Milik Jan Ewangelista: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
 
(dr)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Milik Jan Ewangelista (1877-1936) ==
== Milik Jan Ewangelista (1877-1936) ==
Urodził się 21 grudnia 1877 w Renartowicach koło Dziedzic. Był synem Józefa i Marii z d. Bargieł. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Bielsku, gdzie w 1898 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Cesarsko-Królewskim Fakultecie Teologicznym w Ołomuńcu, a kontynuował je w Seminarium Duchownym w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 23 lipca 1902 w Widnawie.
Urodził się 21 grudnia 1877 w Renartowicach koło Dziedzic w rodzinie Józefa i Marii z d. Bargieł. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Bielsku, gdzie w 1898 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Cesarsko-Królewskim Fakultecie Teologicznym w [[Seminarium Duchowne w Ołomuńcu|Ołomuńcu]], a kontynuował je w [[Seminarium Duchowne w Widnawie|Seminarium Duchownym w Widnawie]]. Święcenia kapłańskie przyjął 23 lipca 1902 w Widnawie.


Jako wikariusz pracował najpierw w parafiach: św. Michała Archanioła w Kończycach Wielkich i św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie (24 październik 1902). Będąc duszpasterzem w Pogwizdowie pełnił krótko obowiązki administratora excurrendo w parafii św. Barbary w Łąkach. W 1904 roku został przeniesiony w charakterze wikariusza do parafii św. Józefa w Polskiej Ostrawie, gdzie jego pieczy oddano mieszkających tam Polaków. Zajął się nimi nie tylko pod względem duszpasterskim, ale również społecznym i narodowym.  
Jako wikariusz pracował najpierw w parafiach: [[Parafia św. Michała Archanioła w Kończycach Wielkich|św. Michała Archanioła w Kończycach Wielkich]] i [[Parafia św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie|św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie]] (24 października 1902). Będąc duszpasterzem w Pogwizdowie pełnił krótko obowiązki administratora ex currendo w parafii św. Barbary w Łąkach. W 1904 roku został przeniesiony w charakterze wikariusza do parafii św. Józefa w Polskiej Ostrawie, gdzie jego pieczy oddano mieszkających tam Polaków. Zajął się nimi nie tylko pod względem duszpasterskim, ale również społecznym i narodowym.  


16 września 1907 skierowano go jako wikariusza do parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie, gdzie pełnił ponadto funkcję katechety w tamtejszych szkołach średnich. W 1910 roku został mianowany katechetą niemieckich szkół średnich w Bielsku. Po utworzeniu nowej diecezji katowickiej otrzymał nominację na prezesa Diecezjalnego Koła Księży Prefektów.  
16 września 1907 skierowano go jako wikariusza do [[Parafia św. Marii Magdaleny w Cieszynie|parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie]], gdzie pełnił ponadto funkcję katechety w tamtejszych szkołach średnich. W 1910 roku został mianowany katechetą niemieckich szkół średnich w Bielsku. Po utworzeniu nowej [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]] otrzymał nominację na prezesa Diecezjalnego Koła Księży Prefektów.  


W 1928 roku [[Lisiecki Arkadiusz|bp A. Lisiecki ]] mianował go generalnym wizytatorem religii. Na ks. Miliku spoczął obowiązek wizytowania szkół średnich i równorzędnych, seminariów nauczycielskich, szkół przemysłowych, handlowych, i gospodarczych, kursów robót ręcznych, szkół ludowych, wydziałowych i dokształcających. Organizował także liczne konferencje i kursy dla duchownych i świeckich katechetów. Rzetelną pracą dla dobra Kościoła katowickiego zdobył sobie zaufanie bpa Lisieckiego i jego następcy [[Adamski Stanisław|bpa Adamskiego]]. Pasterze diecezji w dowód uznania mianowali ks. Milika radcą duchownym, egzaminatorem prosynodalnym, cenzorem książek i kanonikiem gremialnym kapituły katedralnej w Katowicach. Ponadto ks. Milik został wyróżniony tytułem Tajnego Szambelana Jego Świętobliwości.
W 1928 roku [[Lisiecki Arkadiusz|bp A. Lisiecki ]] mianował go generalnym wizytatorem religii. Na ks. Miliku spoczął obowiązek wizytowania szkół średnich i równorzędnych, seminariów nauczycielskich, szkół przemysłowych, handlowych, i gospodarczych, kursów robót ręcznych, szkół ludowych, wydziałowych i dokształcających. Organizował także liczne konferencje i kursy dla duchownych i świeckich katechetów. Rzetelną pracą dla dobra Kościoła katowickiego zdobył sobie zaufanie bpa Lisieckiego i jego następcy [[Adamski Stanisław|bpa Adamskiego]]. Pasterze diecezji w dowód uznania mianowali ks. Milika radcą duchownym, egzaminatorem prosynodalnym, cenzorem książek i kanonikiem gremialnym [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Katedralnej w Katowicach]]. Ponadto ks. Milik został wyróżniony tytułem Tajnego Szambelana Jego Świątobliwości.
Zmarł 31 grudnia 1936 w szpitalu [[Elżbietanki|Sióstr Elżbietanek]] w Katowicach. Eksportacja jego zwłok do kościoła katedralnego [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] odbyła się 3 stycznia 1937, a pogrzeb - 4 stycznia 1937 w Bielsku.  
Zmarł 31 grudnia 1936 w [[Szpital Sióstr Elżbietanek w Katowicach|szpitalu Sióstr Elżbietanek w Katowicach]]. Eksportacja jego zwłok do [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|kościoła katedralnego Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] odbyła się 3 stycznia 1937, a pogrzeb - 4 stycznia 1937 w Bielsku.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Linia 14: Linia 14:
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - M]]
[[Kategoria:Biografie - M]]
[[Kategoria:Kanonicy]]

Aktualna wersja na dzień 20:34, 16 gru 2018

Milik Jan Ewangelista (1877-1936)

Urodził się 21 grudnia 1877 w Renartowicach koło Dziedzic w rodzinie Józefa i Marii z d. Bargieł. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Bielsku, gdzie w 1898 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Cesarsko-Królewskim Fakultecie Teologicznym w Ołomuńcu, a kontynuował je w Seminarium Duchownym w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 23 lipca 1902 w Widnawie.

Jako wikariusz pracował najpierw w parafiach: św. Michała Archanioła w Kończycach Wielkich i św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie (24 października 1902). Będąc duszpasterzem w Pogwizdowie pełnił krótko obowiązki administratora ex currendo w parafii św. Barbary w Łąkach. W 1904 roku został przeniesiony w charakterze wikariusza do parafii św. Józefa w Polskiej Ostrawie, gdzie jego pieczy oddano mieszkających tam Polaków. Zajął się nimi nie tylko pod względem duszpasterskim, ale również społecznym i narodowym.

16 września 1907 skierowano go jako wikariusza do parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie, gdzie pełnił ponadto funkcję katechety w tamtejszych szkołach średnich. W 1910 roku został mianowany katechetą niemieckich szkół średnich w Bielsku. Po utworzeniu nowej diecezji katowickiej otrzymał nominację na prezesa Diecezjalnego Koła Księży Prefektów.

W 1928 roku bp A. Lisiecki mianował go generalnym wizytatorem religii. Na ks. Miliku spoczął obowiązek wizytowania szkół średnich i równorzędnych, seminariów nauczycielskich, szkół przemysłowych, handlowych, i gospodarczych, kursów robót ręcznych, szkół ludowych, wydziałowych i dokształcających. Organizował także liczne konferencje i kursy dla duchownych i świeckich katechetów. Rzetelną pracą dla dobra Kościoła katowickiego zdobył sobie zaufanie bpa Lisieckiego i jego następcy bpa Adamskiego. Pasterze diecezji w dowód uznania mianowali ks. Milika radcą duchownym, egzaminatorem prosynodalnym, cenzorem książek i kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej w Katowicach. Ponadto ks. Milik został wyróżniony tytułem Tajnego Szambelana Jego Świątobliwości. Zmarł 31 grudnia 1936 w szpitalu Sióstr Elżbietanek w Katowicach. Eksportacja jego zwłok do kościoła katedralnego Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach odbyła się 3 stycznia 1937, a pogrzeb - 4 stycznia 1937 w Bielsku.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jana Ewangelisty Milika; Schematismus 1904-1910; WD 1928, nr 8, s. 51; 1928, nr 12, s. 83; Nekrolog, WD 1937, nr 1, s. 32; Myszor, Historia diecezji, s. 86, 151, 200.