Parafia św. Franciszka z Asyżu w Klimzowcu: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 09:42, 3 maj 2010

Klimzowiec jest dzielnicą Chorzowa. Znajdował się tam kiedyś młyn Klimzy od którego prawdopodobnie wzięły nazwę okoliczne tereny. Samo miasto Chorzów usytuowane jest w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Obecna powierzchnia miasta to 33,4 km2. Prawa miejskie Chorzów uzyskał w 1868 roku (wtedy miasto nosiło nazwę Królewska Huta). W 1934 roku Królewska Huta wraz z Klimzowcem została połączona z Chorzowem Starym oraz Nowymi Hajdukami, a w 1939 roku dołączono także Wielkie Hajduki. Połączone gminy przybrały wspólną nazwę – Chorzów. Rozwój przemysłu oraz powstanie kopalń i hut spowodowały duży przyrost ludności napływowej. Miejscowość, która jeszcze do końca XVIII wieku utrzymywała się głównie z rolnictwa, stała się miejscem, do której zjeżdżali się robotnicy z całego Górnego Śląska.

Wraz z zwiększającą się liczbą ludności powstała potrzeba budowy nowych kościołów. W 1934 roku ks. Jan Gajda , ówczesny proboszcz parafii św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie , wystosował prośbę do Ojca Augustyna Gabora , prowincjała Franciszkanów Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z siedzibą w Panewnikach, by sprowadzić braci mniejszych na Klimzowiec, mieszczący się na terenie Miasta Chorzów. Jesienią 1934 roku ruszyła budowa tymczasowego kościoła drewnianego, którą ukończono 2 czerwca 1935. W kwietniu 1935 roku rozpoczęły się rozmowy pomiędzy władzami diecezjalnymi, a zakonem braci mniejszych. W tym czasie franciszkanie zakupili około 1 morgi pod budowę nowego kościoła. Zakonnicy nabyli ten kawałek ziemi dzięki funduszom z prowadzonych zbiórek pieniężnych na terenach sąsiednich parafii. Wśród ofiarodawców szczególnie wyróżniła się, zasłużona dla Chorzowa, Petronela Golasiowa. Wspomniany już ks. Gajda, przesłał do katowickiej kurii list w którym zaznaczył, że „Klimzowiec jest najlepszą cząstką parafii św. Jadwigi pod względem moralnym i materialnym” . Dnia 2 lutego 1942 rozporządzeniem biskupim erygowano parafię pw. św. Franciszka z Asyżu . Profesor Jan Drabina w swojej książce „Historia Chorzowa” twierdzi, że miejscowa ludność chciała mieć w swoim mieście zakonników, którzy będą radykalnie żyli Ewangelią, a także przybliżą im duchowość Biedaczyny z Asyżu . W 1981 roku po wielu trudnościach uzyskano zgodę od władz państwowych i kościelnych na budowę nowego kościoła. Rozpoczęto zatem prace nad budową nowych zabudowań kościelno-klasztornych. Kamień węgielny pod nowy klasztor poświęcił i wmurował O. Jan Vaughn, generał Zakonu Braci Mniejszych. Było to 11 czerwca 1982. Po ukończeniu prac budowlanych, dnia 3 października 1990 ordynariusz katowicki bp Damian Zimoń dokonał uroczystego poświęcenia kościoła . Projektantami nowych zabudowań kościelnych byli inż. Krystian Lasek oraz inż. Bogdan Skurowski. Konstrukcją natomiast zajęli się inż. Alfred Czarnecki oraz inż. Ryszard Hyla .

11 lutego 1992. biskup katowicki Damian Zimoń wydał dekret, który potwierdzał fakt istnienia parafii w Klimzowcu.

Przy parafii działają liczne grupy apostolskie wśród których należy wymienić między innymi Franciszkański Zakon Świeckich, Ruch Światło-Życie, Dzieci Maryi, Grupę Pielgrzymkową, Żywy Różaniec i wiele innych. Warto wspomnieć również o działalności Franciszkańskiego Ośrodka Powołań: „Trzej Towarzysze”. Na terenie parafii istnieje Dom Dobroci „Serce” prowadzony przez wspomniany już wyżej Franciszkański Zakon Świeckich. Dużą popularnością cieszą się także odprawiane nabożeństwa do św. Franciszka i św. Antoniego. Kościół pod wezwaniem świętego Franciszka słynie także z corocznej budowy żłóbka bożonarodzeniowego.

Proboszczowie

o. Bernardyn Grzyśka OFM kuratus (1942-1948)
o. Albert Otto OFM substytut (1948-1949)
o. Rajmund Mika OFM kuratus (1949-1959)
o. Serafin Niedbała OFM kuratus (1959-1965)
o. Tadeusz Goj OFM administrator (1965-1977)
o. Antoni Goehlman OFM (1977-1989)
o. Apoloniusz Kida OFM administrator (1989-1990)
o. Bonawentura Jerzy Krzemień OFM (1990-1998)
o. Emanuel Franciszek Ligocki OFM (1998-nadal)

Bibliografia

Dekret ustalający granice między parafiami św. Antoniego i św. Franciszka w Chorzowie, WA 1999, nr 10, s. 462-463; J. Drabina , Historia Chorzowa od 1868 do 1945 roku, Chorzów 1999; E. Ligocki , Parafia św. Franciszka w Chorzowie na Klimzowcu, [w:] Patroni Chorzowskich Parafii, red. A. Lisek, Chorzów 2004; Katalog Archidiecezji Katowickiej cz. 2: Dekanaty i parafie, Katowice 2005.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 Klimzowiec jest dzielnicą Chorzowa. Znajdował się tam kiedyś młyn Klimzy od którego prawdopodobnie wzięły nazwę okoliczne tereny. Samo miasto Chorzów usytuowane jest w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Obecna powierzchnia miasta to 33,4 km2. Prawa miejskie Chorzów uzyskał w 1868 roku (wtedy miasto nosiło nazwę Królewska Huta). W 1934 roku Królewska Huta wraz z Klimzowcem została połączona z Chorzowem  Starym oraz Nowymi Hajdukami, a w 1939 roku dołączono także Wielkie Hajduki. Połączone gminy przybrały wspólną nazwę – Chorzów. Rozwój przemysłu oraz powstanie kopalń i hut spowodowały duży przyrost ludności napływowej. Miejscowość, która jeszcze do końca XVIII wieku utrzymywała się głównie z rolnictwa, stała się miejscem, do której zjeżdżali się robotnicy z całego Górnego Śląska.
-Wraz z zwiększającą się liczbą ludności powstała potrzeba budowy nowych kościołów.  W 1934 roku  ks.[[Gajda Jan| Jan Gajda]] , ówczesny proboszcz [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|parafii św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie]] , wystosował prośbę do Ojca [[Gabor Augustyn|Augustyna Gabora]] , prowincjała Franciszkanów Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z siedzibą w Panewnikach, by sprowadzić braci mniejszych na Klimzowiec, mieszczący się na terenie Miasta Chorzów. Jesienią 1934 roku  ruszyła budowa tymczasowego kościoła drewnianego, którą ukończono 2 czerwca 1935.  W kwietniu 1935 roku  rozpoczęły się rozmowy pomiędzy władzami diecezjalnymi,  a zakonem braci mniejszych. W tym czasie franciszkanie zakupili około 1 morgi pod budowę nowego kościoła.  Zakonnicy nabyli ten kawałek ziemi dzięki funduszom z  prowadzonych zbiórek pieniężnych na terenach sąsiednich parafii. Wśród ofiarodawców szczególnie wyróżniła się, zasłużona dla Chorzowa, Petronela Golasiowa. Wspomniany już ks. Gajda, przesłał do katowickiej kurii list w którym zaznaczył, że „Klimzowiec jest najlepszą cząstką parafii św. Jadwigi pod względem moralnym i materialnym” . Dnia 2 lutego 1942  rozporządzeniem biskupim erygowano parafię pw. św. Franciszka z Asyżu . Profesor [[Drabina Jan|Jan Drabina]]  w swojej książce „Historia Chorzowa” twierdzi, że miejscowa ludność chciała mieć w swoim mieście zakonników, którzy będą radykalnie żyli Ewangelią, a także przybliżą im duchowość Biedaczyny z Asyżu . W 1981 roku  po wielu trudnościach uzyskano zgodę od władz państwowych i kościelnych na budowę nowego kościoła. Rozpoczęto zatem prace nad budową nowych zabudowań kościelno-klasztornych. Kamień węgielny pod nowy klasztor poświęcił i wmurował O. Jan Vaughn, generał Zakonu Braci Mniejszych. Było to 11 czerwca 1982. Po ukończeniu prac budowlanych, dnia 3 października 1990 ordynariusz katowicki bp [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]]  dokonał uroczystego poświęcenia kościoła . Projektantami nowych zabudowań kościelnych byli inż. Krystian Lasek oraz inż. Bogdan Skurowski. Konstrukcją natomiast zajęli się inż. Alfred Czarnecki oraz inż. Ryszard Hyla .
+Wraz z zwiększającą się liczbą ludności powstała potrzeba budowy nowych kościołów.  W 1934 roku  ks.[[Gajda Jan| Jan Gajda]] , ówczesny proboszcz [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|parafii św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie]] , wystosował prośbę do Ojca [[Gabor Augustyn|Augustyna Gabora]] , prowincjała Franciszkanów Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z siedzibą w [[Franciszkanie-Panewniki|Panewnikach]], by sprowadzić braci mniejszych na Klimzowiec, mieszczący się na terenie Miasta Chorzów. Jesienią 1934 roku  ruszyła budowa tymczasowego kościoła drewnianego, którą ukończono 2 czerwca 1935.  W kwietniu 1935 roku  rozpoczęły się rozmowy pomiędzy władzami diecezjalnymi,  a zakonem braci mniejszych. W tym czasie franciszkanie zakupili około 1 morgi pod budowę nowego kościoła.  Zakonnicy nabyli ten kawałek ziemi dzięki funduszom z  prowadzonych zbiórek pieniężnych na terenach sąsiednich parafii. Wśród ofiarodawców szczególnie wyróżniła się, zasłużona dla Chorzowa, Petronela Golasiowa. Wspomniany już ks. Gajda, przesłał do katowickiej kurii list w którym zaznaczył, że „Klimzowiec jest najlepszą cząstką parafii św. Jadwigi pod względem moralnym i materialnym” . Dnia 2 lutego 1942  rozporządzeniem biskupim erygowano parafię pw. św. Franciszka z Asyżu . Profesor [[Drabina Jan|Jan Drabina]]  w swojej książce „Historia Chorzowa” twierdzi, że miejscowa ludność chciała mieć w swoim mieście zakonników, którzy będą radykalnie żyli Ewangelią, a także przybliżą im duchowość Biedaczyny z Asyżu . W 1981 roku  po wielu trudnościach uzyskano zgodę od władz państwowych i kościelnych na budowę nowego kościoła. Rozpoczęto zatem prace nad budową nowych zabudowań kościelno-klasztornych. Kamień węgielny pod nowy klasztor poświęcił i wmurował O. Jan Vaughn, generał Zakonu Braci Mniejszych. Było to 11 czerwca 1982. Po ukończeniu prac budowlanych, dnia 3 października 1990 ordynariusz katowicki bp [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]]  dokonał uroczystego poświęcenia kościoła . Projektantami nowych zabudowań kościelnych byli inż. Krystian Lasek oraz inż. Bogdan Skurowski. Konstrukcją natomiast zajęli się inż. Alfred Czarnecki oraz inż. Ryszard Hyla .
 lutego 1992. biskup katowicki Damian Zimoń wydał dekret, który potwierdzał fakt istnienia parafii w Klimzowcu.