Parafia Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Chropaczow zewnatrz.jpg|300px|right]] | [[Plik:Chropaczow zewnatrz.jpg|300px|right]] | ||
[[Plik:Chropaczow portal.jpg|300px|right]] | [[Plik:Chropaczow portal.jpg|300px|right]] | ||
== Parafia Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie == | |||
Najstarsza wzmianka o Chropaczowie pochodzi z 1295 roku. Do 1859 roku Chropaczów należał do [[ Parafia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu|parafii Najświętszej Maryi Panny]] w Bytomiu, potem do [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|parafii św. Barbary w Chorzowie]], a od 1888 roku do [[Parafia św. Augustyna w Lipinach|Lipin]]. W drugiej połowie XIX wieku, w związku z rozwojem górnictwa i hutnictwa, Chropaczów ze wsi stał się osadą robotniczą. Kościół wybudowano w latach 1910-1912. Poświęcono go 1 maja 1913 pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej. Projektantem kościoła był [[Giemza Max|Maksymilian Giemza]] z Katowic. Wystrój wnętrza wykonał Matheas Beule z Bytomia. W 1915 roku Chropaczów otrzymał osobnego duszpasterza, a 1 lipca 1921 została erygowana parafia. | Najstarsza wzmianka o Chropaczowie pochodzi z 1295 roku. Do 1859 roku Chropaczów należał do [[ Parafia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu|parafii Najświętszej Maryi Panny]] w Bytomiu, potem do [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|parafii św. Barbary w Chorzowie]], a od 1888 roku do [[Parafia św. Augustyna w Lipinach|Lipin]]. W drugiej połowie XIX wieku, w związku z rozwojem górnictwa i hutnictwa, Chropaczów ze wsi stał się osadą robotniczą. Kościół wybudowano w latach 1910-1912. Poświęcono go 1 maja 1913 pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej. Projektantem kościoła był [[Giemza Max|Maksymilian Giemza]] z Katowic. Wystrój wnętrza wykonał Matheas Beule z Bytomia. W 1915 roku Chropaczów otrzymał osobnego duszpasterza, a 1 lipca 1921 została erygowana parafia. | ||
Już w latach 30. kościół uległ uszkodzeniu w wyniku eksploatacji górniczej. Szkody górnicze wzmogły się gwałtownie w latach 50. i 60., co doprowadziło do zamknięcia kościoła w 1964 roku. Wybudowano kościół zastępczy pw. Chrystusa Dobrego Pasterza. Projekt sporządził inż. [[Król Mieczysław| Mieczysław Król]]. Konstruktorem był inż. [[Klimek Franciszek|Franciszek Klimek]]. Kościół ten spłonął 15 czerwca 1975. Na fundamentach spalonego kościoła parafianie wznieśli gruntownie przekonstruowany nowy kościół, poświęcony już 29 listopada 1975 przez bpa [[Bednorz Herbert| Herberta Bednorza]]. Plan przebudowy wykonali inż. Gralewski i inż. Franciszek Klimek. Uszkodzony kościół parafialny miał ulec rozbiórce. Ostatecznie po długich staraniach zadecydowano o jego uratowaniu. W 1978 roku otrzymano pozwolenie na remont po szkodach górniczych i opracowano plany rekonstrukcji. Od 1981 roku trwały prace zabezpieczające i remontowe. 14 grudnia 1986 bp [[Zimoń Damian| Damian Zimoń]] konsekrował nowy ołtarz w przebudowanym prezbiterium i poświęcił na nowo świątynię na tyle zabezpieczoną, iż mogła odtąd służyć wiernym. Projekt przebudowy prezbiterium w czasie remontu opracowali inż. [[Lisik Adam|Adam Lisik]] i ks. [[Zielniok Marian| Marian Zielniok]]. Polichromię i Drogę Krzyżową zaprojektował i wykonał artysta plastyk [[Kowalski Andrzej|Andrzej Kowalski]]. Przy wykonywaniu polichromii współpracował z nim artysta plastyk [[Dybała Jan|Jan Dybała]]. W 1999 roku oddano do użytku nowe organy wykonane przez [[Firma Cepka|firmę "Cepka"]], poświęcone zostały też nowe dzwony odlane w firmie "Felczyński" z Taciszowa. | Już w latach 30. kościół uległ uszkodzeniu w wyniku eksploatacji górniczej. Szkody górnicze wzmogły się gwałtownie w latach 50. i 60., co doprowadziło do zamknięcia kościoła w 1964 roku. Wybudowano kościół zastępczy pw. Chrystusa Dobrego Pasterza. Projekt sporządził inż. [[Król Mieczysław| Mieczysław Król]]. Konstruktorem był inż. [[Klimek Franciszek|Franciszek Klimek]]. Kościół ten spłonął 15 czerwca 1975. Na fundamentach spalonego kościoła parafianie wznieśli gruntownie przekonstruowany nowy kościół, poświęcony już 29 listopada 1975 przez bpa [[Bednorz Herbert| Herberta Bednorza]]. Plan przebudowy wykonali inż. Gralewski i inż. Franciszek Klimek. Uszkodzony kościół parafialny miał ulec rozbiórce. Ostatecznie po długich staraniach zadecydowano o jego uratowaniu. W 1978 roku otrzymano pozwolenie na remont po szkodach górniczych i opracowano plany rekonstrukcji. Od 1981 roku trwały prace zabezpieczające i remontowe. 14 grudnia 1986 bp [[Zimoń Damian| Damian Zimoń]] konsekrował nowy ołtarz w przebudowanym prezbiterium i poświęcił na nowo świątynię na tyle zabezpieczoną, iż mogła odtąd służyć wiernym. Projekt przebudowy prezbiterium w czasie remontu opracowali inż. [[Lisik Adam|Adam Lisik]] i ks. [[Zielniok Marian| Marian Zielniok]]. Polichromię i Drogę Krzyżową zaprojektował i wykonał artysta plastyk [[Kowalski Andrzej|Andrzej Kowalski]]. Przy wykonywaniu polichromii współpracował z nim artysta plastyk [[Dybała Jan|Jan Dybała]]. W 1999 roku oddano do użytku nowe organy wykonane przez [[Firma Cepka|firmę "Cepka"]], poświęcone zostały też nowe dzwony odlane w firmie "Felczyński" z Taciszowa. | ||
==Proboszczowie== | ==Proboszczowie== | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
H. Olszar, | H. Olszar, Rozwój sieci parafialnej na terytorium Świętochłowic, [w:] Rocznik świętochłowicki t.II, red. J. Myszor, Świętochłowice 2000, s. 7-29; strona parafialna. | ||
{{Dekanaty}} | {{Dekanaty}} | ||
[[Kategoria:Parafie - C|Chropaczów]] | [[Kategoria:Parafie - C|Chropaczów]] | ||
[[Kategoria:Dekanat Świętochłowice|Chropaczów]] | [[Kategoria:Dekanat Świętochłowice|Chropaczów]] | ||
Wersja z 22:56, 18 lis 2009
Parafia Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie
Najstarsza wzmianka o Chropaczowie pochodzi z 1295 roku. Do 1859 roku Chropaczów należał do parafii Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu, potem do parafii św. Barbary w Chorzowie, a od 1888 roku do Lipin. W drugiej połowie XIX wieku, w związku z rozwojem górnictwa i hutnictwa, Chropaczów ze wsi stał się osadą robotniczą. Kościół wybudowano w latach 1910-1912. Poświęcono go 1 maja 1913 pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej. Projektantem kościoła był Maksymilian Giemza z Katowic. Wystrój wnętrza wykonał Matheas Beule z Bytomia. W 1915 roku Chropaczów otrzymał osobnego duszpasterza, a 1 lipca 1921 została erygowana parafia.
Już w latach 30. kościół uległ uszkodzeniu w wyniku eksploatacji górniczej. Szkody górnicze wzmogły się gwałtownie w latach 50. i 60., co doprowadziło do zamknięcia kościoła w 1964 roku. Wybudowano kościół zastępczy pw. Chrystusa Dobrego Pasterza. Projekt sporządził inż. Mieczysław Król. Konstruktorem był inż. Franciszek Klimek. Kościół ten spłonął 15 czerwca 1975. Na fundamentach spalonego kościoła parafianie wznieśli gruntownie przekonstruowany nowy kościół, poświęcony już 29 listopada 1975 przez bpa Herberta Bednorza. Plan przebudowy wykonali inż. Gralewski i inż. Franciszek Klimek. Uszkodzony kościół parafialny miał ulec rozbiórce. Ostatecznie po długich staraniach zadecydowano o jego uratowaniu. W 1978 roku otrzymano pozwolenie na remont po szkodach górniczych i opracowano plany rekonstrukcji. Od 1981 roku trwały prace zabezpieczające i remontowe. 14 grudnia 1986 bp Damian Zimoń konsekrował nowy ołtarz w przebudowanym prezbiterium i poświęcił na nowo świątynię na tyle zabezpieczoną, iż mogła odtąd służyć wiernym. Projekt przebudowy prezbiterium w czasie remontu opracowali inż. Adam Lisik i ks. Marian Zielniok. Polichromię i Drogę Krzyżową zaprojektował i wykonał artysta plastyk Andrzej Kowalski. Przy wykonywaniu polichromii współpracował z nim artysta plastyk Jan Dybała. W 1999 roku oddano do użytku nowe organy wykonane przez firmę "Cepka", poświęcone zostały też nowe dzwony odlane w firmie "Felczyński" z Taciszowa.
Proboszczowie
- ks. Hugon Cedzich kuratus do 1922, proboszcz (1922-1938)
- ks. Henryk Jośko I (1938-1939)
- ks. Jan Krzywoń substytut (1939-1945)
- ks. Antoni Godziek substytut (1945-1947)
- ks. Teodor Rak administrator (1947-1969)
- ks. Jan Gacka (1969-1999)
- ks. Eugeniusz Pluta administrator (1999-2000), proboszcz (2000-nadal)
Bibliografia
H. Olszar, Rozwój sieci parafialnej na terytorium Świętochłowic, [w:] Rocznik świętochłowicki t.II, red. J. Myszor, Świętochłowice 2000, s. 7-29; strona parafialna.
| ||||||||||