Cedzich Hugon

Z e-ncyklopedia

Cedzich Hugon (1874-1950), proboszcz parafii MB Różańcowej w Chropaczowie oraz MB Różańcowej w Halembie

Cedzich Hugon1.jpg

Urodził się 22 kwietnia 1874 w Solarni k. Raciborza. Był synem chałupnika Aleksandra i Katarzyny z d. Łuzina. Po ukończeniu szkoły ludowej uczęszczał do gimnazjum w Raciborzu, Wrocławiu i Gubinie. Egzamin dojrzałości zdał w 1900 roku. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako student należał do Towarzystwa Akademików Górnoślązaków. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1905 we Wrocławiu z rąk kard. G. Koppa.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Jana i Pawła Męczenników w Dębie (21 września 1905), Wniebowzięcia NMP w Wittichenau w Brandenburgii (10 września 1907), Krzyża Świętego w Siemianowicach (17 listopada 1908), św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym, św. Michała Archanioła w Orzegowie i św. Augustyna w Lipinach.

28 września 1915 został mianowany kuratusem, następnie administratorem i w końcu, w 1922 roku proboszczem parafii MB Różańcowej w Chropaczowie. W październiku 1930 roku był delegatem chropaczowskiego Koła Ligi Morskiej i Rzecznej na zjazd delegatów z całej Polski. Dekretem bpa S. Adamskiego z kwietnia 1938 roku został mianowany proboszczem parafii MB Różańcowej w Halembie . Tam zapoczątkował rozwój ruchu charytatywnego, realizowanego w Stowarzyszeniu Pań św. Wincentego a' Paulo.

W czasie okupacji hitlerowskiej pomagał poszkodowanym przez władze niemieckie m.in. w formie wsparcia dla zsyłanych na roboty przymusowe w głąb Niemiec, a także dla wdów i sierot po zamordowanych w niemieckich obozach koncentracyjnych. Roztaczał opiekę nad pozostającymi bez pracy nauczycielami polskimi. Uchronił od służby wojskowej w Wehrmachcie ks. Ludwika Niemca, skłaniając Kurię Diecezjalną do powierzenia mu funkcji administratora parafii halembskiej. Do okupanta hitlerowskiego był nastawiony krytycznie i niechętnie. Sabotował rozporządzenia władz o oddawaniu paramentów kościelnych wykonanych z cennych kruszców i zachował od zniszczenia wiele cennych książek w języku polskim.

W 1946 roku paradoksalnie oskarżony o sprzyjanie niemczyźnie, musiał przejść procesy rehabilitacyjne. Świadectwo wielu osób, wspieranych przez ks. Cedzicha w czasie II wojny światowej, zdecydowało o jego pozostaniu w Halembie. Ks. Cedzich był twórcą nowego planu rozbudowy kościoła w Halembie i przebudowy sceny teatralnej w Domu Związkowym. Zmarł 4 stycznia 1950 w Halembie i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Hugona Cedzicha; PAA 1924, s. 14; Schematismus (1907-1919); Schematyzm (1927-1947); Myszor, Historia diecezji, s. 351; Tenże, Stosunki Kościół, s. 192; Olszar, Duchowieństwo, s. 238, 327; Krzyżanowski, Kościół katolicki wobec mniejszości niemieckiej, s. 54, 141, 145; Macała, Duszpasterstwo a narodowość wiernych, s. 53; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 287, N. Osmańczyk, M. Krakowski, Dzieje parafii Chropaczów 1913-2000, Chropaczów 2003, s. 178-179; WD 1953, nr 3-4, s. 43.