Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach

Z e-ncyklopedia
Myslowice NSPJ11.jpg
Myslowice NSPJ wnetrze1.jpg

W swojej monografii ks. Jan Kudera pisze, że wiosną 1857 roku, w kościele parafialnym Najświętszej Marii Panny należało przeprowadzić remont. Najdroższym wydatkiem było pokrycie dachu. W związku z tym remontem, proboszcz we wrześniu 1858 roku, zaczął prowadzić rozmowy z patronem, w których poruszył kwestię budowy nowego kościoła. Patron, protestant Thiele Winkler zadeklarował gotowość wsparcia finansowego przy budowie nowego kościoła pod warunkiem, że stary kościół zostanie odstąpiony protestantom. Proboszcz Markiewka zgodził się na ten warunek. W 1857 roku parafia przeprowadziła remont kościoła, ale parafianie nie zgodzili się na odstąpienie kościoła protestantom. Stary kościół jednak był zbyt mały wobec rosnącej systematycznie ludności (Mysłowice liczyły wówczas 9 tys. mieszkańców).

1 sierpnia 1857, starosta Bytomia von Tieschowitz zarządził konferencję na wniosek ks. Markiewki i polecił na ten dzień sporządzić rysunek i kosztorys. Nie doszło jednak do porozumienia z patronem, gdyż ten nie poczuwał się do obowiązku budowy drugiego kościoła. Problemem było także to, że ks. Markiewka nie miał pomysłu, jak zdobyć dodatkowe fundusze. Ks. Markiewka zmarł 29 marca 1859, a jego następca ks. Troska nie zrobił niczego nowego w sprawie budowy kościoła. Jedyne co uczynił, to w swoim testamencie pozostawił na nowy kościół sumę w wysokości 400 talarów. Po śmierci w 1867 roku, próbowano rozwiązać problem zbyt dużej liczby parafian i w 1868 roku podzielono parafie, oddzielając Roździeń i Szopienice - tworząc nową parafię. W ten sposób do parafii roździeńskiej przyłączono 4 tys. parafian, w mysłowickiej parafii pozostało 8tys. Jednak nadal liczba ta była za duża. Następca ks. Troski, ks. Kleemann, zaczął zbierać fundusze i dokładał wszelkich starań aby nowy kościół został wybudowany. Przeszkodził on w budowie nowego kościoła w Brzezince w 1872 roku, twierdząc, że pierwszeństwo przysługuje Mysłowicom. W ten sposób również ofiary i podatki z Brzezinki były przeznaczone na budowę kościoła w Mysłowicach.


Ks. Kleemann zlecił architektowi w Bytomiu zrobienie rysunku. Architekt wykonał plan kościoła w stylu neogotyckim, którego budowa miała kosztować 260 tys. marek. W październiku 1883 roku projekt wraz z uchwałą zarządu został przesłany patronowi. 3 kwietnia 1885 ks. Kleemann przyjął propozycję patrona, który zadeklarował że przeznaczy 90.tys. marek. Na dzień 12 listopada 1885 kuria wrocławska wydelegowała do Mysłowic biskupiego komisarza ks. Marksa z Miechowic. Nie doszło jednak do porozumienia. 18 grudnia 1885 rejencja zawyrokowała, że patron nie jest zobowiązany do zapłaty na kościół. Z rozkazu władzy biskupiej zgłoszono rekurs do ministra, który miał zadecydować o potrzebie budowy kościoła. Dopiero 14 stycznia 1887 rejencja zawyrokowała na korzyść ks. Kleemanna. 14 kwietnia 1887, projekt został poprawiony a 30 grudnia władze rejencji zezwoliły na rozpoczęcie prac przy budowie kościoła. Budowę rozpoczęto 19 kwietnia 1888. Następca ks. Kleemanna - ks. Klaszka przewidując koniec budowy na lipiec 1891, zaprosił biskupa Koppa na konsekrację. 17 września 1891 kościół został poświęcony przez ks. dziekana Michalskiego z Lipin, a latem 1895 roku konsekrowany przez kardynała Koppa .

Kościół został zaprojektowany przez architekta Bergera, zaś konstruktorem był Müller. W latach 1928/1929 kościół potrzebował już renowacji. Wystrojem wnętrza zajął się Zygmunt Greinert, a robotami mularskimi - Królik.

Kościół jest zbudowany z czerwonej cegły. Jest budowlą neogotycką, trójnawową z 70-metrową wieżą. Kolejny kapitalny remont przeprowadzono w latach 1971-1975, podczas którego zostało przebudowane prezbiterium oraz została założona pod sklepieniem metalowa siatka ochronna w celu ochrony kościoła przed szkodami górniczymi. Po skonfiskowaniu dzwonów przez Niemców podczas II wojny światowej, 19 marca 1978 zostały poświęcone nowe dzwony. Prace renowacyjne wokół kościoła i w jego wnętrzu trwają nadal.

Proboszczowie

Bibliografia

Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 204; D. Głazek, Domus Celeberrima. Architektura sakralna (katolicka) w przemysłowej części Górnego Śląska 1870-1914, Katowice 2003, s. 188.