Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Boronowie: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Boronów to miejscowość, której rodowód sięga XIII wieku. Wieś jest położona wśród lasów. Na przestrzeni wieków należała ona do różnych rodów, poczynając od Piastów Opolskich - do 1532 roku -poprzez Habsburgów panujących tu do wojny trzydziestoletniej (1618-1648). W XVII i XVIII wieku Boronów należał do rodów Dzierżanowskich i Kotulińskich. W 1774 roku osadę wraz z przyległymi miejscowościami kupił właściciel Koszęcina - hrabia von Sobek. Od tego czasu do 1945 roku Boronowem zarządzali panowie koszęcińscy. | Boronów to miejscowość, której rodowód sięga XIII wieku. Wieś jest położona wśród lasów. Na przestrzeni wieków należała ona do różnych rodów, poczynając od Piastów Opolskich - do 1532 roku - poprzez Habsburgów panujących tu do [[Wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] (1618-1648). W XVII i XVIII wieku Boronów należał do rodów Dzierżanowskich i Kotulińskich. W 1774 roku osadę wraz z przyległymi miejscowościami kupił właściciel Koszęcina - hrabia von Sobek. Od tego czasu do 1945 roku Boronowem zarządzali panowie koszęcińscy. | ||
== Kościół i jego wyposażenie == | == Kościół i jego wyposażenie == | ||
Data wybudowania w Boronowie pierwszego kościoła nie jest znana. Według legendy w 1221 lub 1291 roku postawili go ówcześni właściciele wsi - Boronowscy. Informację tę potwierdza data "A.D. 1291" wyryta na belce ołtarza głównego. Pierwszy kościółek stanowił własność braci zakonnych wspieranych przez Boronowskich i | Data wybudowania w Boronowie pierwszego kościoła nie jest znana. Według legendy w 1221 lub 1291 roku postawili go ówcześni właściciele wsi - Boronowscy. Informację tę potwierdza data "A.D. 1291" wyryta na belce ołtarza głównego. Pierwszy kościółek stanowił własność braci zakonnych wspieranych przez Boronowskich i pełnił także funkcję klasztoru. Po 100 latach od zbudowania, w święto męczenników Jana i Pawła miał spłonąć od uderzenia pioruna. Ten fakt potwierdza obraz znajdujący się w kościele (XVII / XVIII w.) i przedstawiający świętych Jana i Pawła ochraniających boronowski kościół. Nie jest znany moment wybudowania obecnego kościoła w Boronowie. Wydaje się, że z trzech podanych przez różne źródła dat - 1646, 1621, 1611 - należy przyjąć tę ostatnią, na którą powołują się boronowscy kronikarze, ks. Schalon (1854) i ks. J. Cogiel (1951). | ||
Fundatorami | Fundatorami kościoła była pochodząca z Moraw rodzina Dzierżanowskich. Początkowo kościółek miał charakter kaplicy leśnej, utrzymywanej dzięki fundacji w wysokości 1200 talarów. W 1718 roku Boronów stał się samodzielną [[Kuracja|kuracją]]. Kościół boronowski został poświęcony dopiero w 1732 roku. Od wieków istniał tutaj [[cmentarz]], o którym dokumenty bardzo rzadko wspominały. W 1718 roku powstała przy kościele samodzielna stacja duszpasterska, zaś [[Parafia|parafię]] erygowano w 1868 roku. | ||
Boronowski kościół został zbudowany z drewna sosnowego na podmurowaniu z kamienia na planie krzyża greckiego. W ramionach krzyża znajdują się dwie kaplice | Boronowski kościół został zbudowany z drewna sosnowego na podmurowaniu z kamienia na planie krzyża greckiego. W ramionach krzyża znajdują się dwie kaplice - świętej Anny fundacji Dzierżanowskich i Niepokalanego Poczęcia Matki Boskiej (1659). W kościele mieści się pięć ołtarzy. Ołtarz główny późnorenesansowy z początku XVII wieku z rzeźbami św. Stanisława i św. Wojciecha oraz aniołów. W centralnej części ołtarza znajduje się obraz Matki Boskiej Różańcowej, pamiętający czasy erekcji kościoła. W nawie poprzecznej mieszczą się cztery ołtarze z pierwszej połowy XVII wieku z obrazami św. Anny Samotrzeciej i w centralnej części św. Dominika. W kaplicy stoi późnobarokowy ołtarz z drugiej połowy XVIII wieku z obrazami świętych: [[Św. Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]] i [[Św. Jan Sarkander|Jana Sarkandra]]. W drugiej kaplicy znajduje się ołtarz późnorenesansowy (1659), w 1750 roku przebudowany dzięki staraniom Mikołaja Scholtza. Posiada on rzeźbę [[Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny|Matki Bożej Niepokalanie Poczętej]]. Chrzcielnica drewniana z XVII wieku została otoczona balustradą. | ||
*'''Patrz także''': [[Szpital w Boronowie]] | |||
== Proboszczowie == | == Proboszczowie == | ||
*[[Chrząszcz Jan| | *[[Chrząszcz Jan|ks. Jan Chrząszcz]] (1907-1909) | ||
*[[Klose Józef| | *[[Klose Józef|ks. Józef Klose]] (1909-1922) | ||
*[[Adamek Robert| | *[[Adamek Robert|ks. Robert Adamek]] (1922-1937) | ||
*[[Christoph Józef| | *[[Christoph Józef|ks. Józef Christoph]] (1937-1962) | ||
*[[Klemens Jan| | *[[Klemens Jan|ks. Jan Klemens]] (1962-1974) | ||
*[[Milik Tadeusz| | *[[Milik Tadeusz|ks. Tadeusz Milik]] (1974-1985) | ||
*[[Marcisz Eugeniusz| | *[[Marcisz Eugeniusz|ks. Eugeniusz Marcisz]] (1985-1995) | ||
*[[Adamek Michał| | *[[Adamek Michał|ks. Michał Adamek]] (1995-2000) | ||
*[[Olejnik Werner| | *[[Olejnik Werner|ks. Werner Olejnik]] (2000-2021) | ||
*[[Misiuda Krzysztof|ks. Krzysztof Misiuda]] administrator (14.04.2021-28.08.2022), proboszcz (28.08.2022-nadal) | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
J. Myrcik, Zabytkowy Kościół Matki Bożej Różańcowej w Boronowie, Boronów 1995; [http://www.kuria.gliwice.pl/]. | |||
{{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}} | |||
[[Kategoria:Dekanat Woźniki]] | [[Kategoria:Dekanat Woźniki]] | ||
[[Kategoria:Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - B|Boronów]] | |||
Aktualna wersja na dzień 21:29, 8 sie 2022
Boronów to miejscowość, której rodowód sięga XIII wieku. Wieś jest położona wśród lasów. Na przestrzeni wieków należała ona do różnych rodów, poczynając od Piastów Opolskich - do 1532 roku - poprzez Habsburgów panujących tu do wojny trzydziestoletniej (1618-1648). W XVII i XVIII wieku Boronów należał do rodów Dzierżanowskich i Kotulińskich. W 1774 roku osadę wraz z przyległymi miejscowościami kupił właściciel Koszęcina - hrabia von Sobek. Od tego czasu do 1945 roku Boronowem zarządzali panowie koszęcińscy.
Kościół i jego wyposażenie
Data wybudowania w Boronowie pierwszego kościoła nie jest znana. Według legendy w 1221 lub 1291 roku postawili go ówcześni właściciele wsi - Boronowscy. Informację tę potwierdza data "A.D. 1291" wyryta na belce ołtarza głównego. Pierwszy kościółek stanowił własność braci zakonnych wspieranych przez Boronowskich i pełnił także funkcję klasztoru. Po 100 latach od zbudowania, w święto męczenników Jana i Pawła miał spłonąć od uderzenia pioruna. Ten fakt potwierdza obraz znajdujący się w kościele (XVII / XVIII w.) i przedstawiający świętych Jana i Pawła ochraniających boronowski kościół. Nie jest znany moment wybudowania obecnego kościoła w Boronowie. Wydaje się, że z trzech podanych przez różne źródła dat - 1646, 1621, 1611 - należy przyjąć tę ostatnią, na którą powołują się boronowscy kronikarze, ks. Schalon (1854) i ks. J. Cogiel (1951).
Fundatorami kościoła była pochodząca z Moraw rodzina Dzierżanowskich. Początkowo kościółek miał charakter kaplicy leśnej, utrzymywanej dzięki fundacji w wysokości 1200 talarów. W 1718 roku Boronów stał się samodzielną kuracją. Kościół boronowski został poświęcony dopiero w 1732 roku. Od wieków istniał tutaj cmentarz, o którym dokumenty bardzo rzadko wspominały. W 1718 roku powstała przy kościele samodzielna stacja duszpasterska, zaś parafię erygowano w 1868 roku.
Boronowski kościół został zbudowany z drewna sosnowego na podmurowaniu z kamienia na planie krzyża greckiego. W ramionach krzyża znajdują się dwie kaplice - świętej Anny fundacji Dzierżanowskich i Niepokalanego Poczęcia Matki Boskiej (1659). W kościele mieści się pięć ołtarzy. Ołtarz główny późnorenesansowy z początku XVII wieku z rzeźbami św. Stanisława i św. Wojciecha oraz aniołów. W centralnej części ołtarza znajduje się obraz Matki Boskiej Różańcowej, pamiętający czasy erekcji kościoła. W nawie poprzecznej mieszczą się cztery ołtarze z pierwszej połowy XVII wieku z obrazami św. Anny Samotrzeciej i w centralnej części św. Dominika. W kaplicy stoi późnobarokowy ołtarz z drugiej połowy XVIII wieku z obrazami świętych: Jana Nepomucena i Jana Sarkandra. W drugiej kaplicy znajduje się ołtarz późnorenesansowy (1659), w 1750 roku przebudowany dzięki staraniom Mikołaja Scholtza. Posiada on rzeźbę Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Chrzcielnica drewniana z XVII wieku została otoczona balustradą.
- Patrz także: Szpital w Boronowie
Proboszczowie
- ks. Jan Chrząszcz (1907-1909)
- ks. Józef Klose (1909-1922)
- ks. Robert Adamek (1922-1937)
- ks. Józef Christoph (1937-1962)
- ks. Jan Klemens (1962-1974)
- ks. Tadeusz Milik (1974-1985)
- ks. Eugeniusz Marcisz (1985-1995)
- ks. Michał Adamek (1995-2000)
- ks. Werner Olejnik (2000-2021)
- ks. Krzysztof Misiuda administrator (14.04.2021-28.08.2022), proboszcz (28.08.2022-nadal)
Bibliografia
J. Myrcik, Zabytkowy Kościół Matki Bożej Różańcowej w Boronowie, Boronów 1995; [1].
| |||||