Kubis Józef

Kubis Józef (1867-1942), proboszcz w Załężu

Urodził się 15 lipca 1867 w Kujakowicach Dolnych k. Kluczborka. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 czerwca 1891 z rąk bpa wrocł. kard. G. Koppa. Pracował w duszpasterstwie w charakterze wikariusza w parafii św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym (1891-1895) i w Opolu (1895-1900). Następnie aż do śmierci był proboszczem załęskiej parafii. Od 15 czerwca 1916 był dziekanem dekanatu mysłowickiego, od 8 maja 1920 kuratorem biskupiego konwiktu w Bytomiu.

W latach 1922-1925 był członkiem Rady Konsultorów Administracji Apostolskiej Górnego Śląska. Po powstaniu diecezji katowickiej został członkiem jej kapituły katedralnej. W 1931 roku został prałatem domowym Jego Świątobliwości. W diecezji katowickiej był komisarzem biskupim północnego komisariatu (dekanaty Katowice, Piekary, Tarnowskie Góry i Lubliniec), członkiem consilii administrationis w kurii biskupiej i komisji technicznej budowy katedry. Na jego prośbę skierowaną 13 kwietnia 1942 do Kurii, mianowany został wikariuszem substytutem parafii załęskiej dotychczasowy wikariusz ks. Łukasz Globisz. Ks. Kubis udał się na leczenie do uzdrowiska w Głuchołazach, gdzie zmarł 1 listopada 1942. Jego pogrzeb odbył się 5 listopada 1942 na cmentarzu parafialnym w Załężu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Kubisa; WD 1927, nr 2, s. 13; 1927, nr 11, s. 73; 1931, nr 3, s. 34; 1931, nr 10, s. 122; 1932, nr 2, s. 19; Schematyzm (1924-1947); F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 8-9, s. 158-159; Falęcki, O narodowe oblicze, s. 118, 127; Myszor, Historia diecezji, s. 30 i nn; Represje wobec duchowieństwa, s. 109; Krzyżanowski, Kościół katolicki wobec mniejszości niemieckiej, s. 45 i nn; Macała, Duszpasterstwo a narodowość wiernych, s. 117; W. Musialik, W kręgu polityki i władzy, s. 36, 55.