Peikert Alojzy

Peikert Alojzy (1898-1959), proboszcz w Murckach

Urodził się 23 listopada 1898 w Cieszynie w rodzinie ogrodnika Józefa i Jadwigi z d. Płatek. Do trzeciej klasy szkoły podstawowej przygotowywał go ks. dziekan Augustyn Strzybny. Po ukończeniu 25 maja 1917 katolickiego gimnazjum w Głogowie wcielony został 1 czerwca 1917 do armii, gdzie przebywał aż do 18 stycznia 1919. Po ukończeniu służby wojskowej 7 lutego 1919 zapisał się na Uniwersytet Wrocławski, gdzie studiował teologię katolicką przez sześć semestrów będąc równocześnie alumnem śląskiego seminarium duchownego przy Zakładzie oo. jezuitów. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1923 z rąk bpa Anatola Nowaka.

Jego pierwszą placówką były Kochłowice - parafia Trójcy Przenajświętszej. Z dniem 1 września uzyskał misję kanoniczną do nauczania religii w Gimnazjum Komunalnym w Rudzie Śląskiej. Dwa lata później został katechetą w Męskim Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Tarnowskich Górach. W 1928 roku został mianowany przez bpa katowickiego patronem okręgowym (Kochłowice) Śląskiego Związku Młodzieży Polskiej. 15 stycznia 1931 zdał egzamin katechetyczny, a 18 listopada egzamin proboszczowski. Uczył również w szkole dokształcającej, co umożliwiło mu udzielanie pomocy finansowej i materialnej rodzinie, która będąc uciekinierami ze Śląska Opolskiego znajdowała się w trudnej sytuacji.

30 stycznia 1933 wikariusz generalny ks. W. Kasperlik mianował go patronem Związku Młodzieży Polskiej Żeńskiej na okręg tarnogórski. 12 sierpnia 1937 otrzymał dekret na urząd proboszcza parafii NSPJ w Murckach, a uroczyste wprowadzenie ks. Peikerta do parafii odbyło się 14 listopada 1937.

Po wybuchu wojny ks. Peikert był nękany przez gestapo. 27 czerwca 1941 wytoczono mu w sądzie mikołowskim sprawę karną za odprawianie zakazanych nabożeństw. Aresztowany 23 czerwca 1943, więziony był w Pszczynie, a następnie 20 listopada 1943 przewieziony do Dachau, gdzie przebywał aż do 9 kwietnia 1945. Po wyzwoleniu obozu wyjechał do Ravensburga w południowej Wirtembergii, gdzie zaangażowany był w pracy duszpasterskiej w środowisku Polaków. Za swoją pracę otrzymał 16 czerwca 1947 słowa uznania od wikariusza generalnego ks. Edwarda Lubowieckiego z kurii biskupiej dla Polaków w Niemczech we Frankfurcie n. Menem.

Po powrocie do kraju objął ponownie 31 lipca 1947 parafię Murcki. Wikariusz kapitulny ks. Jan Piskorz mianował go 20 stycznia 1955 proboszczem konsultorem na 10 lat. Był także członkiem Consilium Vigilantiae diecezji katowickiej. W 1947 roku z jego inicjatywy kościół w Murckach został otynkowany, a w 1956 roku sprowadził pierwsze części organów, które wykończono i poświęcono w maju 1957 roku. Ze względów zdrowotnych 23 maja 1959 zrezygnował z parafii Murcki i przeniósł się do Knurowa. Zmarł 6 września 1959. Pochowany został w Murckach w grobowcu przy wejściu do kościoła po lewej stronie. Uroczystościom żałobnym przewodniczył bp H. Bednorz.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Alojzego Peikerta; Nekrolog, GN 1959, nr 51/52, s. 414; Martyrologium, s. 199; Represje wobec duchowieństwa, s. 33, 190, 238, 261; L. Smołka, Peikert Alojzy (hasło), [w:] Słownik biograficzny s. 317-318; Weiler, s. 512; L. Zielasko, Plan perspektywiczny pracy duszpasterskiej par. Murcki, brw, mps w Bibliotece WTL w Katowicach; WD 1959, nr 6-7-8, s. 174; A. Steuer, Peikert Alojzy (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 210-211.