina kościelna została ustanowiona przez księdza kardynała Józefa Knoppa na mocy dekretu który wszedł w życie 1 kwietnia 1912 roku. dokument ten zatwierdziły władze państwowe reskryptem królewskiej regencji opolskiej. Kościół zbudowany został w stylu elektycznym. To znaczy, że architekt połączył w projektowaniu kilka elementów różnych stylów architektonicznych w jedną całość z przewagą cech neoromańskich. W jej czterech elewacjach umieszczone są okrągłe tarcze zegarowe. Wieża ta zakończona jest barokową kopułą wykonaną z konstrukcji drewnianej pokrytej deskami i blachą miedzianą. Wieża w części murów zakończona jest szczytami neoromańskimi. Wieża mała wykończona jest w stylu barokowym. Obydwie wieże zwieńczone są krzyżami metalowymi. Z obydwóch bocznych murów świątyni wystają niewielkie przebudówki w których znajdują się przedsionki z drzwiami prowadzącymi do przedniej części naw bocznych kościoła.
W 1902 roku sołtys Józef Kuhna zwrócił się do wikariatu generalnego we Wrocławiu z prośba o zezwolenie na budowę kościoła. We wniosku wskazano też teren pod budowę kościoła, który obrano na granicy Bobrownik Śląskich z Piekarami Rudnymi. Kard. Georg Kopp  zgodził się na wybudowanie nowego kościoła. Pismem z dnia 26 maja 1910 wyraził zgodę na budowę kaplicy.   W niedzielę 10 lipca 1910 roku poświęcono kamień węgielny pod kościół. Kościół i plebanię zaprojektował architekt Karol Kobschz z Tarnowskich Gór. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał w niedzielę 19 listopada 1911 proboszcz i dziekan z Radzionkowa ksiądz Józef Konietzko. Po kilku tygodniach nowa parafia otrzymała swojego pierwszego duszpasterza w osobie Józefa Dwuceta który dotąd był księdzem wikarym w parafii tarnogórskiej. Kościół zbudowany został w stylu eklektycznym; z przewagą cech romańskich.  
W 1911 roku do prezbiterium wstawiono ołtarz główny wykonany w całości z drewna na którym zawieszono obraz Chrystusa przemienionego na górze Tabor w obecności trzech apostołów Piotra, Jakuba i Jana. Ołtarz główny zakończono płaskorzeźbą przedstawiającą Boga Ojca. Tabernakulum było pierwotnie pancerne i posiadało drzwiczki obite posrebrzaną blachą. Po dwóch stronach ołtarza głównego znajdowały się drewniane figury: po prawej święty Piotr a po lewej święty Paweł. Ołtarz nie był konsekrowany lecz tylko poświęcony a w 1961 roku uzyskał tytuł „Altaraoprivilegiatum” czyli został Ołtarzem Uprzywilejowanym. Prezbiterium było odgrodzone od pozostałej części kościoła ozdobna i niską balaską którą wykuto z prętów metalowych i zwieńczono płytą z marmuru białego szerokości 30 cm i grubości 3cm. W tylnej części naw bocznych stoją dwa drewniane konfesjonały. W 1911 roku na specjalnym nabożeństwie poświęcono kolorowe płaskorzeźby drewniane przedstawiające 14 stacji Drogi Krzyżowej Jezusa Chrystusa i zawieszono je na ścianach bocznych głównej nawy pod podwójnymi witrażami. W przedsionku głównym kościoła znajdowały się pierwotnie po prawej stronie duża figura Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego a po lewej duża figura Matki Boskiej. W 1974 pomalowano te figury farbą jednolitego koloru. Po Soborze Watykańskim II w latach 1971 – 1974 ksiądz Wiktor Sojka dokonał zmiany wystroju wnętrza świątyni bobrownickiej w związku z odnową posoborową liturgii. w sierpniu 1911 roku przywieziono na plan kościelny 4 dzwony. W dniu 31 lipca 1911 roku przed południem ksiądz Wisy proboszcz z Rept Starych poświęcił te dzwony dla kościoła bobrownickiego. W 1942 roku okupant niemiecki rozkazał zdjąć z dużej wieży wszystkie trzy dzwony. Wywieziono je do huty w celu przetopienia na pociski. W dniu 31 lipca 1970 roku na placu kościelnym wyładowano cztery nowe dzwony i zawieszono je na rusztowaniu które było wcześniej przygotowane przez miejscowych cieśli.  
 
W dniach 5 – 13 marca 2000 marca odbyła się pielgrzymka parafian bobrownickich z kościoła Przemienienia Pańskiego do Ziemi Świętej z okazji 2000 roku jubileuszowego. Organizatorem tej pielgrzymki był ksiądz Proboszcz Piotr Ciba. Z góry Tabor na której nastąpiło Przemienienie Pańskie pielgrzymi pobrali odłamki skały tworzącej tą górę. Jeden z kamieni o średnicy 10 cm został oprawiony w metalowy krzyż. Tak przygotowany kamień wapienny osadzono w ścianie czołowej prezbiterium pod koniec 2000 roku. darem pielgrzymów dla kościoła jest zakupiona w Betlejem lampka z wiecznym światłem zawieszona w prezbiterium w 2000 roku. W 2011 roku odbyła się uroczystość z okazji 100 lecia poświęcenia kościoła.
W 1911 roku do prezbiterium wstawiono ołtarz główny wykonany w całości z drewna na którym zawieszono obraz Chrystusa przemienionego na górze Tabor w obecności trzech apostołów Piotra, Jakuba i Jana. W 1911 roku na specjalnym nabożeństwie poświęcono płaskorzeźby drewniane przedstawiające 14 stacji Drogi Krzyżowej. Po Soborze Watykańskim II w latach 1971 – 1974 ksiądz Wiktor Sojka dokonał zmiany wystroju wnętrza świątyni bobrownickiej w związku z odnową posoborową liturgii. W sierpniu 1911 na wieży kościoła zawieszono  4 dzwony. W 1942 roku okupant niemiecki skonfiskował trzy dzwony. 31 lipca 1970 parafia zakupiła cztery nowe dzwony.  
 
W dniach 5 – 13 marca 2000 marca odbyła się pielgrzymka parafian bobrownickich z kościoła Przemienienia Pańskiego do Ziemi Świętej z okazji 2000 roku jubileuszowego. Organizatorem tej pielgrzymki był ks. prob.  Piotr Ciba. Z góry Tabor,  na której nastąpiło Przemienienie Pańskie pielgrzymi pobrali odłamki skały tworzącej tą górę. Jeden z kamieni o średnicy 10 cm został oprawiony w metalowy krzyż. Tak przygotowany kamień wapienny osadzono w ścianie czołowej prezbiterium pod koniec 2000 roku. W 2011 roku odbyła się uroczystość z okazji 100 lecia poświęcenia kościoła.


== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
Linia 21: Linia 23:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Ks. Herbert Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 32 – 38; Franciszek Żurek, Historia Bobrownik Śląskich, Tarnowskie Góry 2003 s.125 – 132; http://parafia.bobrowniki.tgory.pl/ [31.08.2011]; http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=98 [31.08.2011];
Ks. Herbert Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 32 – 38; Franciszek Żurek, Historia Bobrownik Śląskich, Tarnowskie Góry 2003 s.125 – 132; http://parafia.bobrowniki.tgory.pl/ [31.08.2011]; http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=98 [31.08.2011].

Wersja z 08:02, 26 lis 2011

Od kilku wieków mieszkańcy osady a później wioski Bobrowniki Śląskie chodzili około 5 km do najbliższego kościoła świętego Mikołaja w Reptach Starych. Oddalenie od kościoła było powodem starań o stworzenie własnej parafii. Od 1894 roku zaczęto czynić energiczne starania aby wybudować własny kościół i zostać samodzielną parafią. Blisko Bobrownik Śląskich znajdowały się osady górnicze. Łączna liczba mieszkańców Bobrownik Śląskich, Piekar Rudnych i osad górniczych była wystarczająco wielka aby ubiegać się o utworzenie osobnej jednostki kościelnej.

Kościół i jego wyposażenie

W 1902 roku sołtys Józef Kuhna zwrócił się do wikariatu generalnego we Wrocławiu z prośba o zezwolenie na budowę kościoła. We wniosku wskazano też teren pod budowę kościoła, który obrano na granicy Bobrownik Śląskich z Piekarami Rudnymi. Kard. Georg Kopp zgodził się na wybudowanie nowego kościoła. Pismem z dnia 26 maja 1910 wyraził zgodę na budowę kaplicy. W niedzielę 10 lipca 1910 roku poświęcono kamień węgielny pod kościół. Kościół i plebanię zaprojektował architekt Karol Kobschz z Tarnowskich Gór. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał w niedzielę 19 listopada 1911 proboszcz i dziekan z Radzionkowa ksiądz Józef Konietzko. Po kilku tygodniach nowa parafia otrzymała swojego pierwszego duszpasterza w osobie Józefa Dwuceta który dotąd był księdzem wikarym w parafii tarnogórskiej. Kościół zbudowany został w stylu eklektycznym; z przewagą cech romańskich.

W 1911 roku do prezbiterium wstawiono ołtarz główny wykonany w całości z drewna na którym zawieszono obraz Chrystusa przemienionego na górze Tabor w obecności trzech apostołów Piotra, Jakuba i Jana. W 1911 roku na specjalnym nabożeństwie poświęcono płaskorzeźby drewniane przedstawiające 14 stacji Drogi Krzyżowej. Po Soborze Watykańskim II w latach 1971 – 1974 ksiądz Wiktor Sojka dokonał zmiany wystroju wnętrza świątyni bobrownickiej w związku z odnową posoborową liturgii. W sierpniu 1911 na wieży kościoła zawieszono 4 dzwony. W 1942 roku okupant niemiecki skonfiskował trzy dzwony. 31 lipca 1970 parafia zakupiła cztery nowe dzwony.

W dniach 5 – 13 marca 2000 marca odbyła się pielgrzymka parafian bobrownickich z kościoła Przemienienia Pańskiego do Ziemi Świętej z okazji 2000 roku jubileuszowego. Organizatorem tej pielgrzymki był ks. prob. Piotr Ciba. Z góry Tabor, na której nastąpiło Przemienienie Pańskie pielgrzymi pobrali odłamki skały tworzącej tą górę. Jeden z kamieni o średnicy 10 cm został oprawiony w metalowy krzyż. Tak przygotowany kamień wapienny osadzono w ścianie czołowej prezbiterium pod koniec 2000 roku. W 2011 roku odbyła się uroczystość z okazji 100 lecia poświęcenia kościoła.

Proboszczowie

Bibliografia

Ks. Herbert Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 32 – 38; Franciszek Żurek, Historia Bobrownik Śląskich, Tarnowskie Góry 2003 s.125 – 132; http://parafia.bobrowniki.tgory.pl/ [31.08.2011]; http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=98 [31.08.2011].

Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Parafia_Przemienienia_Pańskiego_w_Bobrownikach_Śląskich&oldid=41623”