Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Murckach

Murcki jako osada powstały na gruntach należących do książąt pszczyńskich, włączone zostały do obszaru dworskiego i podlegały jego administracji. Pierwsze domy powstały w Murckach w pobliżu Kotliska . W księgach metrykalnych kościoła tyskiego w 1778 roku osadę nazwano "Osieki" i tak też zapisano ja dodając niemiecka nazwe "Emmanuelssegen". Nazwa "Osieki" pochodzi od wysiekanych, wykarczowanych duzych polaci lasów. Murcki należały do 1921 roku do oddalonej o 9 km parafii w Tychach . Ambicją mieszkańców była jednak chęć posiadania własnej świą.tyni i utworzenie własnej parafii. Sytuacja zmieniła się dopiero po I Wojnie Światowej. 20 lutego 1920 powstał komitet mający na celu utworzenie nowej parafii . Na prośbę komitetu dyrekcja Kopalni Murcki odstąpiła na tymczasowy kościół dawny barak , w którym ulokowane było wojsko niemieckie podczas powstań, przejmując jednocześnie na siebie koszty budowy i wyposażenia wnętrza. Pierwsza świątynia katolicka mieściła się przy ulicy P. Kołodzieja granicząc ze szpitalem i domem sypialnym. Konsekracji dokonał 4 kwietnia 1929 ówczesny proboszcz parafii tyskiej ks.prałat Jan Kapica. Obowiązki duszpasterskie objął w parafii ks. Franciszek Marekwica. W 1924 zawalił sie pod ciężarem śniegu dach kościółka.Tymczasową kaplicę utworzono w gospodzie p. Kukowki w tzw. Kolonadzie. 27 sierpnia 1924 nowym proboszczem został ks. Wiktor Matejczyk, który był inicjatorem budowy nowego kościoła . 7 czerwca 1930 poświęcono teren pod budowę nowej świątyni (7.500 m). Teren ten ofiarował bezpłatnie Jan Henryk XVII-Książę Pszczyński. Architektem został Zygmunt Gawlik z Krakowa, a roboty budowlane prowadził Artur Alloch ze Świętochłowic, który po roku budowy zmarł. Zastąpił go pan Pinta z Murcek. Dzięki staraniom ks. proboszcza uzyskano ze strony Urzędu Wojewódzkiego pożyczkę w wysokości 150.000 zł, a gmina Murcki postanowiła na ten cel przekazać 6000 zł rocznie ze swego budżetu. Rada parafialna zaproponowała parafianom , aby zobowiązali się płacić 2% od swego dochodu przez okres trzech lat.Kamień węgielny pod budowę nowej świątyni poświęcił 2 października 1931 ks. infułat Wilhelm Kasperlik. Budowę ukończono 28 października 1934. Uroczystego poświęcenia nowego kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa dokonał ks. bp Teofil Bromboszcz. Dzięki ofiarności parafian kościół wzbogacił się o nowe ławki, prowizoryczny ołtarz główny, posadzkę i cztery dzwony. Dzwony czterogłosowe o kombinowanym motywie "Te Deum-Gloria" zakupiono dzieki ofercie dr Walentego Sojki -właściciela Apteki Miejskiej w Stoczni Gdańskiej, gdyz firma ta wówczas uchodziła za jedną z najlepszych. Po śmierci ks. Matejczyka nowym proboszczem został ks. Alojzy Peikert, który uregulował zaciągnięte pożyczki na budowę kościoła, zakupił drzwi wahadłowe, wybudował ambonę oraz zakupił żłóbek i figury św. Antoniego i św. Barbary. W 1942 roku Niemcy rozbili wieżę i zabrali dzwony kościelne,. W zamian zamontowany został mały dzwon z zabytkowego kościółka z Paniów. W sierpniu 1947 roku powrócił z niewoli ks. Peikert i rozpoczął intensywne prace remonowe związane z tynkowaniem i malowaniem ścian. Zakupił również organy do kościoła, które poświęcił 1 sierpnia 1959 ks. bp Herbert Bednorz.W latach 1961-1962 zakupiono wspaniały witraż, stanowiący tło ołtarza o powierzchni 84 m. Autorem projektu był Wiktor Ostrzołek , artysta plastyk z Katowic. Wykonawstwo projektu powierzono Janowi Romańczykowi . Po ukończeniu witraża przystąpiono w 1962 roku do budowy urządzeń grzewczych kościoła według projektu inż. J. Affy z Raciborza.

Proboszczowie

• ks. Wiktor Matejczyk (1925-1937)
• ks. Alojzy Peikert (1937-1959)
• ks. Ludwik Niemiec (1959-1966)
• ks. Antoni Weideman administrator (1966-1994)
• ks. Tadeusz Skrzypczyk administrator (1994-1996), proboszcz (1996-2007)
• ks. Paweł Szumilas (2007-nadal)