Pandel Filip: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Pandel Filip (1886-1959), proboszcz w Radoszowach== | ==Pandel Filip (1886-1959), proboszcz w Radoszowach== | ||
[[Grafika:Pandelfilip11.jpg|left]] | [[Grafika:Pandelfilip11.jpg|left|thumb]] | ||
Urodził się 25 maja 1886 w rodzinie ogrodnika Bernarda i Konstantyny z d. Donotek | Urodził się 25 maja 1886 w Suchych Łanach (w powiecie strzeleckim) w rodzinie ogrodnika Bernarda i Konstantyny z d. Donotek. Uczył się w gimnazjum w Strzelcach Opolskich, gdzie w 1907 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. 22 czerwca 1911 przyjął święcenia kapłańskie z rąk [[Kopp Georg|kard. G. Koppa]]. | ||
Jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]], [[parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|św. Antoniego w Dąbrówce Małej]]. W 1917 roku został przeniesiony do parafii pw. św. Ludwika w Berlinie. Od maja 1919 | Jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]], [[parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|św. Antoniego w Dąbrówce Małej]]. W 1917 roku został przeniesiony do parafii pw. św. Ludwika w Berlinie. Od 1 maja 1919 pracował jako katecheta w seminarium nauczycielskim w Oleśnie, gdzie przebywał do wybuchu [[Powstania Śląskie|III powstania śląskiego]]. W czerwcu 1921 roku, wraz z innymi uchodźcami ze Śląska Opolskiego schronił się w [[Jasna Góra|Częstochowie]]. | ||
25 lutego 1922 został mianowany lokalistą z tytułem kuratusa w [[Parafia św. Jacka w Radoszowach|Radoszowach]]. Po erygowaniu parafii, 1 sierpnia 1925 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Ks. | 25 lutego 1922 został mianowany [[Lokalia|lokalistą]] z tytułem [[Kuracja|kuratusa]] w [[Parafia św. Jacka w Radoszowach|Radoszowach]]. Po erygowaniu [[Parafia|parafii]], 1 sierpnia 1925, został zatwierdzony na stanowisku [[Proboszcz|proboszcza]]. Ks. Pandel dokończył budowę kościoła, wybudował probostwo i budynki gospodarcze oraz urządził [[cmentarz]]. W dekanacie rybnickim do 1931 roku pełnił funkcję wicedziekana oraz wizytatora nauki religii dla szkół powszechnych w Rybniku, Biertułtowach i Rydułtowach. W 1928 roku papież [[Pius XI]] odznaczył go Złotym Krzyżem '' Pro Ecclesia et Pontifice''. W czasie II wojny światowej został na krótko uwięziony przez [[gestapo]] w Rybniku. 31 marca 1953 przeszedł na emeryturę. W 1956 roku otrzymał tytuł dziekana honorowego. Zmarł 19 sierpnia 1959 w Radoszowach i tam został pochowany. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
AAKat, Akta personalne ks. Filipa Pandla; | AAKat, Akta personalne ks. Filipa Pandla; Schematyzm 1923-1925; GN 1959, nr 47, s. 372; E. Kopka, Dzieje parafii pw. św. Jacka w Radoszowach (1922-1975), Katowice 1985, mps w Bibliotece WTL, s. 49-50; Nalepa, Zmarli kapłani, t. 1, s. 152-153; WD 1929, nr 9, s. 84; 1930, nr 2, s. 48; 1931, nr 4, s. 48; 1959, nr 6-7-8, s. 174; W. Musialik, W kręgu polityki i władzy, s. 148; W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006, s. 130, 152. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - P]] | [[Kategoria:Biografie - P]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
[[Kategoria:Represjonowani]] | [[Kategoria:Represjonowani]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:22, 27 lip 2022
Pandel Filip (1886-1959), proboszcz w Radoszowach
Urodził się 25 maja 1886 w Suchych Łanach (w powiecie strzeleckim) w rodzinie ogrodnika Bernarda i Konstantyny z d. Donotek. Uczył się w gimnazjum w Strzelcach Opolskich, gdzie w 1907 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. 22 czerwca 1911 przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. G. Koppa.
Jako wikariusz pracował w parafiach: Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach, św. Antoniego w Dąbrówce Małej. W 1917 roku został przeniesiony do parafii pw. św. Ludwika w Berlinie. Od 1 maja 1919 pracował jako katecheta w seminarium nauczycielskim w Oleśnie, gdzie przebywał do wybuchu III powstania śląskiego. W czerwcu 1921 roku, wraz z innymi uchodźcami ze Śląska Opolskiego schronił się w Częstochowie.
25 lutego 1922 został mianowany lokalistą z tytułem kuratusa w Radoszowach. Po erygowaniu parafii, 1 sierpnia 1925, został zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Ks. Pandel dokończył budowę kościoła, wybudował probostwo i budynki gospodarcze oraz urządził cmentarz. W dekanacie rybnickim do 1931 roku pełnił funkcję wicedziekana oraz wizytatora nauki religii dla szkół powszechnych w Rybniku, Biertułtowach i Rydułtowach. W 1928 roku papież Pius XI odznaczył go Złotym Krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice. W czasie II wojny światowej został na krótko uwięziony przez gestapo w Rybniku. 31 marca 1953 przeszedł na emeryturę. W 1956 roku otrzymał tytuł dziekana honorowego. Zmarł 19 sierpnia 1959 w Radoszowach i tam został pochowany.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Filipa Pandla; Schematyzm 1923-1925; GN 1959, nr 47, s. 372; E. Kopka, Dzieje parafii pw. św. Jacka w Radoszowach (1922-1975), Katowice 1985, mps w Bibliotece WTL, s. 49-50; Nalepa, Zmarli kapłani, t. 1, s. 152-153; WD 1929, nr 9, s. 84; 1930, nr 2, s. 48; 1931, nr 4, s. 48; 1959, nr 6-7-8, s. 174; W. Musialik, W kręgu polityki i władzy, s. 148; W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006, s. 130, 152.
| |||||