Parafia Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach

Terenami dzisiejszej parafii są dwie miejscowości - Jejkowice i Zebrzydowice. Od dawna oba te tereny parafialnie należały do parafii Najświętszej Maryi Panny w Rybniku, do której to należały w sumie 32 miejscowości. Odległość mieszkańców Jejkowic i Zebrzydowic do parafii w Rybniku była duża, powstała więc myśl o wybudowaniu własnej placówki duszpasterskiej. Potrzebowano zgody ówczesnego rybnickiego proboszcza ks. dziekana Tomasza Reginka, który jej udzielił.

Utworzono małą kaplicę w Jejkowicach, do której ks. Tomasz Reginek w latach 1925-1926 posyłał swego wikariusza - ks. Brodę. W jejkowickiej kaplicy początkowo odprawiano co drugą niedzielę w miesiącu mszę świętą. Wiernych jednak ciągle przybywało, dlatego pomyślano o budowie kościoła. Pierwsze zebranie w tej sprawie odbyło się wiosną 1929, któremu przewodniczył ks. Broda. Większość zgromadzonych wówczas ludzi bała się obciążeń finansowych związanych ze sprawą. Zebranie zakończyło się sprzeciwem wiernych.

Jeden z mieszkańców wsi z uporem starał się doprowadzić do pozytywnego zakończenia sprawy. Po porozumieniu z naczelnikiem chodził po wszystkich jejkowickich i zebrzydowickich domach, zbierając podpisy. Okazało się, że większość mieszkańców popiera pomysł i zgadza się na budowę kościoła. Lista ta została przedstawiona ks. dziekanowi Reginkowi i odbyło się kolejne zebranie, którego członkowie opowiedzieli się za budową kościoła. Ziemie wykupiono od mieszkańca wsi. Kościół planowano wybudować w miejscu karczmy.

Od wiosny 1929 z polecenia do Jejkowic zaczął dojeżdżać ks. Jarząbek. Kuria diecezjalna i urząd wojewódzki w Katowicach zatwierdziło plany budowy. Parafianie pomagali w przebudowie. Pewien emeryt górniczy kupił stacje Drogi Krzyżowej. Ks. wikary Jarząbek organizował zbiórki pieniędzy w sąsiadujących parafiach. Przebudowa karczmy została ukończona latem 1929 roku, a 5 sierpnia 1929 tego samego roku kuria diecezjalna erygowała kurację Jejkowice. Nowa placówka duszpasterska otrzymała samodzielnego duszpasterza i została włączona do dekanatu rybnickiego.

Pierwszym duszpasterzem liczącej 2300 wiernych kuracji został ks. Jan Jarząbek. 15 sierpnia 1929 roku kościół został pw. Matki Boskiej Szkaplerznej został poświęcony. Jesienią 1935 roku zakupiono ziemie pod nowy kościół. W czasie okupacji parafia straciła dwa dzwony, których fundatorem był Jakub Żyła. Dzwon wykonał Karol Schwabe z Białej Krakowskiej. Trzeci dzwon, niezabrany, spalił się podczas działań wojennych w 1945.

Cmentarz powstał na ziemiach darowanych w zamian za odprawienie dwóch mszy w ciągu roku w intencji dobroczyńcy przez następne 50 lat. W czasie przejścia frontu w 1945 roku kościół, probostwo i 85% wioski zostało zniszczone. Na prośbę ks. proboszcza Jarząbka kuria diecezjalna zezwoliła na odprawianie mszy i nabożeństw w szkole i kaplicy zebrzydowickiej.

7 maja 1945 roku kopalnia "Ignacy" w Niewiadomiu zgodziła się na odstąpienie jednego baraku w ramach pożyczki. Barak został szybko rozmontowany i ustawiony na miejscu, które zostało zakupione już w 1935 roku. Tak więc pod koniec lipca 1945 roku odprawiono uroczystą sumę odpustową. Myślano nad budową nowego kościoła lub odbudowania starego. Po rezygnacji ks. Jarząbka, budową nowego kościoła zajął się ks. Karol Orliński. Stary kościół został rozebrany. Plany budowy nowego kościoła zakładały, że będzie to świątynia w stylu neogotyckim. Architekt i budowniczy inż. Kotas sporządził plany, jak również opis techniczny budowli. Ogólny koszt budowy kościoła w sumie wynosił 16.448.187 złotych.

Po zatwierdzeniu planów przez kurie diecezjalną - 8 kwietnia 1948 ruszyły prace przy budowę nowego kościoła. Mimo wielu trudności, również zmęczenia budową samych parafina, kościół stanął jesienią 1949 roku. 23 października bp Stanisław Adamski poświęcił kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Szkaplerznej. Inżynier Jan Affa zaprojektował kościół, a inżynier Kotas z Rybnika był jego konstruktorem. Ołtarz główny oraz dwa ołtarze boczne zostały wykonane przez pracownika Akademii Sztuk Pięknych J. Potempę. w 1983 roku oddano do użytku dom katechetyczny. Kronika parafialna prowadzona jest od 1972 roku.

Proboszczowie

• ks. Jan Jarząbek lokalista (1929-1946)
• ks. Karol Orliński administrator (1946-1957), proboszcz (1957-1963)
• ks. Klemens Kosyrczyk (1963-1972)
• ks. Franciszek Konieczny (1972-1992)
• ks. Karol Matera (1992-nadal)

Bibliografia

Katalog Archidiecezji Katowickiej, 1996; Ryszka L., Dzieje Jejkowic, Jejkowice 1999.